به گزارش 598، حجتالاسلام و المسلمين جهانگيری، استاد حوزه و دانشگاه در گفتوگو با خبرگزاری قرآنی ايران (ايكنا) شعبه حوزههای علميه درباره برگزاری كرسیهای آزادانديشی در حوزه گفت: ركود علمی در جامعهای پديد میآيد كه در آن جامعه برای برای انديشههای انسان محدويت ايجاد شود.
وی با بيان اينكه اگر جامعهای از نظر علمی ركود پيدا كرد، ديگر قدرت مبارزه با آفات و حوادث پيش آمده را نخواهد داشت، اظهار كرد: اگر جامعه علمی، از نظر انديشه در محدوديت باشد در واقعه كم كم منزوی، و از جوامع علمی دنيا حذف میشود.
مدرس حوزه دانشگاه با اعلام اينكه اگر بخواهيم حوزه آن جايگاه رفيع خودش را در بين جوامع علمی فعلی به اثبات برساند، حتما بايد كاری بكنيم كه در مسير اين انديشهها محدوديت ايجاد نشود، اظهار كرد: برگزاری كرسیهای آزادانديشی، با رعايت ضوابط و شرايط در مجامع علمی و به خصوص در حوزههای علميه بهترين راه برای كسب جايگاه برتر حوزه در مجامع علمی و دينی است و راهاندازی كرسیهای آزادانديشی در حوزه و حمايت از آن، به رشد بحثهای علمی حوزه نيز كمك میكند.
جهانگيری با بيان اينكه اصولاً حوزههای علميه به خصوص حوزه علميه تشيع هميشه اين آزادانديشی را داشته؛ يعنی اين طور نبوده كه نظريات كارهای تقليدی باشد، عنوان كرد: در حوزههای علميه تشيع به كرات ديده شده كه شاگرد بعد از اينكه مقدمات و مبانی علمی را فراگرفت، حتی نسبت به نظريات استاد خودش هم حاشيه میزند و نظرات استاد را رد میكند و هيچوقت اينگونه نبوده كه مقلدانه برخورد كند، بلكه نظرات را بررسی كرده اگر ادله قابل قبول داشته باشد پذيرفته و اگر نه با استدلال درست آنها را رد كرده است.
وی در تعريف آزادانديشی گفت: آزادانديشی؛ يعنی اينكه به دنبال تقليد كردن از يك فكر خاص نباشيم.
اين محقق و پژوهشگر در تعريف افراد آزادانديش نيز تصريح كرد: افراد آزادانديش به گونهای هستند كه در صورتی كه مشكلی يا شبههای برای جامعه ايجاد شود، بدون اينكه تحت تأثير انديشه خاصی قرار بگيرند، احساس مسئوليت كرده و در صدد حل آن مشكل برمیآيند.
وی كسب مبادی و مقدمات علمی، انديشه صحيح و صائب را از لوازم آزادانديشی دانست و در پايان سخنانش گفت: افراد آزادانديش با دريافت نظرات مختلف، خود نظريه جديدی را ارائه و راه را برای ديگرانی كه میخواهند از اين بحثهای علمی استفاده كنند، باز میگذارند.