بیانیه مضحکانه مجمع به اصطلاح محققین و مدرسین

پایگاه 598/ این بیانیه در روز شنبه بیست و سوم بهمن هشتادو نه صادر شده و طی آن از ملت ایران خواسته شده به خمع حامیان این بیداری اسلامی بپوندند! یعنی یک روز پس از فرار حاکم مستبد مصر.

1-   ظاهرا نویسندگان بیانیه نه تنها در راهپیمایی 22 بهمن ملت سرافراز ایران حضور نداشته اند، و نه تنها اخبار آن را از صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران ندیده اند، بلکه حتی از کانال های ماهواره ای دشمنان نظام و انقلاب هم خبرراهپیمایی و شعارهایش را نشنیده اند. در راهپیمایی امسال، شعارهای مردمی علیه دیکتاتور مصر بسیار پر رنگ بود. یعنی امت انقلابی ایران پیش از حضرات محقق و مدرس و بیش از آنها ضرورت حمایت از مردم مصر و تونس را درک کرده و وظیفه خود را انجام داده اند، آن هم نه با بیانیه کنار بخاری، بلکه با حضور دلهای گرم از ایمان و امید در فضای زمستانی یاس و شکست دشمنان اسلام وانقلاب.

2-   نویسندگان بیانیه همسو با استکبار جهانی، از دادن هر گونه جنبه اسلام خواهی به قیام مردم مصر و تونس پرهیز کرده اند و حرکت آنها را صرفا حرکتی در چارچوب مبارزه با استبداد و آزادی خواهی قلمداد نموده اند، وا اسف از این بی بصیرتی!

3-   در فضای رسانه غرب، علی رغم همه سانسورها، امکان انکار تاثیر انقلاب اسلامی ایران بر قیام مردم مصر و تونس فراهم نشد و نه تنها رسانه ها، بلکه سران عرب و اسرائیل بارها هراس خود را از شکل گیری حکومتی نظیر جمهوری اسلامی در مصر ابراز کردند. اخوان المسلمین مصر از حمایت ایران تشکر نمود و حکومت اسلامی ایران در را الگویی برای حکومت مطلوب آینده مصر دانست. با این وجود در بیانیه «مجمع مدرسین و محققین» نامی از انقلاب اسلامی ایران و تاثیر آن بر حرکتهای اسلامی جنبشهای مردمی منطقه به میان نیامده است و این تغافل بون تردید عمدی و از سر کوته بینی سیاسی است.

4-   انقلاب اسلامی مردم ایران ، بدون نام معمار کبیر آن حضرت امام خمینی (قدس سره) در هیچ جای دنیا شناخته شده نیست و تاثیرحرکت و مبارزه حضرت امام خمینی(قدس سره) و حمایت های او از حرکت های اسلامی جهان اسلام ، آن قدر روشن است که برای دوست و دشمن جای انکار نیست. نویسندگان بیانیه ختی حاضر نشدند در بیانیه خویش لز راه و اهداف و روش امام و الگو بخشی آن برای مردم مصر و تونس و... سخن بگویند! کسانی که خود را البته تا چندی پیش یکه تاز امام می دانستند، امروز حاضر نیستند از نقش بی بدیل امام در جنبش های آزادی بخش جهان سخن بگویند.

5-   حضرات محقق و مدرس در بیانیه خویش بر ضرورت حمایت مردم ایران از انقلاب مصر و تونس سخن گفته اند! اما این بیانیه را وقتی صادر کرده اند که انقلاب مصر و تونس به اصلی ترین هدف خود که برکناری حک.متهای دیکتاتو بوده، دست یافته است. دولتهای آمریکا و انگلیس در طول قیام هجده روزه مردم مصر، گاهی از مردم مصر و گاهی از حکومت مصر حمایت کرده اند، تا هر کس به نتیحه رسید، آمریکا و انگلیس متضرر نشوند، اما حمایت از انقلاب پس از پیروزی آن به چه معناست(؟) که نویسنگان بیانیه  آن را ضروری دانسته اند؟!

6-   در این بیانیه حمایت از مظلوم و دشمنی با ظالم از درس های اسلام و امیر مومنان (ع) دانسته شه است ، اما این حمایت وقتی ارزش دارد و حمایت از مظلوم تلقی می شود که سایه شوم و قدرت و زور ظالم بر مظلوم سایه افکنده باشد، اما حمایت از مظلومی که با دست خود ظالم را فراری داده و به حق خود نزدیک شده ، چه ارشی دارد؟! آقایان مجمع، برای اینکه حرفی برای گفتن داشته باشند و اهدافشان را در باز با کلمات در پی بگیرند، چه هدف دیگری  از صدور بیانیه داشته اند؟! تامل در کلمات و ادبیات بیانیه نشان می دهد ، بهره برداری از فضای موجود برای طرح اغراض حزبی جریان فتنه ، بارزترین هدف بوده است.

7-   تنها دولت و ملتی که قاطعانه در اوج مبارزات ملت مصر از آنها حمایت کرد، دولت و ملت ایران بود. سخنان صریح مقام معظم رهبری (دامت برکاته) و مواضع ایشان یک هفته قبل از پیروزی ملت مصر، در هیچ جای دنیا و هیچ سیاستمدارو رهبر کشوری دیده نشد، اما گویا نویسندگان بیانیه این سخنان را نشنیده اندو تازه از خواب غفلت بیدار شده و درخواست حمایت از انقلابی می کنند که به اصلی ترین هدف خود رسیده است!

8-   شعار خمایت از مظلوم ، شعار و روش همیشه اسلام است، اما هنگامی که عده ای در اندیشه ساز کردن انحراف «نه غزه ، نه لبنان» بودند و آن را فریاد می زدند، نویسندگان بیانیه مجمع مدرسین و محققین کجا بودند؟ آیا هنو به این درس نرسیده بودند؟ یا اینکه در تشخیص مظلوم شک داشتند و مطلومان غزه و لبنان را ظالم می نگاشتند؟!

9-   مجمع محققین و مدرسین از مردم ایران خواسته اند «در قالب راهپیمایی مستقل مردمی و غیر دولتی به حامیان بیداری اسلامی بپیوندند». هنوز لطیفه «کیک و ساندیس» نهم دی در خاطره ملت ایران باقی است. لطیفه ای که از فرط افتضاح، سازندگانش هم باور نکردند، اما گویا نویسندگان بیانیه هنوز در آن فضای فکری اند. ظاهرا تاکیدشان بر راهپیمایی مستقل مردمی و غیر دولتی نشان می دهد که راهپیمایی 22 بهمن را دولتی و در سایه لطف «کیک و ساندیس» می دانند و البته شاید هم فقط خودشان را «مستقل» و «مردم» می دانند و چون شرکت نداشته اند ، راهپیمایی را غیر مستقل و غیر مردمی فرض کرده اند؟!