برزخ اصلاح طلبی از جماران تا نیویورک

به گزارش «ندای انقلاب»، این روزها برای بسیاری از اصلاح طلبان سخن گفتن از واژه برزخ در گفتگوهای محفلی و غیر رسمی به یک عادت مبدل شده است.
در حالیکه ماجرای فتنه ۸۸ و انتقادات تند و تیز مهدی کروبی از خاتمی در چرخاندن رای اصلاح طلبان به سمت موسوی، وجه رئیس جمهور سابق را در میان هواداران خود متزلزل کرده بود ، تمکین ناپذیری دو کاندیدای شکست خورده در انتخابات از رای مردم و قانون باعث شد تا بار دیگر قدرت تشخیص سیاسی خاتمی در میان یاران دیروز خود زیر سوال برود.
این در حالیست که طیف تکنوکرات اصلاحات یا همان کارگزاران سازندگی، دلایل زیادی برای طرح پدر معنوی خود که از قضا روزگاری طلیعه دار راست سنتی بود، به عنوان لیدر جریان اصلاحات دارند.
شاید این مسئله باعث شده تا این روزها رقابت نفس گیری میان ساکنان دفتر کار جماران، رانت بازان اقتصاد ایران و سیاست ورزان ورشکسته خارج نشین بر سر آینده رهبری اصلاحات شکل بگیرد. موضوعی که نقش به سزایی در تعیین راهکار اصلاح طلبان در انتخابات ریاست جمهوری یازدهم خواهد داشت.
در حالیکه طیف اصلاح طلبان وطنی دل در گرو شانس موفقیت چهره های میانه رویی نظیر عارف در انتخابات دارند و تکنوکرات ها دل به اسحاق جهانگیری بسته اند، خاتمی می کوشد از رهگذر رقابت کاندیداها بازی برد- بردی را برای خود رقم بزند.
از اینرو خاتمی در حالی به مذاکره با اصلاح طلبان در جلسات افطاری و دیدارهای دوستانه می پردازد که همچون گذشته سیاست یکی به نعل و یکی به میخ را دنبال می کند. خاتمی همانطور که در انتخابات ۸۸ از سد کروبی گذشت و موسوی و یاران خارج نشین اش را در ایستگاه انتخابات مجلس نهم جا گذاشت، امروز عبدا..نوری را نیز در اتاق فکر اصلاح طلبان محبوس کرده تا با خیالی آسوده به مصاف رهبر معنوی تکنوکرات ها برود.
اما در این مسیر این اصلاح طلبان هستند که در برزخ پوزیسیون تا اپوزیسیون قرار گرفته اند و نمی دانند ماههای آتی چگونه برایشان رقم خواهد خورد.