«فردا»؛ از میدان توپخانه تا خیابان 15 خرداد، خیابانی که برای تهیه هر نوع داروی نایابی می توانی به آنجا مراجعه کنی، البته با جیبی پر پول و سری نترس از استفاده داروهای تاریخ گذشته و فاسد.
شاید گوش کمتر کسی به خیابان ناصر خسرو نا آشنا باشد، یکی از خیابان های قدیمی تهران که از سال ها پیش به پاتوق فروشندگان داروهاي ناياب تبديل شده است، خیابانی با کوچه پس کوچه هاي تنگ که هر گوشه آن فروشندگانی با پوشش جوراب فروش، آدامس فروش و... بازیگر بازار سیاه دارو شده اند.
داروها از کجا می آید؟
رئیس انجمن داروسازان ایران درباره علل وجود بازار سیاه دارو در خیابان ناصرخسرو و فروش داروهای کمیاب و قاچاق می گوید که برخی بیماران و خانواده نیازمند از روی ناچاری سهمیه دارویشان را به دلالال ناصرخسرو می فروشند.
رهبر مژدهی آذر خبر می دهد: سرپرست خانوادهای که فرزند هموفیلی دارد پس از دریافت دارو مثلاً از داروخانه 13 آبان به جای اینکه این دارو را برای فرزندش استفاده کند، برای سیر کردن شکم خانواده به دلالانی که در کنار این داروخانهها نیز به وفور وجود دارند، میفروشد.
وی در پاسخ به این پرسش که چرا در این زمینه همیشه خریدار دارو وجود دارد و آنها چگونه این داروها را در بازار سیاه میفروشند، گفت: به هر حال دلالان این داروها نیز همیشه مشتریانی در بیمارستانها، شهرستانها و کسانی که نتوانستهاند سهمیه دارویی خود را دریافت کنند وجود دارد و باید به مسئله کمبود برخی داروها که بر اثر مشکلات مختلف از جمله تحریمها به وجود می آیند نیز اشاره کرد.
یکی بیمار در صفحه شخصی خود در یکی از شبکه های اجتماعی نوشته بود: "زمانی که با سختی ومشقت فراوان موفق شدم دارو های شیمی درمانی خودم را از داروخانه 13 آبان تهیه کنم وبه خاطر داروها 3 میلیون تومان به این داروخانه دولتی پرداخت کنم مردی که ظاهرش به دلال ها نمی خورد دم در داروخانه بهم گفت: فقط بورشور وجعبه خالی داروها شما را 500 هزار تومان می خرم .میشه دارو های خودت را خالی کنی. باعصبانیت بهش گفتم 500 میلون اگر بدی بهت نمیدم".
بدین ترتیب دلالان دارو با خرید بروشور و جعبه های داروهای دیگر بیماران، داروهاي غيرمجاز، کمياب و تاريخ مصرف گذشته خود را در آن جای داده و با قیمت های سر به فلک کشیده ای به افرادي که براي رسيدن به نوشدارويي براي زنده ماندن عزيزانشان پا به آنجا نهاده اند، می فروشند.
داروهایی با طعم مرگ
اين روزها تنوع داروهايي که دلالان در خفا می فروشند بیشتر شده است، داروهايي همچون زوبيون، فيفول و کلسيم براي خانمهاي باردار، ميزوپرستول و پروستادين براي سقط جنين و پلاويکس براي عمل قلب باز، ترامادول، انواع واکسن های تقلبی، هورمون هاي جنسي، زيبايي اندام، دوپينگ، داروهاي مخدر و... به اشکال مختلف درمعرض فروش قرار گرفته است.
اما بيش از 80 درصد فرآورده هايي که در اين بازار عرضه مي شود يا داروي تقلبي است یا به دليل شرايط نگهداري بسیاری از آنها فاسد شده اند که با این حال به مشتریان فروخته می شود. ضمن اینکه استفاده بسیاری از داروها همچون آمپول هاي سقط جنين غيرقانوني و غيرشرعي است.
نظارت وظیفه کدام نهاد است؟
حدود دو سال پیش علی مژدهی پور رئیس سازمان تعزیرات حکومتی گفته بود: همین که داروهای موجود در خیابان ناصر خسرو مورد تایید وزارت بهداشت و موسسه استاندارد نیست، دلیلی برتقلبی و تاریخ مصرف گذشته بودن آنهاست و این سازمان با همت ماموران بهداشت و گزارش آنان با متخلفان این حوزه برخورد قاطع می کند.
سال گذشته نیز محمدرضا شانه ساز معاون داروی سازمان غذا و دارو، ضمن اشاره به این که بر این بخش با همکاری نیروی انتظامی و قوه قضاییه نظارت میکنیم، عنوان کرد: این که نظارت وجود داشته باشد یا آنجا به طور کامل پاکسازی شود به عهده ما نیست، در بحث مبارزه با قاچاق کاملا خودمان را درگیر میدانیم با نیروی انتظامی و ضابطان قضایی و دستگاههای اطلاعاتی مرتب همکاری داریم؛ با این وجود و با همه مبارزهای که صورت میپذیرد عدهای این تجارت را انجام میدهند و نمیتوان گفت صد درصد میتوانیم آن را جمعآوری کنیم.
گویا انتظار برای اقدام مقتضی سازمان یا نهادی برای جمع آوری دلالان در خیابان ناصر خسرو بی فایده است، نه مسئولی در وزارت بهداشت این مهم را می پذیرد و نه نیروی انتظامی ضرب الاجلی مهیا می کند، در کنار اینها مردم نیز برای رهایی از درد فقدان دارو در داروخانه های دولتی، قدم به این خیابان می گذارند. کسی نمی داند شاید سال ها بعد گذر آن مسئول هم به دالان های تاریک آن خیابان افتد.