حدیث/ تبیین مفهوم اخلاص در عبادت

سرویس دین و آئین پایگاه 598 - در مورد تعریف و ویژگی های اخلاص روایات و تفاسیر فراوانی وجود دارد که به حدیثی از امام رضا(ع) اشاره میکنیم

حضرت در تبیین مفهوم اخلاص به این نکات اشاره مینمایند:

1-انسان قلب خود را با چیزهایی که میبیند مشغول نکند.

2-چیزهایی که میشنود سبب نشود که یاد خدا را فراموش کند و زبان و قلبش از خدا غافل شود.

3- توجه داشته باشد به آنچه خداوند از عیش و خوشی ها به دیگران داده محزون و ناراحت نشود.

 در نتیجه اخلاص در عمل برای کسی است که نفسش را از علایق دنیایی  جدا کند و فقط به او توجه کند.

 بر گرفته از کتاب مراه العقول علامه مجلسی ج7ص77


عَنْ أَبِي الْحَسَنِ الرِّضَا ع‏ أَنَّ أَمِيرَ الْمُؤْمِنِينَ ص كَانَ يَقُولُ‏ طُوبَى‏ لِمَنْ أَخْلَصَ لِلَّهِ الْعِبَادَةَ وَ الدُّعَاءَ وَ لَمْ يَشْغَلْ قَلْبَهُ بِمَا تَرَى عَيْنَاهُ‏ وَ لَمْ يَنْسَ ذِكْرَ اللَّهِ‏ بِمَا تَسْمَعُ أُذُنَاهُ‏ وَ لَمْ يَحْزُنْ صَدْرَهُ بِمَا أُعْطِيَ غَيْرُهُ‏.

 حضرت رضا عليه السّلام فرمايد: امير المؤمنين عليه السّلام ميفرمود: خوشا حال كسى كه عبادت و دعايش را براى خدا خالص كند و دلش را بآنچه چشمش ميبيند مشغول ندارد و بدان چه گوشش ميشنود، ياد خدا را فراموش نكند، و براى آنچه بديگرى داده شده اندوهگين نشود.