کد خبر: ۳۰۳۴۱
زمان انتشار: ۱۱:۳۰     ۲۳ آذر ۱۳۹۰
سينماي تهران بالاخره پس از كش و قوس هاي فراوان توانست "چرخه اكران مخاطب خاص" را در برخي سينماهاي به اصطلاح ممتاز تهران داير كند. طرحي كه اجرايش به شرطي قابل اهمي است كه بتواند دردي از فيلم هاي در صف اكران اين چند ساله را بكاهد.
به گزارش سرويس نقد رسانه 598 به نقل از آويني فيلم، گرچه روز گذشته سر و صداي مديران اين طرح و كشكش آنان با شهرداري نيز درآمد! سر و كله زدن "محمد درمنش" مدير طرح، با سازمان زيباسازي شهرداري تهران مبني بر زير قول زدن اين سازمان در تبليغ اين آثار فرهنگي، خود مزيد بر علتي شد تا همچنان؛ ۱ شايد اين گونه طرح ها را عزلت نشين سينما بدانيم و ۲ اينكه فرهنگ گويا در ميان برخي كاري فقط عبث است!
به اعتقاد درمنش مسئولين اين سازمان دو فيلم دفاع مقدس اكران شده در اين طرح را تجاري و گيشه اي دانسته اند! در حالي كه شهرداري با تكذيب اين خبرها از حمايت خود در آينده اي كه "زمانش معلوم نيست"، خبر مي دهد.
گرچه جداي از اين مباحث، امثال اينگونه برنامه ها در نمايش فيلم هاي هنري پشت خط مانده، كم نبوده اند. زماني طرح "آسمان باز" در سال هاي ابتدايي دهه ۸۰ و پس از آن برخي رويكردهاي نيمه كاره و البته شكست خورده تا سرانجام طرح اكران تك سئانس كه تا اواخر سال ۸۹ نيز ادامه داشت، اثري جز نارضايتي فيلمسازان آثار مربوطه و نهايتا اضمحلال برخي فيلم ها را نتيجه نداده است.
اكران مخاطب خاص كه پس از گذشت چندماه نهايتا از دوم آذرماه جاري آغاز به كار كرد، در گام نخست دو اثري را به نمايش درآورده كه اكرانش بايد پيش از اينها در دستور كار شوراي صنفي نمايش قرار مي گرفت.
«بدرود بغداد» ساخته مهدي نادري و «گلوگاه شيطان» به كارگرداني حميد بهمني كه هر دو نيز به نوعي در ژانر سينماي جنگ قرار دارند گويا براي گريز از "فيلم سوزي" ناشي از اكران نشدن چاره اي جز طرح جديد كه فعلا در دايره آزمايش قرار دارد، نداشته اند! گرچه اگر در اين آزمون سربلند نياند دوباره همان آش است و همان كاسه! تعهد كتبي شوراي صنفي نمايش از سازندگان اين گونه آثار براي جلوگيري از اعتراض هاي احتمالي آنان دليلي بر اين مدعاست.
فيلم مهدي نادري به عنوان نماينده سينماي ايران در اسكار ۲۰۱۱، طي اين دوساله حتي به سبب تم خاص خود گويا نه در هفته دفاع مقدس بلكه در ايام ديگر سال نيز بايد جاي خود را به امثال «فوتبالي ها»، «دلقك ها»، «پرتقال خوني» و... بدهد. حتي با وجود داشتن آثاري همچون «گلوگاه شيطان» كه داراي ظرفيت ها و افكت هاي تازه اي در ترسيم آثار اين ژانر بوده اما در روزهاي مناسبتي نيز در سبد اكران مختص خود قرار نگرفته اند. تا همچنان گفته و البته تأكيد چندباره شود كه سينماي دفاع مقدس و بالتبع ارزشي در مهجوريت مانده و مي ماند! اين درحالي است كه ساخته حميد بهمني با تزريق داستانگويي جالب و كيفيت تصويري همراه با جلوه هاي ويژه، شيوه اي نو و نزديك به واقعيت در زمره آثار اين ژانر در پيش گرفته است.
ايراد اين مباحث شايد جاي تأسف براي برخي متوليان اكران است كه برنامه ريزي خاصي را براي اينگونه فيلم ها نداشته اند وگرنه اكران همزمان دو فيلم آن هم در ژانري تقريبا مشابه كه پيش از اين پرده سينما بدان نياز داشته، تصميمي براي خالي نبودن از عريضه است.
بنابراين اگر با نگاه به "گيشه" گاها با تصميمات مناسبي اكران اوقات خاص را متوجه فيلم هاي پرفروش و تجاري با بستري رقابتي، كرده ايم در عين حال بايد فكري هم به حال ايام مناسبتي تقويم سينما كرد كه امثال دو فيلم ذكر شده و «سيزده ۵۹» با وجود قابليت بسيار و تم خود در صف تقويمي خاص به روي پرده رود نه اينكه در سبد رقابت برخي آثار تجاري كنج عزلت پيشه گيرد. اين هم مي تواند جاني به ژانرهاي مختلف سينمايي دهد و هم استقبال مخاطبان خاص و طبيعاتا گيشه را برايشان پررونق سازد.
همين ضعف است كه صف اكران در فقر كارهاي ارزشي و مناسبتي نهايتا در ايامي همچون محرم با حتي فخرفروشي شوراي مرتبط با آن، دست به دامن فيلمي چون «آسمان هشتم» مي شود. حتي با مناعت طبع تنها چهار سينما را هم به آن اختصاص مي دهد!
همينگونه هم كه صداي اعتراض سازندگان فيلم هاي مناسبتي كه اين روزها پرده اكران مخاطب خاص را به خود ديده اند، بارها پيش از اين شنيده شده و البته چاره ديگري براي نمايش كارشان ندارند.
اكران مخاطب خاص كه نمايش فيلم «گلچهره» ساخته وحيد موسائيان را از روز ۲۳ آذرماه به عنوان سومين اثر گنجانده در اين طرح در دستور كار قرار داده، مطمئنا اگر به خوبي به اجرا درآيد بخصوص براي نمايش فيلم هاي فاخر و ارزشي و نه مناسبتي، صحنه خودنمايي طولاني مدتي است كه مي توانند در مدت زماني بيشتر اما با سئانس هاي كمتر نگاه مخاطب را متوجه خود كند گرچه نبايد چندان چشم اميدي به گيشه اين فيلم ها داشت. چنانكه فيلمي چون "راه آبي ابريشم" نيز مي توانست در اين گروه البته با پوشش خوب زماني و مكاني، به نمايش گذاشته شود.
به هر حال بهترين ابزار براي حمايت و تقدير از فيلم هاي سينماي ارزشي، در «اكران» رخ مي دهد چرا كه با هدف و براي مخاطب عام ساخته مي شود و نه براي عوامل توليد! اما گويا چاره اي براي تهيه كنندگان آثار با قابليت هنري باقي نمي ماند كه در صف فيلم هاي در انتظار اكران براي گريز از شبكه نمايش خانگي، دست به دامن طرح اكران مخاطب خاص شوند.
نظرات بینندگان
نام:
ایمیل:
انتشاریافته:
در انتظار بررسی: ۰
* نظر:
جدیدترین اخبار پربازدید ها