بیماری زیبایی در تلویزیون

رویداد آنلاین، زیبایی واژه ایست که نمی توان مفهوم دقیقی برای آن یافت و معیار مشخصی ندارد بلکه در هر دوره براساس ارزش های رایج، عده ای از افراد زیبا قلمداد می شوند. در طول تاریخ همواره شکل و شمایل افرادی که صاحب ثروت و قدرت بوده اند به عنوان ملاکی برای زیبایی در نظر گرفته می شده و مردم عادی می کوشیدند با شبیه شدن به طبقه مسلط، خود را موصوف به صفت زیبایی کنند و معمولا چنین بوده که الگو های مد و زیبایی از دربارها راهی کوچه و بازار می شدند و در واقع می شد آنها را ابزارحاکمان برای کنترل مردم دانست. اما حال و هوای جهانی شدن یا "جهانی کردن" ابعاد این ماجرا را تغییر داد. در روزگاری که امپریالیسم فرهنگی با ورود از راه رسانه ها و در هم ریختن حدود و سغور سرزمین ها، سعی در اشاعه مبانی ارزشی خود دارد، چیزهایی فراتر از کنترل دربار بر مردم به آن شکل که در گذشته مرسوم بود، مطرح می گردد. قدرت تکنولوژی رسانه ای در عصر حاضر به حدی رسیده که مالکان آن می توانند به راحتی، الگوهای ارزشی ملت ها را تغییر دهند و با جایگزینی ارزش های دلخواه خویش، منافع اقتصادی و سیاسی خود را پی بگیرند.

زیبایی و زیبا شدن مسئله ایست که این روزها به لطف قدوم رسانه های بیگانه و حتی خودی، به یک معضل تبدیل شده که باید در صدد درمان آن برآمد. کشور ما نیز از این اپیدمی مصون نمانده است؛لوازم آرایشی- بهداشتی جز کالاهای همیشه پرفروش هستند و ایران دومین کشور مصرف کننده لوازم آرایشی در آسیا است، تعداد مطب پزشکان جراحی های زیبایی هر روز بیشتر می شود و ایران یکی از قطب های پزشکی زیبایی در جهان است و رتبه اول را داراست، مراکز خرید  هر روز بیش از پیش رنگ و لعاب غربی می گیرند و.... البته این ها فقط مختص خانم ها نیست !

چیزی که بیش از هر چیز در این بین خودنمایی می کند، تلاش رسانه ها در دامن زدن به دغدغه زیبایی است. حضور بازیگران زیبا شده در صفحه تلویزیون، دادن آنتن به پزشکان و متخصصان زبیایی و استفاده از پوشاک بعضا بی تناسب با فرهنگ بومی تنها نمونه ای از تکاپوی شرکت های تجاری ایست که ما نیز دانسته یا انشاالله نادانسته به دام آن افتاده ایم. آن چه زیر پوست چنین حرکت به ظاهر ساده ای وجود دارد ، مسخ فرهنگی جوانانی که نیاز ضروری یک کشور در حال توسعه به حساب می آیند  و نیز به کارگیری آنها در مسیری که به آنها می آموزاند که زیبا باشند به جای آن که زیبا فکر کنند.

خانم بازیگر معروف، ز.ف، با لب های پروتزی و بینی و گونه های جراحی شده و لنزی در چشم ها، در سریال های مختلف ظاهر می شوند و مسئولین فرهنگی انتظار دارند بیننده به روی خودش نیاورد که ایشان را دیده است. اخبار گو های خانم نیز که کارشان به جایی رسیده که رئیسشان مجبور است در توجیه، بگوید: «اخبار گو ها آرایش ندارند، بازتاب رنگ لباسشان چنین به نظر می رسد» ما هم باور کردیم آقای ضرغامی!

این انقلاب جوان تر از آن است که جوانانش بتوانند این قدر راحت پی دردهای زیباییشان بروند. کار لازم است و فکر و ایمان و دانش و وقت بسیار کم است. درد زیبایی خروس قندی آن ور آبی هاست برای به زمین زدن این انقلاب. دغدغه مندان فرهنگی کشور اگر به فکر درمان نیستند حداقل آب در آسیاب دشمن نریزند.