مشکوکیم؛ داور اماراتی برای جبران به تهران آمده بود؟

به گزارش خبرگزاری فارس، تیم ملی فوتبال ایران چهارشنبه شب در هفته پنجم رقابت‌های مقدماتی جام جهانی 2014 برزیل در منطقه آسیا طی یک دیدار نسبتاً ضعیف مغلوب ازبکستان شد تا دیداری که می‌توانست پلی برای رسیدن ملی‌پوشان ایران به جام جهانی باشد، به هر ترتیب تحقق نیافته و کار صعود پیچیده‌تر از همیشه به روزهای پیش‌رو منتهی شود.

*اشتباهاتی که زیر سایه حساسیت و هیجان بازی گم شد!

اینکه در این دیدار تیم ملی در غیاب سرمربی خود روی نیمکت، بازی سردرگم و پرفراز و نشیبی را به نمایش گذاشت در آن شکی نیست و در این خصوص قصد دفاع از عملکرد فنی مردان کی‌روش در دیدار انتقادآمیز مقابل ازبکستان را نداریم، اما اتفاقاتی که زیر سایه حساسیت و هیجان این رقابت در خصوص مسائل داوری گم شد، یک بار دیگر این فکر را در اذهان پدید آورد که آیا AFC  داوران قاره کهن را برای چنین بازی‌های حساسی به واقع بر اساس لیاقت و توانایی گزینش می‌کند یا اینکه مسائل دیگر نیز در این انتخاب تأثیرگذار است؟

*فلش‌بکی به بازی رفت

هنوز 14 خرداد امسال و اتفاقات بازی رفت در تاشکند را به خوبی به یاد داریم که چگونه داور ژاپنی این دیدار با اشتباهاتش اولین 3 امتیاز مقدماتی جام جهانی را به حساب تیم ملی کشورمان واریز کرد. در واقع کمک خودجوش داور باعث شد تا در مسیر سخت و ناهموار رسیدن به برزیل، گام نخست را محکم برداشته و برای چهارمین صعود از همان ابتدای کار بسیار امیدوار شویم.

در همین مسابقه داور و کمک داور چشم بادامی مسابقه در چندین نوبت سهواً به سود ایران تصمیم‌گیری کرده که اوج این ماجرا زمانی بود که آنها در دقیقه 73 و زمانی که توپ مهاجم ازبک از خط گذشت، دستور به ادامه بازی داده و این صحنه را گل تشخیص ندادند تا در نهایت با تک گل ثانیه‌های پایانی محمدرضا خلعتبری، تیم ملی در شبی که حقش نبود با دست پر به ایران بازگردد.

این اتفاقات در ذهن جامعه فوتبال باقی ماند تا نوبت دیدار برگشت فرا برسد. با ابلاغ کنفدراسیون فوتبال آسیا، داور اماراتی به همراه هموطنش و یک کمک کویتی که به خوبی به زبان فارسی تسلط دارد، قضاوت این بازی را عهده‌دار شدند تا نگرانی‌ها بابت وجود چنین داورانی نزد فوتبالدوستان ایرانی بیشتر شود؛ نگرانی که بابت اتفاقات بازی رفت و ترس از جبران اشتباهات داور ژاپنی و همچنین هم‌گروه بودن یک تیم عربی به نام قطر با ایران کاملا به حق بوده و دلهره از جهت‌دار بودن سوت داور اماراتی را بیشتر می‌کرد.

در نهایت با رسیدن به زمان آغاز مسابقه انتظارات به سر رسید و زمانی که تیم ملی ایران به نسبت تمام 90 دقیقه در همان دقایق نخست بهترین نمایش خود را ارائه می‌کرد، محمد نوری در دقیقه 12 برای تیم ملی گلزنی کرد که کمک داور اماراتی به اشتباه این گل را مردود و آفساید اعلام کرد تا شک و شبهه‌ نسبت به وجود جریانات پشت پرده برای کسب نتیجه‌ای خاص به سود ازبکستان در این دیدار بیشتر شود.

داور امارتی در این مسابقه مقابل چشمان ناظر جدید کمیته داوران AFC قضاوت بحث‌برانگیزی داشت و در چندین صحنه که ازبک‌ها مشخصاً به منظور عصبی کردن بازیکنان ایران، رو به بازی فیزیکی و خشن آورده بودند، با دل آنها راه آمده و ضمن بی‌نصیب گذاشتن بازیکنان حریف ازکارت‌های رنگی‌اش، در چندین صحنه نیز به اشتباه سوتش را به سود ازبک‌ها به صدا درآورد.

باز هم تأکید می‌کنیم که در این یادداشت قصد دفاع از عملکرد ملی‌پوشان ایران را نداریم و منظورمان این نیست که اگر اشتباهات داور اماراتی نبود، رحمتی و مدافعان تیم ملی که شب انتقادآمیزی را پشت سر گذاشتند، تبدیل به ستاره شده و روی توپ‌های ارسالی عملکرد بهتری می‌داشتند و گل‌ تکراری نمی‌خوردیم یا اینکه به طور حتم در صورت عدم اشتباهات داوری در پایان 90 دقیقه نتیجه روی اسکوربورد به سود ایران بود؛ بلکه وقتی علاوه بر اشتباهات محرز داوران، صحنه‌های پنجاه پنجاه نیز به سود ازبکستان گرفته ‌شد، این تفکر به وجود آمد که داور با ذهنیت جبران دیدار رفت قدم به میدان گذاشته و قصد دارد به هر نحو ممکن کار را (کسب هر 3 امتیاز ممکن) را برای تیم ازبکستانی دربیاورد که در نهایت هم این اتفاق تلخ رخ داد تا ازبکستان هم همچون ایران در شبی که خیلی استحقاق 3 امتیاز را نداشت، دست خالی خانه حریفش را ترک نکرده باشد.

*فوتبال آماتوری که سعی می‌کند حرفه‌ای باشد

فوتبال آسیا سال‌هاست که به لطف تیم‌هایی مانند ژاپن، کره‌جنوبی و اضافه شدن استرالیا و همچنین حضور بازیکنان سرشناس هرچند پا به سن گذاشته در لیگ‌های چین و کشورهای عربی از جمله قطر و امارات حداقل در ظاهر در حال پیشرفت است، اما از سوی دیگر وقوع مکرر چنین اتفاقاتی در کنار برنامه‌ریزی ضعیف که درست برعکس برنامه‌ریزی فوتبال روز دنیاست و نادیده گرفتن یکسری مسائل پیش پا افتاده، باعث شده است تا پازل ایرادات و ضعف‌ها همچنان در فوتبال آسیا در حال تکمیل باشد و همین موضوع موجب شده تا در قاره کهن هر اندازه برای حرفه‌ای شدن تلاش می‌شود، این تلاش نتیجه‌ای عکس به همراه داشته باشد تا در نهایت تعریف فوتبال آسیا، همچنان یک تعریف آماتور از فوتبالی متوقف و در حال سکون باشد.

*3 امتیازی که شاید فدای جریانات شد

زدوبندهای پشت پرده مسئولان کنفدراسیون آسیا در این خصوص را با اینکه مستدل و مستند نیست، اما می‌توان با وقوع مکرر اشتباهات داوری مشهود دانست. این اتفاقات به قدری مرموز است که باعث شده است در سال‌های اخیر به قدر کافی حداقل نسبت به مسائل داوری بدبین باشیم. حال به نظر می‌رسد که 3 امتیاز مسابقه با ایران و ازبکستان هم فدای همین زدوبندهای جریانات مرموز در AFC شده و کار را به جایی رسانده که مقامات فوتبال ایران راهی جز شکایت از داور اماراتی را نداشته باشند.

این جریان نشأت گرفته از فیفا سالهاست در فوتبال آسیا در جریان بوده و به نظر می‌رسد که خیلی اراده قوی برای متوقف کردن آن از سوی کشورهایی که بازیچه دست این کنفدراسیون هستند وجود ندارد و با اگر هم اراده‌ای باشد، وقتی نهاد بالادستی را پرفسادتر می‌بینند، قید مبارزه با آن را زده و یا سعی می‌کنند با این جریانات همسو شوند!

*تلنگری به فدراسیون فوتبال

در پایان نیز ذکر این نکته ضروریست که وجود چنین جریاناتی می‌تواند تلنگری به فدراسیون فوتبال کشورمان باشد و این نکته را یادآور می‌شود که تا چه زمان باید چوب عدم حضور در کرسی‌های بین‌المللی را اینگونه بخوریم؟

اگر فدراسیون فوتبال در هیئت اجرایی کنفدراسیون فوتبال آسیا نماینده داشت شاید به واسطه درنظر گرفتن همین شأن حضور، هیچگاه کمیته داوران کنفدراسیون فوتبال آسیا به خود اجازه نمی‌داد کمک داوری را برای این دیدار انتخاب کند که به فارسی مسلط است و می‌تواند راپورت مسائل داخل زمین و صحبت‌های رد و بدل شده بین بازیکنان ایران را به داور بدهد، یا اگر نماینده‌ای قاطع در کنفدراسیون آسیا داشتیم شاید هرگز به خود اجازه نمی‌دادند که داوری را انتخاب کنند که هم‌زبان‌هایش در گروه ایران هستند و در صورت شکست ایران، همین همزبان‌ها (تیم ملی قطر) می‌توانند کار صعود ایران به جام جهانی را به دردسر بیاندازند (که این موضوع البته محقق شد و امروز به همین واسطه به دردسر هم افتاده‌ایم) و ده‌ها اما و اگر دیگر که در صورت داشتن نماینده ایرانی در آسیا اجازه تحقق آنها به همین راحتی‌ها به مقامات فوتبال این قاره داده نمی‌شد.

بله؛ به همین راحتی، نماینده‌ای در کرسی‌ فوتبال آسیا نداریم و حالا‌ حالاها باید این گونه چوبش را خورده و اسیر زدوبندها و همین جریانات مرموزی که هر بار به یک نحو از آستین AFC بیرون می‌زند، باشیم.