خبرگزاری حوزه نوشت:
آیت الله بهجت در پاسخ به سوالی ضمن
تصریح به جایگاه زیارت عاشورا به حکایتی از حالت کشفی که برای یکی از
بزرگان در اثر زیارت عاشورا ایجاد شده است اشاره کرده اند.
توصیه آیت الله بهجت به زیارت عاشورا
از آیت الله بهجت پرسیدند: داستان ها و
قضایایى از کسانى که پیوسته زیارت عاشورا مى خواندند و به این صورت، متوسل
مى شدند، گردآورى و چاپ شده است. نظر حضرت عالى در این باره چیست؟
ایشان پاسخ داده اند که: متن زیارت
عاشورا، بر عظمت آن گواه است؛ خصوصا با ملاحظه آنچه در سند زیارت رسیده است
که حضرت صادق (علیه السلام) به صفوان مى فرماید: این زیارت و دعا را بخوان
و بر آن مواظبت کن. به درستى که من چند چیز را بر خواننده آن تضمین مى
کنم: 1. زیارتش قبول شود. 2. سعى و کوشش وى مشکور باشد 3. حاجات او هرچه
باشد، برآورده شود و ناامید از درگاه خدا برنگردد.
اى صفوان! این زیارت را با این ضمان، از
پدرم یافتم و پدرم از پدرش...تا امیرالمؤمنین (علیه السلام) و حضرت امیر
نیز از رسول خدا (صلى الله علیه و آله و سلم) و رسول خدا (صلى الله علیه و
آله و سلم) از جبرئیل و او هم از خداى متعال نقل می کند و هرکدام این زیارت
را با این ضمان، تضمین کرده اند و خداوند به ذات اقدس خود قسم یاد نموده
که: هرکس این زیارت و دعا را بخواند، دعا و زیارت وى را بپذیرم و خواسته اش
هر چه باشد، برآورده سازم.
و از سند او استفاده مى شود که زیارت
عاشورا از احادیث قدسى است و همین مطالب، سبب شده است که علماى بزرگ ما و
استادان ما - با آن همه مشغولیت هاى علمى و مراجعاتى که داشتند - به خواندن
آن مقید بودند تا جایى که استاد ما، مرحوم حاج شیخ محمد حسین اصفهانى، از
خداوند خواسته بودند که در آخر عمرشان، زیارت عاشورا را بخوانند و سپس قبض
روح شوند و دعایشان هم مستجاب شد و پس از پایان این زیارت، درگذشتند.
تقید شیخ صدرا بادکوبه ای به زیارت عاشورا
شیخ صدرا بادکوبه اى با تبحرش در علوم
عقلى و نقلى، آنچنان مقید به زیارت عاشورا بود که به هیچ عنوان، آن را ترک
نکرد و کسى باورش نمى آمد که ایشان، این چنین پاى بند به عبادات و زیارت
عاشورا باشد.
یکى از بزرگان هم نقل مى کردند روزى به
قبرستان وادى السلام رفتم، در مقام حضرت مهدى (عجل الله تعالى فرجه الشریف)
دیدم پیرمردى نورانى، مشغول زیارت عاشورا است و از حالات او معلوم شد که
زائر است. نزدیک او رفتم ؛ حالت کشف براى من نمودار شد و حرم امام حسین
(علیه السلام) و زائران آن حضرت را که مشغول رفت و آمد و زیارت بودند،
مشاهده کردم! (شرح زیارت عاشوراء و داستان هاى شگفت آن: 33-36.)
سبب آستان بوسی اهل بیت (ع) از سوی شیخ انصاری
مسلمانان در شان اهل بیت (علیه السلام)
در غایت اختلاف اند، چنان که در مورد قرآن نیز چنین هستند. برخى آن قدر
ضعیف هستند که در بوسیدن ضریح آن ها شک و اعتراض دارند.
آقایى ظاهرا به مرحوم شیخ انصارى که حرم
یا ضریح را بوسید، اعتراض کرد که آقا شما هم؟! برعکس مرحوم دربندى به
ایشان گفت: آقا کار شما براى مردم حجت است، وقتى به حرم مى روى، ضریح حرم
حضرت ابوالفضل (علیه السلام) را ببوس. شیخ در جواب فرمود: عتبه درب را مى
بوسم که گرد و خاک پاى زوار است! در یکى از زیارت حضرت سید الشهداء (علیه
السلام) آمده است:
ثم قبل الضریح من اءربع جوانبه. بحار الانوار 98: 336؛ اقبال الاعمال: 712.