بررسي ماندگارترين نقش هاي تاريخي سينما وتلويزيون ايران در همشهري جوان، به بهانه بازي رضا كيانيان در نقش عبدالله بن زبير در سريال مختارنامه همه نقش هاي ماندگار؛ از كوئين تا كيانيان«عمرو عاص»، «حمزه»، «مامون»، «معاويه»، «مالك اشتر»، بلافاصله بعد از شنيدن اين نامهاي تاريخي چه چهرهاي در ذهن نقش مي بندد؟ چهره كدام بازيگر؟ مطمئنا ترتيبش اين خواهد بود: «مهدي فتحي، آنتوني كوئين، محمد صادقي، بهزاد فراهاني و داريوش ارجمند» حالا به اين فهرست يك نام ديگر اضافه كنيد؛ «عبدالله بن زبير.» بلافاصله او را در قامت رضا كيانيان ميبينيم. معمولا شخصيتهاي تاريخياي كه ما تصوير خاصي از آنها در ذهن مان نداريم، اگر در سريالها يا فيلمهاي سينمايي درست پرداخته شوند از آن به بعد نام آن بازيگر تحتالشعاع شخصيت قرار ميگيرد و تا مدتها خيليها او را به نام آن شخصيت ميشناسند.اما چه اتفاقي ميافتد كه بعضي از كاراكترها اينقدر سايه سنگيني دارند ولي بعضي ديگر اصلا در يادها نميمانند. به توانايي خود بازيگر ربط دارد يا به فيلمنامه ؟ به پيچيدگي شخصيت و چند وجهي بودن آن مربوط است؟ به عدم وجود پيشزمينه ذهني مخاطب؟ به كارگردان؟ به گريم يا لباس؟