به گزارش
وبلاگستان 598، حسین ابراهیمی در
وبلاگ سرباز صفر جنگ نرم نوشت:
یکی از جلوه ها و زیبایی های معنوی ماه مبارک رمضان ،در آمدن و آزاد شدن از اسارت شکم و شکم پرستی است تا اینکه بدانیم که ما می خوریم تا نیرو داشته باشیم و زندگی کنیم نه آنکه زنده ایم تا بخوریم! ؛با این تصور صحیح است که خوراک ما در راستای سلامت ،تنظیم می شود و حتی با این نیت که من می خورم که برای عبادت و بندگی خدا نیرو داشته باشم خوردن ما می شود عبادت اما هیهات از این دوره و زمانه!
اما افسوس که حتی برای این ماه با این اهداف الهی گاهی ملزومات مادی خاص و غیر لازم تصور شده است، به عبارت روشن تر ،نفس خیلی از ما که با یک دید دقیق و اخلاقی به شکم پرستی عادت کرده است برای خوردن در این ماه نیز خوراکی های ویژه و خوردن های ویژه ای را برای خود در نظر گرفته تا نخوردن های روزه داری به نحو احسن جبران و مرتفع گردد!!
اما در این سناریو نفسانی و شیطانی در ماه مبارک رمضان یکی از بازیگر های اصلی مرغ است همان پرنده ای که در السنه احادیث و اساتید طب سنتی به خنزیر پرندگان مشهور است و اطبا مضرات بسیاری را برای استفاده از آن بیان کرده اند اما انگار همچنان با یک جو مساعد بر موج جهالت و نفسانیت ما یکه تازی می کند.
ما باید خود را آزمایش کنیم که به چه اندازه ای اسیر شکم خود هستیم ،آیا اگر موقع افطار سفره رنگین آنچنانی نداشته باشیم اما آنچه که برای بدنمان مفید است و نیاز قوت و سلامت ما را براورده می کند در دسترس ما باشد باز هم حسرت می خوریم و اعتراض می کنیم؟ و اگر اینگونه است ایا این برخواسته از چیزی غیر از صفت مذموم شکم پرستی می باشد؟
تعجب آنجاست که با وجود همه این مطالب و مضرات گوشت مرغ و نیز وجود جایگزین های مناسب و بلکه بسیار مفید تر از آن ، کمیاب شدن و گران شدن این خوراکی لذیذ اما مضر بسیاری از ما را در ماه معنوی کنترل شکم و نفس به میدان اعتراض کشانده است؛پس در اینجا باید بگوییم درست است که در ماه مبارک دست و پای شیطان بسته است اما یک سرباز کوچک او به نام مرغ گاهی می تواند مسیر اصلاح ما را در ماه مبارک رمضان منحرف نماید.