امام صادق علیه السلام:
خَمْسُ خِصالٍ مَنْ فَـقَـدَ واحِدَةً مِنْهُنَّ لَمْ یَزَلْ ناقِصَ
العَیْشِ زائِلَ الْعَقْلِ مَشْغولَ الْقَلْبِ، فَاَوَّلُّها: صِحَّةُ
البَدَنِ وَ الثّانیَةُ: اَلاْمْنُ وَ الثّالِثَةُ: اَلسَّعَةُ فِى
الرِّزْقِ، وَ الرّابِعَةُ: اَلاَنیسُ الْمُوافِقُ (قال الراوى:) قُلْتُ: و
مَا الاْنیسُ الْمُوافِقُ؟ قال: اَلزَّوجَةُ الصّالِحَةُ، وَ الوَلَدُ
الصّالِحُ، وَ الْخَلیطُ الصّالِحُ وَ الخامِسَةُ: وَ هِىَ تَجْمَعُ هذِه
الْخِصالَ: الدَّعَةُ.
پنج چیز است که هر کس یکى از آنها را نداشته باشد، همواره در زندگى اش
کمبود دارد و کم خرد و دل نگران است: اول، تندرستى، دوم امنیت، سوم روزى
فراوان، چهارم همراهِ همرأى. راوى پرسید: همراهِ همرأى کیست؟ امام فرمودند:
همسر و فرزند و همنشین خوب و پنجم که در برگیرنده همه اینهاست، رفاه و
آسایش است.
خصال، ص284