كاسه چه‌كنم چه‌كنم اپوزيسيون در انتخابات

کیهان در ویژه های خود نوشت:

اپوزيسيون در انتخابات 92 هم كاسه چه كنم چه كنم دست مي گيرد
 
يك روزنامه نگار زنجيره اي و متواري در گزارشي تأكيد كرد اپوزيسيون جمهوري اسلامي پايگاه قابل توجهي ندارد و به خيال پردازي و توهم رو كرده است.

«آرش-ب» در اين گزارش تحليلي خاطر نشان كرد: نيروهاي اپوزيسيون عملا پايگاه اجتماعي قابل توجهي ندارند. البته نبايد فراموش كرد كه درپيش گرفتن تاكتيك هاي خيال پردازانه و مبتني بر توهم و آنچه كه مايل به ديدن آن بودند- و نه آن چيزي كه در عالم واقع وجود داشت- نيز در از دست دادن تاثير بر عرصه سياست داخلي ايران، نقش داشته است. عرصه سياست، عرصه سير در خيالات نيست، بلكه مبتني بر استفاده از تجربه هاي پيشين و برنامه ريزي براي اتفاقات محتمل آينده است.

 

 تحليل و تصميم گيري براساس آرزوها، نيروي سياسي را به واكنش هاي انفعالي و شكست در برنامه ها مي رساند. اين همان اتفاقي است كه براي بسياري رخ داده است. وي اضافه مي كند: نيروهاي نزديك به جنبش سبز با تاكيد يك جانبه بر انتخابات و شروط خود، سوي ديگر قضيه را فراموش كردند.

 

هرگز پاسخي به اين سوال داده نشد كه اگر حاكميت، اين شروط را قبول نكرد، چه بايد كرد؟ جواب البته روشن، اما به همان اندازه نامشخص است؛ شركت نمي كنيم! اين كار البته دو ضرر عمده داشت- و دارد-: نخست آنكه كنش سياسي اصلاح طلبان در انتخابات پيش رو را به چيزي جز قهر سياسي تبديل نمي كند. همان قهري كه اصلاح طلبان پيش از آن با عنوان انفعال آن را نفي كرده بودند. از سوي ديگر، باعث اين نمي شد كه در آستانه انتخابات، با در دست گرفتن كاسه چه كنم، در پي اكسيري براي تاثيرگذاري بر انتخابات باشند.

 

دوستان آن قدر بر آرزوهاي خود به عنوان تحليل تاكيد كرده اند كه از ياد بردند حاكميتي كه به طور رسمي از اسفند سال 81 پروژه اخراج اصلاح طلبان از حاكميت را رقم زده و با صرف هزينه هاي گزاف در خرداد 88 آن را به ثمر رسانده، صرفا با چند سخنراني و بيانيه، حاضر نيست از پروژه خود دست بكشد.

 

آرش-ب ياد آور شد: اصلاح طلبان حتي متوجه نيستند و تصور كردند شايد لابي هاي فردي كه قادر به دفاع از خود و فرزندانش نيز نيست، و اساسا حتي در تعلق وي به جنبش سبز نيز شك و شبهه فراواني وجود دارد، مي تواند هم چون اكسيري براي آنان عمل كند. عدم آمادگي لازم براي حالتي كه حاكميت شروط اصلاح طلبان را رد كند، باعث آن شده است كه هر روز بيانيه هاي شداد و غلاظ در ستايش تحريم فعال از سوي گروه هاي مختلف صادر شود.

 

اين بيانيه ها با كلي گويي، پرگويي و لحني شعارگونه خواستار عدم حضور در انتخابات هستند.وي در پايان تصريح كرد: كه خود از طرفداران تحريم انتخابات است اما به نظر مي رسد زمان براي تشويق اين امر دير شده است.