بیژن بیرنگ گفت: به نظر من اتفاق مهمی است که بهجای آنکه خارجیها این کار را بکنند و استعدادهای موسیقی ایرانی را کشف کنند؛ در داخل بتوانیم آنها را معرفی کنیم. من بسیار دوست دارم چنین برنامهای را بسازم. من بسیار استقبال میکنم و از همینجا پیشنهاد همکاری برای حضور در چنین برنامهای را میدهم.»
به گزارش 598 به نقل از شبکه ایران، شهرت و دیدهشدن از موضوعاتی است که هیچکس نمیتواند در برابر وسوسه آن مقابله کند. مربوط به ایران و خارج ایران هم نیست. در همهجا حس دیدهشدن انگیزه خوبی برای زندگیکردن است. یکی از راههای شهرت نیز از طریق نمایش استعدادهاست. شاید همین، دلیلی بود که در چند سال گذشته برخی شبکههای ماهوارهای به تأسی از برنامههای استعدادیابی خارجی برنامههایی را ساختند که گروهی برای رسیدن به شهرت در آنها شرکت میکردند. اما سرانجام تبوتاب مشهورشدن از طریق شرکت در برنامههای استعدادیابی به دروازه رسانه ملی هم رسید. بنابرگزارش روزنامه «شرق» شبکه سوم سیما قصد دارد برنامه آکادمی موسیقی ایرانی را بزودی از شبکه سوم پخش کند. مجید زینالعابدین مدیر این شبکه در نشست خبری مدیران این شبکه ضمن تایید این خبر گفت که این مسابقه شامل دو بخش مسابقه بهترین صدا و مسابقه آقای مجری است که در این شبکه برگزار میشود؛ اتفاقی که هرچند برای ایرانیها پدیدهای شناختهشده است؛ اما برای نخستینبار در رسانه رسمی و دولتی ایران قرار است اجرا شود. زینالعابدین گفته مسابقه تلویزیونی صدا با هدف معرفی و شناساندن استعدادهای جوان در حوزه موسیقی و مسابقه آقای گزارشگر در حوزه ورزش در این شبکه طراحی شده و از پاییز پخش میشود. فراخوان این دو مسابقه چند ماه پیش از سوی شبکه سوم سیما اعلام شده است. نکته قابلتوجه حضور چشمگیر بیش از دوهزارنفر در بخش استعدادیابی در حوزه موسیقی است. البته مسابقه «آقای گزارشگر» به نظر میرسد که طرفدار بیشتری داشته است، چون در این مسابقه بیش از 20هزارنفر در سایت شبکه سوم سیما ثبتنام کردهاند و منتظر گرفتن تست هستند. این خبر شاید برای جمع زیادی از کسانی که گمان میکنند استعدادی در خوانندگی دارند و میتوانند خواننده شوند؛ اما امکانات لازم برای دستیافتن به آرزوی خود را ندارند میتواند یک خبر خوب باشد. هرچند بخشی از کسانی که استعداد لازم برای شرکت در چنین مسابقهای را دارند میتوانند در آن شرکت کنند؛ کسانی که در سالهای گذشته تمام مشکلات و خطرات مسافرت به کشورهای همجوار را برای شرکت در برنامههای استعدادیابی ایرانی که در شبکههای ماهوارهای برگزار میشد به جان میخریدند. کسانی که با صرف هزینههای بالای مسافرت و اقامت در کشورهای دیگر تنها به اندازه چند روزی طعم شیرین شهرت را میچشیدند و از آنجایی که در ایران باز زمینهای برای ادامه فعالیت هنری نداشتند؛ بهزودی از یاد میرفتند. اما همه مشکلات این افراد این نبود. بسیاری از کسانی که در این برنامههای استعدادیابی شرکت کرده بودند در بازگشت به ایران با مشکلاتی روبهرو و توسط برخی نهادها نیز بازخواست شدند. Iranian Idol یا استعدادیابی به سبک ایرانی نمونه مهم برنامههای استعدادیابی آن چیزی بود که به امریکنآیدل (به انگلیسی: American Idol) شهرت دارد، برنامهای تلویزیونی که محصول شبکه تلویزیونی فاکس آمریکا و به تهیهکنندگی سایمون فولر است. این برنامه در 11ژوئن 2002 بهمنظور جستوجوی ستاره جدید موسیقی آغاز شد و تاکنون بهعنوان یکی از برنامههای پرمخاطب ادامه دارد و برپایه رتبهبندی «نیلسن» از سال 2002 تاکنون، یکی از محبوبترین برنامهها در تاریخ تلویزیون آمریکا محسوب میشود. هدف این برنامه کشف بهترین خواننده در این کشور برپایه رای بینندگان است. اما در میان رسانههای فارسیزبان نخستین شبکهای که دست به ساخت چنین برنامهای زد شبکه MI بود که در الگویی بسیار کوچک نمونهای از برنامه امریکنآیدل را اجرا کرد. بعد از آن شبکههایی چون تیوی پرشیا نمونههای مردمپسندتری از این مسابقه را برپا کردند. مسابقه «سوپر استار» کاری از گروه تصویرسازان به تهیهکنندگی و کارگردانی آقای پرویز ریاحی از دیگر نمونههای این استعدادیابیهاست که از شبکههای جهانی MITV و IRAN BEAUTY و U پخش و سه دوره آن برگزار شد. در نهایت نیز شبکه «من و تو» با راهاندازی یک آکادمی موسیقی برنامهای شبیه «امریکن آیدل» و X Factor را راهاندازی کرد. برنامهای که در سه دوره مخاطبان زیادی داشت و همین باعث شد تا اندیشه راهاندازی آکادمی موسیقی در ایران شکل بگیرد. رقابت با خارجیها برنامه استعدادیابی در ایران اگرچه سابقه طولانی ندارد اما مخاطب ایرانی نمونه خارجی آن را کم ندیده است. به نظر میرسد شبکه سوم سیما خیلی بهدنبال رقابت با رسانههای خارجی نیست چراکه زینالعابدین میگوید: «قالبهای برنامهسازی تلویزیونی در دنیا شباهتهایی به یکدیگر دارد، ولی این به معنای تقلید نیست.» در هر حال به نظر میرسد ساخت چنین برنامهای از سوی صداوسیما را باید به فال نیک گرفت، چراکه قدمی در راه شناخت استعدادهای تازه در عرصه موسیقی و صداست. این نکتهای است که بیژن بیرنگ، کارگردان و تهیهکننده تلویزیونی نیز به آن اشاره میکند. او ضمن ابراز خرسندی از ساخت چنین برنامهای گفت: «اگر چنین اتفاقی افتاده، اتفاق بسیار خوبی است. امیدوارم این اتفاق بیفتد و برنامه با کارشناسی خوب و درست برگزار شود و زمینه پیشرفت موسیقی را در ایران فراهم کند.» به گفته تهیهکننده برنامه شام ایرانی «به نظر من اتفاق مهمی است که بهجای آنکه خارجیها این کار را بکنند و استعدادهای موسیقی ایرانی را کشف کنند؛ در داخل بتوانیم آنها را معرفی کنیم. من بسیار دوست دارم چنین برنامهای را بسازم. من بسیار استقبال میکنم و از همینجا پیشنهاد همکاری برای حضور در چنین برنامهای را میدهم.» حالا باید منتظر پاییز و آکادمی موسیقی شبکه سوم سیما ماند تا دید چه استعدادهایی از پشت درهای جام جم به موسیقی ایرانی معرفی میشوند.