شاید تا کنون بارها خواستار دیدار با برخی مسئولین و حتی مدیران رده چندمی
کشور برای پیگیری امور و کارهایتان بوده اید امّا ضیق وقت و جلسات مکررشان،
بهانه خوبی برای دواندن شما و امروز و فردا کردنشان بوده است.
به گزارش سرویس دین و اندیشه
بی باک، با مراجعه به سیره بزرگان و خادمین حقیقی ملت، می توان به میزان توجه و اهتمام آن بزرگواران برای رفع حوائج مردم پی برد.
فرزند حضرت آیت الله شیخ حسنعلی اصفهانی ( معروف به نخودکی اصفهانی) پیرامون پدر مرحومشان چنین نقل می کند :
پدرم ، در کلیه ساعات روز و شب، برای رفع حوائج حاجتمندان و درماندگان؛ آماده بودند.
روزی عرضه داشتم: خوبست برای مراجعه مردم وقتی مقرر شود.
فرمود: پسرم، لیس عند ربّنا صباح و لا مساء: آن کس که برای رضای خدا، به خلق خدمت می کند، نباید که وقتی معین کند .
پدرم
در ابتدای شبها پس از انجام فریضه، به نگارش پاسخ نامه ها و انجام خواسته
های مراجعان مشغول و سپس مدتی به مطالعه می پرداختند. از نیمه های شب تا
طلوع آفتاب به نماز و ذکر و نوافل و تعقیبات سرگرم بودند. پس از طلوع
خورشید اندکی استراحت می کردند و بعد از آن تا ظهر به ملاقات و گفتگو با
مراجعان و تهیه و ساخت دارو برای بیماران می نشستند و بالاخره عصرها برای
تدریس به مدرسه می رفتند و پس از آن نیز به پاسخگوئی و رفع نیازمندی
محتاجان و گرفتاران مشغول بودند و در تمام سال به تفاوت ایام و اختلاف
احوال پس از طلوع آفتاب و یا ساعتی بعد از ظهر استراحتی کوتاه می فرمودند.
درسال
1314 یکی از سادات محترم مشهد برای ایشان سجاده ای و رختخوابی هدیه
فرستاد. ایشان در جواب فرموده بودند: سجاده را به خاطر سیادت شما که رعایت
حرمتش را بر خود واجب می دانم می پذیرم ولی به رختخواب نیازم نیست زیرا که
بیست و پنج سال است که پشت و پهلو بر بستر استراحت ننهاده ام.