شوخی را تمام‌ کنیم؛ اقتصاد مقاومتی‌ یعنی‌ این..

یادداشت 598 - کلیدواژه "اقتصاد مقاومتی" نیز مانند سایر کلیدواژه های مقام معظم رهبری، پس از طرح با انبوهی از گزارش های سفارشی، برنامه های کارشناسی کلیشه ای و احتمالاً هم در آینده با همایش های رزومه پر کن و کتاب های امتیازآور مواجه خواهد شد. شاید بد نباشد حداقل اینبار که اثر تحریم های خارجی را به عینه مشاهده می کنیم، شوخی را کنار گذاشته و مبارزه را شروع کنیم. مبارزه با چه کسی؟ با خودمان؛ با آنچه باید در مورد آن به خود و هوای نفس خود «نه» بگوییم.

اقتصاد مقاومتی یعنی وقتی گوشی موبایلت سالم است و نیازهای روزانه ات را تأمین می کند، برای تفریح نروی گوشی یک ملیون تومانی اپل و سایر آی پدهای آمریکایی را بخری.

اقتصاد مقاومتی یعنی وقتی تلویزونت سالم است و دارد برنامه ها را پخش می کند، نروی جهت چشم و هم چشمی و یا لذت بیشتر بردن، تلویزیون 32 اینچی ال جی و سونی و سامسونگ و... بخری.

اقتصاد مقاومتی یعنی تا نیاز ضروری پیدا نکردی، کامپیوترت را هر ماه ارتقاء ندهی. وقتی همین کامپیوتر کارت را راه می اندازد، نیازی به پول دادن و ارتقاء دادنش نداری. اگر مانیتور غیرتختت سالم است، نیازی نداری یک صفحه تخت سامسونگ یا ال جی بخری.

اقتصاد مقاومتی یعنی اگر توستر، مایکروویو، دی وی دی پلیر و... لوازم ضروری زندگی نیستند، اصلاً آنها را نخری.

اقتصاد مقاومتی یعنی وقتی به مغازه می روی و می بینی نوشابه زمزم و پپسی و فانتا و سون آپ و کوکا موجود است، زمزم را بخری. حتی اگر فقط آمریکایی ها بود، به مغازه دیگری بروی تا جنس ایرانی اش را بخری و حتی اگر پپسی خوشمزه تر هم بود، به شکمت «نه» بگویی.

اقتصاد مقاومتی یعنی وقتی لوازم آرایش ایرانی و خارجی هست، حتی اگر جنس ایرانی قدری هم کیفیتش پایین تر بود، آن را بخری و یه این کارت افتخار هم کنی.

اقتصاد مقاومتی یعنی تا می توانی، پول به جنس خارجی ندهی. ولو مجبور شوی پول بیشتری خرج کنی یا جنسی کم کیفیت تری بخری.

اقتصاد مقاومتی یعنی بفهمی «آمریکا و اروپا دشمن اند و خرید کالایشان یعنی کمک به دشمن». اگر همین یکی را بفهمی، 95 درصد اقتصاد مقاومتی را فهمیده ای.

اقتصاد مقاومتی یعنی وقتی می توان بدون گوشت اتفاقاً سالم تر زندگی کرد، هفته ای چهارده مرتبه غذای گوشتی و خورش گوشت دار نخوری.

اقتصاد مقاومتی یعنی بفهمی «اسراف حرام است». شیر آب را یک ثانیه هم اضافه باز نگذاری، به چاه رفتن جریان آب را ثبت ثانیه به ثانیه گناه تلقی کنی، اجاق گاز را بیهوده روشن مگذاری، تلفن را صرف حرف زدن های بی حاصل و اتلاف عمر و سرگرم شدن نکنی، وقتی چراغ اتاق روشن است و کسی در آن نیست، بروی و خاموشش کنی، وقتی می توان با مثلاً سه لامپ نور اتاق را تأمین کرد، ده لامپ روشن نکنی.

اقتصاد مقاومتی یعنی وقتی می توانی مسیری را با اتوبوس یا مترو بروی، بنزین، این کالای استراتژیک را خرج جابجایی با ماشین تک سرنشینت نکنی. اگر عجله داری، زودتر اقدام به حرکت کنی.

اگر همین ها را انجام دهی، می توانی نام خود را «ولایت پذیر» بنامی.