هرگز نباید قدرت ایران هسته‌ای را از یاد برد

به گزارش فارس، روزنامه عبری زبان «معاریو» طی تحلیلی به قلم «عاموس گیبولا» می‌نویسد: هم‌اکنون واقعیت در تصویری سه لایه‌ای نهفته که لایه اولیه آن رویارویی با فلسطینیان است.

 

در اصل اسرائیل با دو گروه از فلسطینیان در نبرد است که یکی دولت خودگردان فلسطین و دیگری نیروی مقاومت حماس که بر غزه حکم‌فرمایی می‌کند . حماس به مدت چندین سال است که پی در پی علیه اسرائیل تا جایی‌که قابلیت‌هایش اجازه می‌دهد تهاجم می‌کند و البته هر از چند‌گاهی به‌منظور دستیابی به قابلیت‌های بیشتر توقف و سکونی را ایجاد می‌کند.

 

مورد دیگری که اسرائیل با آن درگیر است دولت خودگردان فلسطین به رهبری «محمود عباس» یا همان «ابومازن» در قلمرو «جودا» و «سامریه» می‌باشد.

 

برخلاف موجودیت حماس، دولت خودگردان طرفدار نبرد نیست و تعصبات مذهبی ندارد و در کل میانه‌رو است و البته براساس رویکرد عقیدتی‌اش خواهان شکل‌گیری دو کشور برای دو ملت مختلف نیست و از آنجایی که به رسمیت شناختن قوم یهود را نفی می‌کند تنها آماده حمایت از طرح تشکیل دو ملت است.

 

*دولت خودگران با تل‌آویو کنار می‌آید ولی حماس هرگز

 

دولت خودگردان فلسطین نبرد سیاسی گزنده‌ای را علیه اسرائیل بر پا ساخته و در عین حال لفاظی‌های شدیدی علیه دولت اسرائیل می‌کند و  نسل جوان امروزی فلسطین نیز به ورطه تنفر از اسرائیل افتاده است.

 

با این وجود و بر اساس منافع اسرائیل، دولت خودگردان فلسطین نسبت به حماس ارجعیت دارد و باید اسرائیل مانع از برتری یافتن حماس بر دولت خودگردان فلسطین شد.

 

*ابومازن تعصبی نسبت به غزه ندارد

 

نکته قابل توجه این است که دولت خودگردان فلسطین به رهبری ابومازن هیچ ارتباطی با جنگ شدیدی که حماس درگیرآن بود و به فعل وانفعالات قلمرو حماس در برهه کنونی نیز توجهی ندارد و بعید است که به عملیات ارتش اسرائیل موسوم به « عملیات ستون ابر» در غزه نیز اهمیتی بدهد. این در حالی است که حماس نیز درباره نبرد سیاسی علیه اسرائیل که ابومازن انجام می‌دهد وقعی نمی‌گذارد.

 

لایه دوم این تصویر درباره  فعالیت‌های اطراف اسرائیل است. در شمال و در جبهه نظامی سوریه ، ایران و حزب الله وجود دارند که در این بین حکومت سوریه در حال سقوط است.

 

*مصر را نمی‌توان دوست اسرائیل نامید

 

در جنوب حکومت مذهبی مصر وجود دارد که با اسرائیل در تضاد است البته هم اکنون با چالش‌هایی نیز درگیر می‌باشد. در این میان مصر می‌تواند دو راه را برگزید: یکی راه حفظ وضعیت موجود با اسرائیل که به معنی مهار حماس است و دیگری برگزیدن تفکر سازش ناپذیر و سر دادن شعارهای ضد اسرائیلی در میدان «التحریر» است.

 

* تهدید ایران هسته‌ای را هرگز نباید از یاد برد

 

و اما بالاترین لایه این تصویر «تهدید هسته‌ای ایران» است که در حال افزایش نیز می‌باشد. آژانس بین المللی هسته‌ای در بسیاری از گزارش های خود اعلام داشته که ایران به سرعت در حال دست‌یابی به قابلیت‌های هسته‌ای است.

 

* تمام هم و غم اسرائیل باید مهار ایران باشد

 

تمرکز اسرائیل در نبرد با حماس و نیز روابط با مصر همگی باید بر اساس منافع ملی باشند و البته مطلوب‌ترین تصمیم‌گیری سیاسی و راهبردی مهار تهدید هسته‌ای ایران است.

 

اخیرا حرف‌های بیهوده‌ای درباره این‌که باراک اوباما به‌دنبال انتخاب شدن مجدد درصدد تسویه حساب با اسرائیل است در میان می‌باشد. این شایعات البته نشات گرفته از ذهن کوته فکران جهان است. اوباما بر اساس منافع آمریکا رفتار می‌کند و حماس را گروهی خرابکار  می‌شناسد. او و دولتش با صراحت همسو با اسرائیل هستند .

 

در حالی که عملیات ستون ابر اسرائیل در جریان بود، منتقدان می‌گفتند که این عملیان کاملا بر خلاف عملیات «سرب گداخته» خلال سال‌های 2008 و 2009 بود. چرا؟ آن‌ها توضیح دادند که در آن زمان اسرائیل توانست مشروعیت جهانی را برای اجرای آن عملیات کسب کند و در پی آن وزرای خارجه کشورهای جهان در حالی باعجله عازم اورشلیم شدند که دولت اسرائیل در تلاش برای تعامل سیاسی با دولت خود گردان فلسطین به رهبری ابومازن بود، در حالی‌که در زمان حاضر هیچ حرفی از فرآیند سیاسی مطرح نیست.

 

به‌خاطر آورده می‌شود که در آن موقع سران جهان با فشار بر ما خواهان خروج ارتش اسرائیل از غزه شدند. بیشتر نیز پیامد جانبی صدور گزارش «گلداستون» که از سوی کمیته حقیقت یاب سازمان ملل متحد بابت درگیری سال 2008 و 2009 غزه ماموریت یافته بود و نیز توافق «ایهود المرت»، نخست وزیر وقت اسرائیل در تلاش جهت آشتی با ابومازن بر تل‌آویو فشار وارد کرده بود .