معصومه ابتکار نماینده کدام دانشجویان است؟!

به گزارش خبرنگار «خبرنامه دانشجویان ایران»؛ برنامه دیروز امروز فردا با تمام فراز و فرود هایش بعد از حدود سه سال فعالیت به یکی از برنامه های اصلی نمایش مناظره ها تبدیل شده است.

 

گرچه تغییر مجری و سناریست ها و طراحان این برنامه واکنش های منفی زیادی را در پی داشت اما مجری و گروه جدید یعنی رنجبران سعی کرد تا منش صراحت و حالت برندگی را از مناظره ها کم کند و حالت گفتگویی به برنامه بدهد که این خود علاوه بر ریزش مخاطبی که یامین پور مجری سابق برنامه از بهمن 88 جلب کرده بود برنامه را به سمت کلیشه هدایت می کرد.

 

برنامه ای که در ابتدا با صراحت و حضور چهره هایی مانند پناهیان؛ سعید قاسمی، حسن عباسی و ... به صراحت موضع گیری هایی را در قبال چالش های سیاسی مانند فتنه 88 و اردیبهشت 89 انجام داده بود کم کم از رنگ و رونق افتاد.

 

اما در ایام دفاع مقدس بود که با حضور محمد باقر قالیباف شهردار تهران و طرح سئوالات متعدد و پاسخ های تبرئه کننده وی نشان می داد سری جدید برنامه حال و هوای رکود سابق را ندارد ولی آیا مسیر چاله به چاه را طی می کرد یا مسیر ترقی؟

 

حدودا  از 2 ماه گذشته معاونت سیاسی صداو سیما با طراحی مجددا برنامه «دیروز، امروز، فردا» به مسائل سیاسی کشور وارد شده است؛ مسائل و مشکلاتی که شاید دغدغه بولتن نویسان سیاسی داخل سازمان صدا و سیما باشد اما به نظر برخواسته از مطالبات مردمی و حتی دانشجویی نیست.

 

رابطه و مذاکره با آمریکا یکی از سوژه ها و موضوعات "دیروز امروز فردا" در 2 برنامه با حضور چهره هایی مانند حسین شریعتمداری و منوچهر متکی در مقام مخالف و ابراهیم اصغر زاده و مصطفی کواکبیان در مقام موافق بوده است.

 

اصل پرداختن به موضوع رابطه با آمریکا و نیز بهبود روابط و بررسی آن در یک زمان محدود برنامه تلویزیونی نشان می دهد که تنها هیاهو و سر و صدایی که از این دیالوگها بر می آید و یا به زبان بهتر خارج کردن برنامه از دوران افول بینندگان برای مجری و طراحان برنامه اصالت دارد نه گره گشایی از معضل یا مشکل های مردم.

 

چه بسا برنامه دیروز امروز فردا با انتخاب افرادی مانند اصغرزاده که همواره به نظرات تند اصلاح طلبی معروف بوده اند شبهات بیشتری را ایجاد می کند شبهه هایی که دغدغه اصلی برای موضوع شدن و مطرح شدن مذاکره با آمریکا است ایام 13 آبان و شاید نیم نگاهی به مناظره های انتخاباتی آمریکا بود تا مشخص شود سیاستمداران ایرانی چه پالس هایی می فرستند.

 

ابراهیم اصغرزاده  در برنامه ای که درباره 13 آبان و رابطه با آمریکاست حضور می یابد و وضعیت فعلی ایران را بحرانی تصویر می کشد و تنها یک جستجوی کوچک در سایتهای خبری کافی است تا مخاطب تلویزیونی متوجه شود، اصغر زاده چندین بار از سوی شورای نگهبان رد صلاحیت شده است و از سوی دیگر با آنکه از تسخیر کنندگان لانه جاسوسی بوده است امروز می گوید حاضر است برای بهبودی رابطه با آمریکا عذرخواهی کند.

 

روند فعلی این برنامه نشانه ای از بازکردن فضا نیست بلکه ضمن اقدام به فضا دادن به افراد نزدیک به فتنه که هنوز به فتنه بودن اتفاقات سال 88 اعتراف نکرده اند و آن را کدورت می دانند این فضا را به مخاطب القا می کند گویی نظام در حال التماس به دست چندمی های نزدیک به فتنه گران برای بازگشت به نظام هستند.

 

 

 در برنامه دیگر از سیر جدید دیروز امروز فردا دعوای میان مسئولان و حتی امری که در وضعیت کنونی کشور مهم نیست مانند سئوال از رئیس جمهور به عنوان موضوع برنامه معرفی می شود و شخصیتی مانند علی مطهری طوری به سیاه نمایی می پردازد که ادامه سیر بحران در کشور را نشان می دهد.

 

حتی پیامک های برنامه به سندی و دست آویز مطهری تبدیل می شود که نشان دهد چون 80 درصد مخاطبان که تعدادشان هم مشخص نیست به سئوال از رئیس جمهور رای داده اند پس باید سئوال از رئیس جمهور مطرح شود و همین روند علتی می شود تا روزنامه های زنجیره ای سیاه نمایی وضع کنونی کشور تیتیر بزنند مردم هم می گویند باید از احمدی نژاد سئوال شود.

 

شاید اوج انفعال و رفتار ناشیانه رسانه ای برنامه 16 آذر بود؛ حضور افرادی که در حال حاضر هیچ سنخیتی با جنبش دانشجویی ندارند و حتی فاصله های فاحشی با گفتمان دانشجویی کنونی دارند.

 

دعوت از معصومه ابتکار و سخنان وی که با توجه به نزدیکی او به بنیاد باران محمد خاتمی علنا نشان می دهد که دیروز امروز فردا محقرانه به حداقلی های دانشجویان و گروه های اقلیت نگاه می کند و نه حداکثری های که در قالب 5 تشکل بزرگ دانشجویی دیده می شوند چرا که نماینده ای از این تشکل ها به برنامه دعوت نمی شود.

 

از سوی دیگر دعوت از دکتر روح الامینی که پیش از این هم به مناسبت 16 آذر میهمان برنامه بوده است نشان می دهد که طراحان به معدودی چهره های قدیمی جنبش دانشجویی اکتفا می کنند.

 

در 16 آذر هیچ نماینده ای از تشکل های دانشجویی حاضر نیست تا اعلام کند که آرمان 60 ساله استکبار ستیزی همچنان باقی است و موضوع مناقشه بر سر فضای بسته و زندان می شود نه دغدغه های امروز دانشگاه. دانشگاهی که بعد از ترور دانشمندان هسته ایش موج دانشجویان راغب به این رشته به حدی فزونی پیدا می کند که رئیس سازمان انرژی اتمی از پذیرش همه آنها اعلام عجز می کند.

 

به راستی چرا این برنامه به حقیقت و واقعیت پیروزی های حماس در غزه نمی پردازد؟ چرا برنامه سابقه فتنه 88 را در کمتر از یکسال مانده به انتخابات بازخوانی نمی کند تا لغزش ها را حداقلی کند و یکبار هم که شده نقش نوش دارو قبل از مرگ باشد نه بعد از مرگ!

 

چرا حقیقت های واقعی نظام و آرمانهای نظام در برنامه مهجور می ماند و فراموش می شود اما دغدغه های دفعی میان جمع های سیاسیون تریبون پیدا می کند. در برنامه دیروز امروز فردا برنامه هسته ای و حمایت از فلسطین زیر سئوال می رود.

 

در واقع دیروز امروز فردا به تریبونی برای حمایت از برنامه های فکری و موضع های غلط دولت‌های سابق تبدیل شده است و حاضران در برنامه که عمدتا در مقام مخالف حضور می یابند به دفاع از اصلاحات می پردازند و شاید در نظر مردم اهانت های این دولت ها و نظریه پردازانشان به مقدسات مردم در نظرها  کم رنگ شود.

 

به نظر می آید صداوسیما باید به جای رویکرد منفعلانه فعلی به طرح و تبیین مولفه های اصلی نظام در دهه پیشرفت و عدالت بپردازد تا اولا مجبور نباشد برای ایجاد فضای جذاب برنامه دست به دامن چهره های دست چندمی اصلاح طلب و حامی فتنه شود و هم عناصر مهجور رسانه ای که دغدغه انقلابی دارند صاحب رسانه شوند و بتوانند حقایق عدالت و پیشرفت را برای مردم ارائه دهد.