مراسم رونمايي از كتاب "حاجبخشي" حاوي خاطرات شفاهي اين رزمنده، عصر ديروز سهشنبه 19 ارديبهشت با حضور خانواده اين رزمنده دوران دفاع مقدس و نويسندگان اين حوزه در سالن «ياس» هجدهمين نمايشگاه بينالمللي كتاب برگزار شد.
به گزارش ايسنا، محسن مطلق نويسنده و همرزم حاجبخشي در اين مراسم درباره چگونگي نوشته شدن اين كتاب گفت: با يكي از دوستانم كه سالها بعد از جنگ او را ديدم، مشورت كردم كه خاطرات حاجبخشي را مكتوب كنم. بايد بگويم اگر اين مجموعه خاطرات در زمان حيات حاجبخشي چاپ ميشد و به دست مخاطبين ميرسيد شايد اين رزمنده بيشتر شناخته ميشد چرا كه حاجبخشي قبل از اينكه پدر دو شهيد باشد، پسر يك شهيد بود. پدر ش به واسطه اتفاقي در جنگ جهاني دوم توسط نيروهاي متفقين به شهادت رسيد.
وي يادآور شد: حاج بخشي در چند جلسه اول از اينكه خاطراتش را مكتوب كنند، امتناع ميكرد تا اينكه به واسطه چند تن از دوستان راضي شد. قطعا خاطرات اينگونه افراد در تاريخ غيررسمي مملكت ما بعدها رسميت خواهد يافت.
اين نويسنده ادامه داد: كار نگارش اين كتاب از زمستان سال 86 آغاز شد. در آن زمان حاجبخشي بسيار سرحال بود و خاطرات را خوب بيان ميكرد و قسمت اعظم اين خاطرات نيز در زمان سلامتي او به نگارش درآمد اما متأسفانه بعد از اينكه به دليل ناراحتي قلبي به كما رفت، مقداري از حافظهاش را از دست داد البته عنايت خدا بود كه حتي بعد از اين اتفاق،بخشي از خاطراتش ثبت و ضبط شد.
دكتر محمدحسن بخشي برادرزاده حاجبخشي نيز در بخشي از سخنانش گفت: عمويم به تنهايي يك لشكر بود. رزمندگان با ديدن او روحيه ميگرفتند و اعتماد به نفس آنها چندين برابر ميشد. همه زندگياش را فداي امام، جبهه و رهبري كرد و از دنياطلبي خود را وارسته كرده بود.
وي گفت:روزي از او سوال كردم چه وقت در جبهه دلت شكست، گفت: روزي در دوكوهه رزمندگان گردان به گردان اعزام ميشدند. در يكي از اين گردانها گفتند ماشاالله به اين جوانان و ديدم دو تن از بچههاي من همانند ديگر رزمندگان در صف جلو ايستادهاند و به همراه آنها به خط مقدم ميروند.
در ادامه اين نشست، نصرتالله محمدزاده نويسنده كتاب "شبهاي قدر كربلاي
5" با اشاره به نقاط حساس جنگ خاطرنشان كرد: محبت حاجبخشي خستگي را از
رزمندگان ميزدود. نقطه عطف حاجبخشي همين جاست و بايد اين لايههاي پنهان
كه افرادي چون آويني و آهنگران به آن پرداختهاند، توجه شود. من يقين
دارم كه اين مجموعه آثار براي نسل امروز يك گنجينه به حساب ميآيد و بايد
اينگونه گنجينهها را از زير خاك خارج و براي آيندگان بازگو كنيم.