دست و پازدن اصلاح طلبان برای قدرت دوباره

 سخنان برخی افراد مطرح جریان اصلاحات طی روزهای گذشته حکایت از افتادن فعالیت انتخاباتی اصلاح طلبان در ریلی جدید دارد .

به گزارش خبرنگار صراط  ، طی چند روز گذشته برخی چهره های جریان اصلاحات، در مصاحبه های گوناگون با برخی از روزنامه های منتصب به اصلاح طلبان از برنامه های جدی جریان مذکور برای ورود به انتخابات خبر دادند .



این تحرکات در حالی مورد توجه قرار گرفته که اغلب تئوریسین های اصلاحات در مصاحبه های خود با تاکید بر محوریت "شورای راهبردی جریان اصلاحات" برای لیدری این جریان در رابطه با مطرح شدن و قدرت گرفته مجمع روحانیون مبارز نیز اتفاق نظر داشته اند .

در همین رابطه چند روزه پیش ، یکی از تئوریسین های جبهه اصلاحات در دیدار با تعدادی از اعضای مجمع نیروهای خط امام(ره)، درباره تصمیم اصلاح ‌طلبان برای انتخابات ریاست‌جمهوری گفت:" تجربه نشان داده تصمیمات لازم، پس از گفت‌وگوهای مفصل میان همه گروه‌ها و حتی با گروه‌های خارج از شورای هماهنگی جبهه اصلاحات و بر اساس ضرورت‌های زمانی و با تحلیل شرایط سیاسی، اقتصادی و اجتماعی اتخاذ می‌شود و همچنان باید " شورای هماهنگی جبهه اصلاحات" محور همه تلاش‌ها باشد چون این شورا هم برخوردار از نوعی جامعیت است و هم اینکه تجربه خوبی از دوره‌های پیشین دارد" .

وزیر کشور دولت اصلاحات نیز روز گذشته با عنوان این نکته که " مجمع روحانیون" به‌عنوان یک نهاد برگرفته شده از نظام، در همه عرصه‌ها خود را بخشی از نظام می‌داند و بنای حضور دارد؛ مگر آنکه با موانعی راه را برای حضور او ببندند ، صلاحیت تمام افرادی که زیر چتر نظام قرار دارند را از الزامات انتخابات پیش رو قلمداد کرده و اظهار داشته است: نباید به دلایل سیاسی کسی از گردونه رقابت خارج شود."

نکته نخستی که می شود از گفته های این چنینی برخی رهبران جریان نیمه منفعل اصلاحات به آن رسید این است که ، آنان سعی دارند با مطرح سازی جریان رادیکال مجمع روحانیون چهره های تند روی جریان مذکور را فعال سازند و زیر سایه حمایتی افرادی نظیر موسوی بجنوردی و خوئینی ها برنامه های انتخاباتی خود را شکل دهند .

نکته بعدی این است شورای راهبردی اصلاحات که در جریان فتنه 88 و انتخابات قبلی ریاست جمهوری از سبقه خوبی برخوردار نیست یکبار دیگر قرار است محور تصمیم گیری های جریان مذکور باشد که با توجه به شرایط فعلی ، جریان نمیه تعطیع اصلاحات با چند سوال اساسی مواجه خواهد شد :

1- چگونگی حضور برخی چهره های تندرو که هنوز هم بعد از گذشت حدود سه سال از فتنه 88 پرونده قضایی آنها بسته نشده است و برخی نیزهنوز به جرائم امنیتیشان رسیدگی نشده است ؟

2- با توجه به جریان تحریم انتخابات مجلس توسط جریان مذکور، امروز تهدیدها در زمینه‌ی اجتماعی؛ و رویگردانی و سلب اعتماد ملت به خود را چگونه بازیافت خواهند کرد؟

3- بحران و شکاف در جمع اصلاح‌طلبان که همواره به صورت یک امر متداول نمود داشته است ، با توجه به شرایط فعلی به کدام سر منزل قطعی خواهد رسید ؟

بااین وجود از نکات فوق می توان این نتیجه را گرفت که ، ایجاد وضعیت یاد شده در هفته‌های اخیر، تحرکاتی در جریان اصلاحات را می رساند که به اعتقاد عده ای ، نوعی شیب به سمت بازگشت به نظام است ،استراتژی ای که اساساً جریان اصلاحات را یک جریان معطوف به قدرت می داند و برای این جریان، هر نوع فعالیتی زمانی مطلوب جلوه می دهد که در راستای دست ‌یابی به کرسی‌های همین قدرت باشد.

نکته مذکور می تواند بخشی از همان استراتژی موسوم به فتح سنگر به سنگر در دوران حاکمیت اصلاح‌طلبان نیز باشد ، از این رو مفهوم بازگشت برای این جریان به معنای دست‌یابی مجدد به فرصت قدرت است نه به معنای برائت از اقدام‌های ساختار شکنانه‌ی قبلی ، چنان که تا کنون نیز هیچ طیفی حتی جریان میانه ‌رو نسبت به گذشته و اتفاق‌های سال 88 اعلام برائت نکرده‌اند؛ اما آنان واقف هستند که هر نوع بازگشت مستلزم ابراز تمایل به نظام است و به همین دلیل تلاش می‌کنند، از زاویه‌ی بیرونی حرکت آن‌ها بازگشت به نظام تلقی شود.