رسالت در سرمقاله خود با عنوان«پاسداران و کیفیت مبارزه عاشورایی» نوشت:
*پاسدار
کیفیت مبارزه در داخل و خارج میدان را از مولای خود می آموزد.۸ سال دفاع
مقدس سنگ محک مناسبی برای آزمون سپاه در میدان جنگ بود. توان نظامی فزاینده
سپاه پاسداران که امروز به بزرگترین قدرت موشکی در منطقه تبدیل شده مانع
از دست درازی و طمع ورزی بیگانگان حتی به یک وجب از خاک میهن عزیزمان شده
است.امروز به اعتراف دشمنان انقلاب خاورمیانه روی انگشتان عده ای از
سرداران و فرماندهان سپاه می چرخد.
*امروز پس از گذشت ۳۳ سال از عمر
انقلاب اسلامی اگر چه میدان نبرد تغییر کرده است اما کیفیت مبارزه هنوز
عاشورایی است.در معرکه نبرد نرمی که دشمن تدارک دیده است جنس حرکت آفندی و
پدافندی پاسداران از جنس روشنگری های زینبی و سجادی است.
* سپاه بی
تردید در درون گفتمان پیشرفت و عدالت عمل می کند و در برابر گفتمانی که
دخالت بیگانگان در امور داخلی ایران را می خواهد عملیاتی کند می ایستد.
البته این به معنای حزبی شدن سپاه نیست و پاسدار نباید ابزار دست احزاب و
جریانات سیاسی قرار گیرد اما مگر می توان پاسدار بود و نسبت به سرنوشت
سیاسی کشور بی اهمیت ماند؟سپاه بدون سیاست یعنی سپاه سکولار، یعنی بریدن از
آرمانها و شعارهای انقلاب، یعنی پشت پا به منطق حضرت امام(ره) در اداره
حکومت اسلامی و ... این تعریف انحرافی با گفتمان انقلاب اسلامی جور در نمی
آید. جنس مردمی سپاه این همبستگی را قهری و امری می کند. سپاه متن ملت
ایران و مجموعه بزرگی از شریف ترین و نجیب ترین نیروهای معتقد به انقلاب
اسلامی است. سپاه پاسداران انقلاب اسلامی همسازی ملت ایران در دفاع از
انقلاب است. پاسداران به عنوان یک نیروی اجتماعی حضور سازمان یافته و
مقتدرانه مردم و تاثیرگذار بر روند تغییرات اجتماعی هستند.
*دشمن به
دنبال سیاست زدایی از سپاه پاسداران انقلاب اسلامی به اسم این مسئله است که
جنگ تمام شده و سپاه باید به درون پادگان ها برود.البته سپاه نیز نباید
اجازه دهد که این تلقی در جامعه به وجود بیاید که برخی می خواهند حزب
پادگانی تاسیس کنند. در واقع سیاست ورزی پاسداران امر بین الامرین
است.افراط و تفریط در سیاست مایه دگرگشت رسالت انقلابی سپاه در پاسداری از
کیان انقلاب اسلامی می گردد.
امروز در جریان تحولات عظیمی که در منطقه
خاورمیانه و شمال آفریقا در حال رخ دادن است سپاه باید با تاسی به روش و
کیفیت مبارزه اباعبدالله الحسین(ع)نبض تحولات در جریان بیداری اسلامی به
دست بگیرد.خاورمیانه امروز همان زمین کربلاست و زمانه بیداری کنونی همان
روز عاشوراست. باید به ندای هل من ناصر حسین زمان لبیک گفت.