به گزارش پایگاه 598 به نقل از سیاست روز، برای آنها این سبک زندگی عجیب بود و به نظر آنها نوع زندگی امام (ره) با
جایگاه ایشان به عنوان رهبر یک کشور تناسبی نداشت. روش و شیوه امام
خمینی(ره) در زمامداری و حکومت برگرفته از سنت پیامبر(ص) و حکومت علوی بود،
بر اساس احترام به مردم به عنوان حامیان اصلی نظام حکومتی، پیریزی شده
بود.
ایشان بارها مسئولان وقت را به سادهزیستی و خدمتگزاری به مردم
توصیه میکردند. از جمله اینکه در سخنرانی اول فروردین سال ۶۲ در جمع
مسئولان نظام جمهوری اسلامی درباره لزوم توجه مسئولان به سادهزیستی گفت:
دولت ما یک دولت کاخنشین نیست. آن روزی که دولت ما توجه به کاخ پیدا کرد،
آن روز است که باید ما فاتحه دولت و ملت را بخوانیم. آن روزی که رئیس جمهور
ما خدای نخواسته، از آن خوی کوخنشینی بیرون برود و به کاخنشینی توجه
بکند، آن روز است که انحطاط برای خود و برای کسانی که با او تماس دارند
پیدا میشود. آن روزی که مجلسیان خوی کاخنشینی پیدا کنند خدای نخواسته، و
از این خوی ارزنده کوخنشینی بیرون بروند، آن روز است که ما برای این کشور
باید فاتحه بخوانیم.
اما متاسفانه با گذشت چندین سال از انقلاب به نظر
میرسد که این روحیه از سوی برخی از مسئولان رفته رفته رو به فراموشی سپرده
میشود. به طوری که این روزها مسئولانی دیده میشوند که اگرچه جایگاه خود
در کشور را به واسطه مردم و انقلاب اسلامی بدست آوردهاند، اما نیستید که
از زندگی اشرافی خود چشم پوشی کنند.
حتی کار به جایی کشیده که آدرس و
عکس خانههای مجلل و برآورد ثروت برخی از مسئولین با قیمتهای گزاف آنها در
شبکههای مجازی هم از سوی مردم گردآوری میشود و این سوال برای مردم مطرح
است که این افراد چگونه در طی این سالها به چنین جایگاهی رسیدهاند؟
جالب
آنجاست که آنها نه تنها، این رفتار خود را از چشم مردمی که بسیاری ازآنها
به واسطه بیکاری، تورم، رکود در قوت لایموت خود ماندهاند پنهان نمیکنند
بلکه حتی با انواع بهانهتراشیها سعی میکنند تا فاصله میان خود و مردم را
همچنان حفظ کنند.
اخیراً شاهد هستند که علی شمخانی دبیر شورای عالی
امنیت ملی در انتقاد به استفاده مسئولان از پاویون فرودگاهها، گفته که
«نمیدانم این پایون چیست؟ مسئولان چرا خودشان را از مردم جدا میکنند؟ او
خطاب به مسئولان گفته که « از پایون استفاده نکنید و صفتان را از مردم جدا
نکنید؛ شما هم مثل مردم عادی از ترمینالهای عادی فرودگاهها استفاده
کنید.»
در این میان اخیراً شاهد هستیم که ائمه جمعه در کشورمان برای
جلوگیری باب شدن چنین رسمهایی از سوی این گروه از مسئولان حرکتی تازه آغاز
کردهاند که بسیار قابل توجه است. این اقدامات گامی تازه برای تغییر سبک و
سیاق زندگی برخی از مسئولان بشمار میرود و میتواند به عنوان نمایشی از
مطالبه عمومی مردم از مسئولینی باشد که به مردم نگاهی نمیکنند.
اقدامی که از تبریز آغاز شد
پیشتر
شاهد بودیم که عکسی از سادهزیستی برخی از مسئولین منتشر میشود به طور
مثال حضور یک مقام سیاسی یا یک مرجع تقلید در صف نانوایی در این عکسها نشان
داده میشد اما زمزمه این مطالبه با گزارشها و کلیپهایی که از نحوه
زندگی حجتالاسلام «سیدمحمدعلی آلهاشم» منتشر میشد، کم کم جان گرفت و
وارد رسانهها شد.
وی که از خرداد ماه امسال به عنوان نماینده ولیفقیه
در استان آذربایجان شرقی جایگزین آیتالله شبستری شده توانسته با اقدامات و
رفتارهایی درمیان رسانهها و افکار عمومی خبرساز شود. این رفتارها به
گونهای بود که مخاطب را مجاب میکرد این روحانی به عنوان نمایندهای در
مجموعه مسئولان کشوری صادقانه به دنبال ارائه چهره واقعی از زندگی مسئولان
بدون هیچ روتوشی است.
تصاویر و کلیپهای آلهاشم که سوار بر تاکسی یا
به صورت کاملا عادی در میان مردم حضور یافته بود دست به دست میچرخید و
مردم به این باور رسیدند که وی زندگی مسئولانه را زندگی با مردم و در میان
مردم میداند.
تابو شکنی
اما اقدامی که اخیراً از سوی امام
جمعه تبریز صورت گرفت، تابوشکنی برای برخی از مسئولانی بود که زندگی مرفه و
سکونت در محلهای اعیاننشین را حق خود میدانند و بدون محافظ یا بادیگارد
از خانه قدم بیرون نمیگذارند. وی اخیرا دستور داده تا نردههای میان مردم
و مسئولین در نماز جمعه برچیده شود.
سابقه تعبیه این نردهها به اوایل
انقلاب و بعد از حملات تروریستی منافقین باز میگشت. اما با فروکش کردن
اقدامات تروریستی منافقین و افزایش امنیت در کشور بسیاری بر این باور بودند
که ضرورتی برای وجود این نردهها وجود ندارد و مسئولان بایستی فکری به حال
جمع کردن این نردهها از نماز جمعه کنند. طرح چنین ایدهای از سوی ائمه
جمعه بسیاری از شهرها مورد استقبال قرار گرفت و آنها نیز خواستار یکپارچه
شدن صفوف نماز جمعه شدند.
ائمه جمعه در شهرهای مختلف اعلام کردند که
چنین اقدامی به معنای نبود تفاوت و فاصله بین مردم و مسئولان در نظام
اسلامی به شمار میرود.
امنیت کشور، امنیتی پایدار
باید توجه
داشت که چنین اقدامی نه تنها موجب از بین رفتن نمایش تفاوت میان مردم و
مسئولین میشود بلکه نشان دهنده آن است که دستگاههای امنیتی کشور از امنیت
پایدار برخوردار بود و ضرورتی برای وجود نردهها وجود ندارد. درعین حال
بسیاری از مواقع در ورودی نماز جمعه بازرسی صورت میگیرد و تدبیرهای امنیتی
لازم وجود دارد.
وجود مانع بین مردم و مسئولان این تصور را در میان
مردم ایجاد میکند مسئولان از ما بهتران هستند و آیا مردم دشمن مسئولان
هستند که باید میان آنها و مردم فاصله وجود داشته باشد؟ از سوی دیگر این
اقدام گامی اساسی برای از بین بردن برخی از بدعتها، سهمیهها و بادیگارهای
اضافی و بسیاری از امتیازها و تشریفاتی است که برخی از مسئولان به ناحق
برای خود قائل میشوند.
در نهایت
در نهایت چنین عمل ارزشی شاید
از منظر برخی اقداماتی ابتدائی به شمار بیاید اما همین کارهای به ظاهر
کوچک، میتواند دنیایی از ناامیدی، یاس و خشم در میان مردم را به امید،
مهربانی و مودت تبدیل کند.
باید در نظر داشت که نظام سیاسی در هر کشور
در صورتی خواهد توانست ماندگاری بالایی داشته باشد که از یک پشتوانه
قدرتمند مردمی که شامل عامه مردم اجتماعش میشوند، برخوردار باشد. وقتی
خطبا، وعاظ و مدیران این کشور با مردم و کنار مردم باشند مطمئنا نظام روز
به روز پویاتر و زندهترخواهد گشت.
مسئله اصلی چنین اقدامی ایجاد تغییر
است که با راهبری و خط شکنی امامان جمعه آغاز شده است و باید جایهای دیگر
تعمیم داده شود. امامان جمعه با این حرکت خود اعلام کردند که تلاش میکنند
تا در مناسبات فسادآلود و ضدعدالتِ ریشهدوانده در مدیریتها تغییر ایجاد
کنند.
"نرده" های نماز جمعه نمودی از دیوارهای ظالمانه و حائلی است که
در حال حاضر در جامعه ما و در میان مسئولینی وجود دارد، که به تشخیص ذائقه
مرغوب خودشان میخواهند به بهترین نحو از سفره انقلاب بهرهمند شوند.
حتی
بسیاری این سوال را مطرح میکنند که این حرکتهای پسندیده چرا در تمام
کشور و البته اینقدر دیر شروع شده است و چرا مردمی که پای آرمانها و
ارزشها ایستادهاند بازگشت به دوران اولیه انقلاب را تحسین میکنند.
با
چنین اقدامی افزایش کارایی دولتها در بسیج منابع انسانی و مادی در راستای
اهداف ملی تنها با مردم محوری و از میان برداشتن فاصلهها ممکن میشود و
برای این ضرورت مهم بایستی قدمهای محکم و گامهای بلندتری را برداشت تا
کوتاهی سالهای قبل جبران گردد. این اقدام را باید به فال نیک گرفت.