
به گزارش سرویس سیاسی پایگاه خبری 598- رضا احمدزاده/ قتل یک دانشجوی دانشگاه تهران در جریان یک زورگیری، واکنشها و مواضع مختلفی را از سوی اشخاص و جریانات سیاسی کشور در فضای رسانهای برانگیخت. در این زمینه، نکاتی چند قابل توجه است:
1- تاکنون هیچ مدرکی دال بر سیاسی بودن این حادثه به دست نیامده است.
2- تجربه فتنههای ۱۳۸۸ و ۱۴۰۱ نشان داد که اینگونه حوادث، بیش از آنکه جرقهای برای آشوبهای خیابانی باشند، ابزاری برای تشدید فضای ملتهب جامعه هستند. در این بستر، برنامههای بزرگتر و خطرناکتر میتوانند در پوشش چنین اتفاقاتی به تدریج در فضای سیاسی و خیابانی کشور بروز یابند.
۱۸ تیر ۱۳۷۸
فتنهای کاملاً دانشگاهی که در محیطهای دانشگاهی ظهور کرد و در همانجا نیز خاموش شد.
فتنه ۱۳۸۸
این فتنه انتخاباتی، پس از تجربه فتنه ۷۸، به خیابانها کشیده شد و کشور را چند ماه درگیر التهاب کرد. قتل ندا آقاسلطان نشان داد که مطابق راهبردهای امنیتیـسیاسی غرب، انقلابهای رنگی نیازمند کشتهسازی هستند. با این حال، مردم با حضور در ۹ دی، این فتنه را به شکست کشاندند.
فتنه ۱۴۰۱
این فتنه برخلاف موارد قبلی، با هدفی گستردهتر و اجتماعیتر طراحی شد و به دنبال آن بود که دامنه اعتراضات را از دانشگاه و اقشار خاص به میان مردم عادی بکشاند. مرگ مهسا امینی به آن چهرهای اجتماعیـقومیتی داد و فتنهگران تلاش کردند با گسترش آشوبها در تهران و استانهای مرزی، بر شدت آن بیفزایند. با این حال، عملکرد ضعیف و بیتدبیری دولت وقت که فشار اقتصادی را افزایش داده و در موضوع برجام نیز ناتوان بود، باعث شد که مردم به فتنهگران غربگرا "نه" بگویند و حرکت موسوم به زن، زندگی، آزادی که به رفتارهای هنجارشکنانه و ضدفرهنگی در معابر عمومی کشیده شده بود، در نطفه خفه شود.
اکنون، قتل امیرمحمد خالقی، دانشجوی دانشگاه تهران، توسط اراذل و اوباش زورگیر، فرصت تازهای برای موجسواری و ایجاد غائله توسط جریان غربگرا و اوباش سیاسی فراهم کرده است. این حادثه بار دیگر ضرورت برخورد قاطعانه قوه قضائیه و دیگر مراکز مسئول با این دو گروه ضد امنیت جانی و روانی مردم را برجسته میکند.
- کشتهسازی از زنان و مردان بیخبر از همهجا
- گسترش اعتراضات به میان اقشار و اصناف مختلف
- ایجاد و تشدید نارضایتی عمومی به روشهای مختلف
- افزایش اهمیت رسانههای مجازی در هدایت افکار عمومی و بسترسازی برای فتنههای آینده
این شاخصهها باید همواره مورد توجه قرار گیرند.