یکی از مهمترین وظایف انسانها در عصر ظهور مهدی موعود(عج) آشنا شدن با نقشهای خودشان است، براین اساس باید بتوانند هدف از آفرینش و خلقت انسان را درک کنند و نکته دیگر آگاهی از متعلق ظهور و انتظار است، ما باید در کل چه نوع منتظری باشیم؟ آیا ما باید منتظر ظهور مهدی موعود(عج) باشیم یا منتظر فرج؟ تفاوت این دو در چیست؟
در تفاوت این دو باید گفت که ظهور به معنی بیرون شدن از پس پرده غیبت است دراین صورت اجازه الهی و شرایط سختی باید صورت گیرد این شرایط بر اساس نظام آفرینش و سنتهای الهی تدوین میشود اما فرج به معنای گشایش و رفع گرفتاری و مشکلات است هرچند در نهایت منتهی به ظهور نیز میشود بنابراین فرج نقطهای است که در منتهی خود به ظهور میرسد.
*هدف از ظهور مهدی موعود(عج)
خیلیها شاید تصور کنند که هدف از ظهور در نهایت همان رفع مشکلات و گرفتاریها و برقرار شدن امنیت و آسایش و آرامش مردم است هرچند همه این اهداف در راستای ظهور محقق میشود اما توقع از ظهور حضرت مهدی(عج) نباید در این حد باشد باید ابتدا بدانیم که در هنگامه ظهور چه رخدادهایی اتفاق میافتد رسیدن به حجت (عج) اهداف بلندبالایی میطلبد.
وجود انسان با فطرتی الهی آفریده شده که بخشی از آن را غرایز و بخش دیگر را روحیه خداوندی ترتیب داده است انسان اگر به هر یک ازاینها بیشتر گرایش پیدا کند ممکن است در جایی از لحاظ غریزی افول کرده و فطرت الهی خود دور شود دراین حالت است که صف بندیهایش نسبت به پیوستن به خداوند و نزدیک شدن به ائمه خداوند متفاوت شود، خداوند در قرآن کریم نیز به اهالی کفر و ایمان بسیار اشاره کرده و ویژگیهای آنها را بیان کردهاند همین هویتها است که ما را شیعه و دیگران را کافر و دیگران دیگر را متفاوت از ما رقم میزند.
*وظیفه مؤمنان در عصر غیبت کبری چیست
با توجه به اینکه همه میدانیم دوران غیبت کبری پر از امتحان و ابتلاء است مؤمنان واقعی باید در این شرایط آزمون و غربال شوند و درجه اخلاص و ایمانشان سنجیده شود این غربالگری گاهی سخت و گاهی ملایم است.
البته بر اساس تفاوت مسئولیتهای ما وظایفمان نیز در عصر ظهور متفاوت میشود انسانهای صالح و عالم و پرهیزگار مطمئنا شرایط سختتری را نسبت به افراد عادی تجربه میکنند این نکته را هم باید یادآور شویم که دراین عصر خط اتصال به ولی خدا توسط علمای دین و فقها حفظ شده است.
برای فهم جامعه در عصر ظهور نیز باید درکی واقعی داشته باشیم شعار و ایده آل نباید مدنظر ما دراین شرایط قرار بگیرد باید همه تمنای ظهور مهدی موعود(عج) را داشته باشیم، نه اینکه هر کسی به فکر رفع گرفتاریهای شخصی خود باشد. این جامعه تنها با همدلی، همراهی با امام عصر(عج) به مقصد میرسد.
پس افراد جامعه همه باید ارادهای متفاوت از اراده شخصی داشته باشند حال باید یک بازنگری کنیم که آیا سبک زندگی ما الان به این سبک نزدیک است؟ نهادها، مراکز، بخشهای فرهنگی تا اجتماعی ما چقدر دراین مسیر قدم میزنند؟ وقتی اینها را درنظر داریم میبینیم که هنوز نمیتوانیم ادعای جامعه مهدوی داشته باشیم هرچند که از دوستداران امام (عج) باشیم.