
سرویس سیاسی پایگاه خبری تحلیلی ۵۹۸- محمد مهدی تهرانی/ عاشورا، مظهر فقدان تعهد انقلابی است و شرایط امام صادق(ع) مظهر فقدان صبر انقلابی. تعهد و صبر، هر دو مهماند و فقدانشان حکومت الهی را به تاخیر میاندازد. فقدان تعهد انقلابی آنجاست که بیاعتنایی مردم به دین، کوتاهیها و کمک نکردنها مسئلهساز میشود و فقدان صبر انقلابی آنجا که دهنلقیها و اعتراض کردنهای بیخود مشکل میآفریند.
تعهد انقلابی این است که اجازه ندهی دنیاگرایی و عافیتطلبی گفتمان مردمت شود و مسیرت را آنجا که پای هزینه دادن به میان میآید، از خط حسینی جدا کند. نشویم جزو آنان که حسین در خصوصشان فرمود فاذا مُحَّصوا بالبلاء قَلَّ الدَیّانون. صبر انقلابی اما این است که اجازه مانور تاکتیکی به رهبرت را بدهی و هر سنخ جواز مذاکرهای را پذیرش اماننامه شمر نخوانی.
تعهد انقلابی این است که نقش سازنده ایفا کنی، افق و ادبیات انقلابی را در کشور حفظ کنی که به تبع امکان عمل انقلابی محفوظ باشد. صبر انقلابی آن است که اگر به هر دلیل آنچه توقع داشتی رخ نداد، در روندی واژگونه به یاس و ناامیدی میدان ندهی، دشمن را پیروز نخوانی و ناخواسته سربازش نشوی.
اکنون اصلیترین مسئله شاید این است که وارد مذاکره شدیم، بیآنکه توانسته باشیم تصویر ورودی از موضع قدرت و نه ضعف بسازیم. مسئله اساسا آن نیست که ما قویتر شدهایم یا ضعیفتر. حتی این هم نیست که مردمان چگونه فکر میکنند. مهمتر از همه آن است که دشمن چه برداشتی دارد و قاب جهانی شکلگرفته از این مواجهه چیست؟ پنداره تثبیت شده آن است که او دست برتر را دارد و ما ناچار و از سر ضعف وادار به مذاکره شدیم یا چیز دیگر. مهمترین انتقاد به دولتمردان نه ورود به مذاکره که غفلت از ساخت قابی شرافتمندانه از ورود به مذاکره است؛ قابی باورپذیر برای جهان.
تعهد انقلابی این است که مسئولین را به این خطای راهبردی متوجه کنی و صبر انقلابی اینکه خود تصویری ضعیف و ذلیل از ایران نسازی که واقعا هم چنین نیست. ما در وضعی میانهایم.
@mahdytehrani