قالَ رسولُاللّه صلى الله عليه و آله و سلّم لَمّا حَضَرَ شَهرُ رَمَضانَ وذلكَ لثَلاثٍ بَقِينَ مِن شَعبانَ قالَ لبِلالٍ : نادِ في الناسِ ، فَجُمِعَ الناسُ ثُمّ صَعِدَ المِنبَرَفَحَمِدَ اللّهَ وأثنى علَيهِ ثُمّ قالَ : أيُّها الناسُ ، إنَّ هذا الشَّهرَ قد حَضَرَكُم وهُو سَيِّدُ الشُّهُورِ ، فيهِ ليلةٌ خَيرٌ مِن ألفِ شَهرٍ ، تُغلَقُ فيهِ أبوابُ النِّيرانِ وتُفتَحُ فيهِ أبوابُ الجِنانِ ، فَمَن أدرَكَهُ فلَم يُغفَرْ لُهُ فَأبعَدَهُ اللّهُ .
امام باقر عليهالسلام :
رسول خدا صلى الله عليه و آله و سلّم سه روز مانده از ماه شعبان ، به بلال دستور مى داد در ميان مردم جار بزند . پس مردم را جمع مىكرد و بر منبر مىرفت و حمد و ثناى خدا مىگفت و مىفرمود : اى مردم ! همانا اين ماه به شما روى آورده و آن سروَر همه ماههاست . در آن شبى وجود دارد كه از هزار ماه بهتر است . در اين ماه درهاى دوزخ بسته و درهاى بهشت گشوده شود . هر كه اين ماه را دريابد و آمرزيده نشود خداوند او را (از رحمت خود) دور گرداند .