سایت گل - نه این پایانِ ماجراست، نه اگر می باختیم دنیا به پایان می
رسید. روزی که به لبنان باختیم یک اتفاقِ ساده ی فوتبالی رخ داد و امروز هم
که کره ی بیست و پنجم جهان را بردیم، یک اتفاق دیگر به وقوع پیوست.
اما
نه از جنسِ اتفاقات رایج برای ما و بعضا عجیب. که این بار با برنامه ریزی و
پشتیبانی و تلاش و از همه مهم تر، روحیه و انگیزه برای ما اتفاق افتاد.
همین است که ارزشمند می کند این نتیجه را، و بعد از بازی تا این حد خوشحالی
را دیدیم.
چیزی که هست، الان باید خوشحال بود از نتیجه ای که به دست
آوردیم. اینکه با تمام بضاعت و توان مان، کره ای را که می دانیم چقدر کامل
است را بردیم. اینکه به برزیلِ ۲۰۱۴ می توانیم نگاه کنیم و به آینده خوش
بین باشیم. اینکه مردم دوباره نگاه شان به «تیم ملی» بر خواهد گشت. اما
نباید همه ی وجود مان را برای این خوشحالی خرج کنیم و در بادِ برد اش
بخوابیم. بلکه باید واسطه ای باشد برای نگاه بهتر به آینده. که دنیا، تازه
از سر گرفته شده است.
امروز هم مثل خیلی از روزهای دیگر بود. همه مصیبت های جهان
تکرار شد. تولد ها و مرگ های زیادی صورت گرفت. کسانی همه چیز را از دست
دادند و کسانی خیلی چیز ها را به دست آوردند. ما؛ امید را به دست آوردیم.
امید به روزهای خوب.