بولتن نيوز: حجتالاسلام و المسلمين در اولين شب از سخنراني خود در دانشگاه امام صادق (ع) به طرح بحث مهمي به نام پيچيدگيهاي دين و تأثير آن در موضوعي به نام «ريزشها و رويشها» پرداخت. نظر به اهميت اين موضوع، در زير به برخي از بخشهاي مهم آن اشاره ميشود:
* يكي از زيباييهاي دين ما، به پيچيدگيها و لايه لايه بودن آن بر ميگردد. اگر دين ساده بود و آدمها به راحتي به كنه و كمال آن ميرسيدند ديگر دين نميتوانست ظرف وجودي موجود بينهايتطلبي چون «انسان» را پر كند. همين پيچيدگيها است كه باعث ميشود انسان مؤمن همواره نگران عاقبت به خيري خويش باشد. «عاقبت به خيري» موضوع بسيار مهمي است. به خاطر همين در آيات و روايات هميشه در مورد ترسيدن و نگران بودن از عاقبت به خيري هشدار داده شده است. خداوند در سورهي آل عمران به مؤمنان خطاب ميكند كه مواظب باشيد كه يك وقت نامسلمان از دنيا نرويد!
* قواعد و دستورات ديني مانند قواعد راهنمايي و رانندگي و امثالهم نيست كه انسان بگويد من ياد گرفتم و همهي آن را بلدم. انسان در دين هر چقدر كه جلوتر برود با موانع و پيچيدگيهاي جديدتر و صعبتري رو به رو خواهد شد. كيدها و مكرهاي شيطان و جنود او شكل جديدتر و سختتري به خود خواهد گرفت. و به همين دليل است كه ما در جامعهي ديني با موضوعي به نام «ريزشها و رويشها» مواجهايم.
* «ريزش» يعني فرو اقتادن كسي كه از او انتظار افتادن نيست. ريزش يعني اين كه انسان در جايي سقوط كند كه در آنجا انتظارش را ندارد. (البته اين امر صرفا ناشي از بيتوجهي انسان نيست بلكه به عوامل ديگري هم بستگي دارد)
«رويش» نيز يعني رشد انسانهايي كه از آنها انتظار صعود نميرود. همينطور يعني انسان در مقطع و جايي رشد كند و اوج بگيرد كه در آنجا انتظار ندارد.
* معمولا جامعه در دوران «بحران»ها با مسألهي ريزشها و رويشها مواجه ميشود. قرآن كريم يكي از مصاديق رويشها را در مواقع بحراني ميداند. در سورهي آلعمران ميخوانيم زماني كه مردم به بعضي از اشخاص ميگويند مردم مخالف تو هستند، پس بترسيد، آنها ايمانشان بيشتر تقويت شده و ثابتقدم تر ميشوند.
* اصلا جامعهي ديني بدون ريزش و رويش وجود ندارد. اين موضوع مخصوصا در دوران آخرالزماني از اهميت بيشتري برخوردار است. به همين دليل در روايات گفته شده كه در دورهي آخرالزمان غربالهاي شديدي صورت ميگيرد. برخي افراد فكر ميكنند كه اين ضعف جامعهي ديني است. در حالي كه بر عكس اين نقطهي قوت و زيبايي دين است. كه با هيچ كسي عقد اخوت نبسته است. حتي اگر پسر پيامبر هم باشد بايد بداند كه اين ملاكي محسوب نميشود. كه «پسر نوح با بدان بنشست خاندن نبوتش گم شد».