مسائل اجتماعی و 'راه طولانی ' رسانه ملی

رویداد آنلاین، به عبارت دیگر تجربه تلویزیون از مجموعه هایی چون "ستایش"، "تا ثریا" و ... در قالب به تصویر کشیدن معضلات نیمی از جمعیت جامعه موجب شد تا این بار با بهره گیری از دایره ای بزرگتر از جنس مذکر در رویارویی با مسائل اجتماعی، به بازنمایی دقیق و نزدیک به واقعیت از زندگی در رفتارهای اجتماعی قشر متوسط جامعه بپردازد.

واقعیت امر اجتماعی، چگونگی شکل گیری فرآیند مسائلی از این دست و قدرت تبیین فیلم از چرایی شرایط موجود در کنار بافت داستانی آن با بازی قوی رضا کیانیان و پرویز پورحسینی، ژانر اجتماعی قوی را شکل داده و مخاطب را با خود همراه ساخته است. "راه طولانی " با به تصویر کشیدن شرایط زندگی خانواده ای از قشر متوسط جامعه با مجموعه ای از ویژگی ها چون وضعیت درآمد، نحوه ی تفکر و بینش فرزندان این قبیل خانواده ها، تبیین مفهوم زیاده خواهی و خودخواهی و ... گوشه چشمی به وضعیت اقتصادی جامعه دارد تا با طرح مسئله ای اجتماعی چون بیکاری، چرایی ادامه تحصیلات و... فساد اقتصادی موجود را گوشزد کند.

در برابر چنین موضوعاتی واکنش رسانه ی ملی از خلال ساختاری داستانی و تبیین صرف موضوعاتی از این قبیل بر این روند تعریف شده که با تبیین مشکلات آغاز می شوند و با ایجاد تجربه ای تلخ از آن موضوع به پایان می رسند. ابراز ندامت و پشیمانی  در برابر مبانی قابل تأیید داستان تنها راه حل پایان بخشیدن به موضوعاتی از این قبیل است. این در حالی است که "امید وآگاهی " به مثابه یکی از خط مشی های تبیین شده در برابر ژانر اجتماعی موجود، قابلیت های بسیاری را با خود همراه ساخته که ابراز ندامت در پایان داستان تنها یکی از این موارد می باشد. از جمله انتقادات افراد و گروه ها نسبت به آثار به تجربه شده در این راستا، ترویج نگاهی کاملا منفی به وضعیت موجود یا سیاهنمایی از شرایط و نکفتن تمام واقعیت بوده است. "راه طولانی" با بهره گیری از موقعیت طنز در کنار پردازش شخصیت رضا کیانیان در قالب شخصیتی ساده اما دغدغه مند، با این مشکل همیشگی آثار اجتماعی برخورد کرده است.  علاوه براین از جمله ویژگی های مثبت این دسته از سریال های رسانه ی ملی، اشاره ی غیر مستقیم به موضوعاتی اجتماعی از دین و بیان کم توجهی ها نسبت به آن در شرایط امروز جامعه ی ایران است. همواره بخش مهمی از موضوع داستان یا قالب کلی آن را این قبیل مضامین شامل می شود : کسب درآمد حلال، عواقب دروغگویی، فتنه بودن اولاد و اموال و......

با وجود اصلاحات تدریجی حاصل شده در این زمینه، نگاه نسبت منفی موجود در این قبیل آثار در کنار رویکردی راهبردی چون " امید وآگاهی" نگاهی متفاوت غیر از ایجاد تجربه های تلخ، ناکامی ها و پشیمانی از شرایط بوجود آمده را طلب می کند که می توان گفت تاکنون رسانه ی ملی، تجربه ای موفق برای الگوسازی و  ایجاد عملکردی صحیح در این زمینه را تجربه نکرده و تا رسیدن به آن " راه طولانی " ای در پیش دارد.