به گزارش «ندای انقلاب»، انفجار های ۷ تیر و ۸ شهریور سال ۶۰ را می توان به
عنوان مشخص ترین واکنش گروهک منافقین به حذف آنها از عرصه سیاسی ایران در
آغاز دهه ۶۰ از سوی مردم دانست.
گروهک منافین به عنوان اصلی ترین حامی
رئیس جمهور مخلوع ابوالحسن بنی صدر، پس از ناکامی در حفظ قدرت سیاسی، وی
بدنبال انتقام گیری از نیروی های خط امام از جمله آقایان بهشتی، رجایی،
باهنر و خامنه ای برآمد و لذا در کمتر از دوماه از خلع بنی صدر موجی از
خشونت های مسلحانه را در کشور به راه انداخت.
خشونتهایی که علاوه بر شهادت صدها شهروند غیر نظامی، باعث شهادت بسیاری از عناصر خدوم و انقلابی شد.
اما
در سالگرد ترور شهیدان رجایی و باهنر ، به نظر می رسد که عوامل و آمران
ترور شهیدان دولت برنامه تطهیر گروهگ منافقین را در پیش گرفته اند. به
طوریکه ابوالحسن بنی صدر درگفتگوی خود با شبکه تلویزیونی صدای آمریکا مدعی
شده «چرا تروری که واقع شده بلاتعقیب مانده است؟»
وی در ادامه اظهارات
خود با جسارت تمام می افزاید «انفجار دفتر نخست وزیری امر داخل رژیم بوده و
با بیرون رژیم کاربرد کمی داشته است».
همزمانی اظهارات بنی صدر با
انتقال اعضای گروهک منافقین به کشورهای اروپایی و تخلیه کمپ اشرف باعث شده
تا اظهارات مغایر واقع بنی صدر بیش از هر زمان دیگری همسویی وی با تروریست
های گروهک منافقین را بر ملا کند.
وگرنه چه کسی است که از ارتباط مسعود
کشمیری و همسر فراری وی با گروهک منافقین بی اطلاع باشد؟ فردی که آخرین بار
در مراسم ختم پدرش در پائیز ۱۳۷۷ دیده شده و گفته می شود با هویتی جعلی در
انگلستان سکونت دارد.
واقعیت آنست که نه پرونده ترور رجایی و باهنر
بایگانی شده و نه مسئله ای داخلی بوده که می بایست به فراموشی سپرده شود.
روشن است که عناصر اصلی این ترور به زودی به عقوبت اقدامات غیر انسانی خود
خواهند رسید.