مهر: کلانشهر کرمانشاه با جمعیتی جوان و با استعداد از نبود یک فرهنگسرا به معنای واقعی کلمه رنج می برد و این در حالی است که قلیان سراها از هر محله ای که فکرش را کنید سر در آوردند.
به گزارش خبرنگار مهر، هر وقت به فضاهای تفریحی که گاهی فرهنگی نیز هستند سری بزنید، ازدحام جوانان و نوجوانانی را خواهید دید که برای کشیدن قلیان به سفره خانه های سنتی و قهوه خانه ها آمده اند. پدیده ای که به طور چشمگیری همواره درحال فراگیرشدن است.
جوانانی که وقتی از دلایل حضورشان در چنین مکان هایی پرسیده می شود عموماً می گویند از بیکاری و برای گذراندن اوقات فراغت به چنین مکان هایی مراجعه می کنند و این درحالیست که حضور جوانان و نوجوانان در چنین مکان هایی می تواند زمینه ساز گرایش آنها به دیگر مواد مخدر باشد.
علاوه بر این، حضور در اینگونه مکان ها، خود می تواند زمینه های گرایش جوانان و نوجوانان را به لحاظ قرارگرفتن در شرایط نامناسب محیطی به بزهکاری و گرایش به ناهنجاری های اجتماعی مهیا کند و این درحالی است که به علت کمبود شدید مکان های فرهنگی به خصوص نبود فرهنگ سرا در کلانشهری مانند کرمانشاه علاقه و سوق به اینگونه مکان های پرخطر بیشتر می شود.
متاسفانه کم توجهی در کرمانشاه به مقوله فرهنگ و برنامه های فرهنگی و عدم وجود فرهنگ سرا آن هم در شهری که نام کلانشهر را به یدک می کشد، امری بسیار ناگوار است.
ما همه ساله شاهد صرف هزینه های هنگفت توسط مدیران و مسئولان شهری و امنیتی برای مبارزه با اعتیاد و بزهکاری هستیم هزینه هایی که عموماً به دلیل عدم تغییر ذهنیت ها تنها مسکنی کم اثر است.
جوانی که نمی تواند اوقات فراغت خود را در محیط سالم فرهنگی برای کشف و بارور کردن استعدادهای خود هزینه کند به جای نوشتن شعر و داستان و فراگرفتن هنر و تعالی روح خود، زمینه برای به کار بردن الفاظ رکیک و چاقو وغیره فراهم خواهد شد و اینجاست که بسیاری از همین ناهنجاری ها و پدیده های منفی اجتماعی برای جوانان و نوجوانان تبدیل به یک مسئله بدیهی و طبیعی می شود.
به راستی باید از مسئولین فرهنگی و شهری کلانشهر کرمانشاه پرسید که آیا هزینه ساخت چند فرهنگسرا در شهر در قیاس با هزینه هایی که برای جلوگیری از روی آوردن جوانان به اعتیاد و بزهکاری هزینه می شود صرف نظر از نتایج و بازخوردهای اجتماعی آن به چشم می آید؟ آیا نتایجی که ما را از داشتن نسلی پویا و هنرمند برخوردار می کند تا نسلی که درگیر مسائل و ناهنجاری های اجتماعی است را باید یکی دانست؟
به راستی باید پرسید آیا جوانی که با مبانی دینی و شعر و ادب آمیخته شده بیشتر به سمت بزهکاری و ناهنجاری های اجتماعی روی می آورد یا جوانی که به سمت مکان هایی مانند قلیان خانه ها و قهوه خانه ها کشیده می شود؟
متاسفانه در کلانشهر کرمانشاه که هم به لحاظ وسعت و هم به لحاظ جمعیت آن هم جمعیت مشتاق به هنر و ادبیات که دارای قابلیت های بسیار خاصی است فرهنگسرایی که در آن به کشف و بارور کردن استعدادهای جوانان و نوجوانان پرداخته شود وجود ندارد.
ولی در عوض به جای تمام فرهنگ سراهایی که ندارد ده ها و صدها قلیان خانه و قهوه خانه دارد و با این وجود ما می خواهیم شهری داشته باشیم عاری از هرگونه ناهنجاری و پدیده های زشت اجتماعی.
به راستی باید پرسید آیا وجود مکان هایی مانند فرهنگسرا و مراکزی از این قبیل در شهر کرمانشاه تا چه زمانی غیر ضروری است و چه اتفاق خاص دیگری باید روی دهد تا این ضرورت حس شود؟
بی شک در هرجامعه ای آمار جرم و جنایت و بزهکاری رابطه مستقیمی با اقتصاد و رشد فرهنگ در آن جامعه دارد آماری که خود می تواند شاخصی باشد برای بررسی و کاوش های جامعه شناسی در آن جامعه و اینکه مسئولان آن جامعه در پیشبرد برنامه ها و اهداف اقتصادی و فرهنگی تا چه اندازه موفق بوده اند پروسه ای که در مورد کرمانشاه نیز صدق می کند.
اما در هر جامعه برای رسیدن به شرایط مطلوب اجتماعی نیاز به برنامه ریزی های دقیق و صرف وقت و هزینه های هدفمند است و اینکه با دیدی درست و براساس نیازهای درست جامعه و سیاست های اقتصادی و فرهنگی و اجتماعی را مورد بررسی قرار داد.
به هر حال باید با توجه به کمبودهای اجتماعی که وجود دارد جامعه را درست دید و درست تصمیم گرفت تا اینکه تصمیلتی سلیقه ای و تنها برای رفع تکلیف اقداماتی غیرمستمر و کوتاه مدت صورت داد.