دلیل سکوت ۴ ماهه پس از رأی دیوان عدالت اداری و درخواست از مجلس چه بود؟ + تصاویر

به گزارش پایگاه 598، به نقل از تسنیم، یک رأی از دیوان عدالت اداری، تبدیل شده به هست و نیست فدراسیون فوتبال. رأیی که غلامرضا رفیعی، مشاور حقوقی فدراسیون فوتبال با استناد به آن سعی دارد مجلس را از پروسه قانونی تائید ماده یک اساسنامه فدراسیون خارج کند، اما خودش هم به خوبی می‌داند که اقدامات‌ لازم باید طبق اساسنامه و نظر فیفا در مجلس شورای اسلامی صورت پذیرد.

رأی مورد استناد فدراسیون فوتبال که ترجمه آن برای فیفا ارسال شده، مربوط به یک شکایت خصوصی از جانب حیدر بهاروند علیه سازمان بازرسی کل کشور است. یعنی در این دادنامه حتی فدراسیون فوتبال خواهان نیست که حالا با یک پروپاگاندای رسانه‌ای سعی دارد از رأی حاصل از آن به سود خود استفاده کند. موضوع از این قرار است که پس از اجرای قانون منع به کارگیری بازنشستگان و قانون‌گریزی حیدر بهاروند با ادامه حضور در فدراسیون، سازمان بازرسی کل کشور در تاریخ 13 اسفند 1398 در نامه‌ای به وزارت ورزش و جوانان خواهان جلوگیری از حضور بازنشستگان در انتخابات می‌شود. بهاروند البته با وجود رد صلاحیت و عدم حضور در انتخابات و با بی قانونی شهاب‌الدین عزیزی خادم تاکنون به حضورش در فدراسیون فوتبال ادامه داده و به صورت موازی نسبت به نامه سازمان بازرسی کل کشور اعتراضی را در دیوان عدالت اداری مطرح می‌کند.

نکته جالب اینجاست که استناد مشاور حقوقی فدراسیون فوتبال به رأی حاصل از این اعتراض بوده که مستندات موجود در آن بسیار جای بحث دارد. فارغ از اینکه دادنامه مورد اشاره یک اعتراض یا شکایت شخصی است یا ارگانی، مشمول یک نکته بسیار مهم می‌شود. غلامرضا رفیعی سعی دارد القا کند که رأی قاضی دیوان عدالت اداری می‌تواند جای تصویب قانون را بگیرد و این رأی باید جایگزین مجلس شورای اسلامی به عنوان قانونگذار کشور شود، اما تناقضات موجود در رأی جالب توجه است. اکنون فدراسیون فوتبال به رأیی استناد کرده که در همان دیوان عدالت اداری با دو نظر متفاوت همراه بوده است.

پرونده مورد اشاره ابتدای امر به هیئت تخصصی اداری و امور عمومی دیوان عدالت اداری ارجاع شد که این هیئت تخصصی اعتراض حیدر بهاروند به نامه سازمان بازرسی کل کشور را وارد ندانسته و اشاره کرده نامه مورد اعتراض (در خصوص منع به کارگیری بازنشستگان) قابل ابطال نیست. با این حال در اعتراض صورت گرفته به این رأی و با استناد به برخی نامه‌ها و همچنین اساسنامه مصوب سال‌های 1390 و 1399، پرونده با دستور رئیس دیوان عدالت اداری به هیئت تخصصی ارجاع شد تا مورد بازنگری قرار گیرد و پس از بازنگری به هیئت عمومی ارجاع داده شود. فارغ از اینکه رأی مستقل یک هیئت تخصصی با دستور رئیس دیوان عدالت اداری تغییر کرده، سؤال اینجاست که فدراسیون چگونه برای تصویب اساسنامه خود به رأیی استناد می‌کند که در یک محکمه قضایی با دو نظر متفاوت همراه بوده است؟

در کنار این موضوع جالب است که طبق ماده 87 اساسنامه فدراسیون فوتبال، ماده یک همین اساسنامه درباره ماهیت حقوقی این فدراسیون که ذیل قانون ملی ورزش کشور است، باید توسط دولت و مجلس تغییر کند نه با رأی دیوان عدالت اداری و مسلماً تعبیر و استناد به چنین رأیی مورد تایید فیفا نیز نخواهد بود. از طرفی طبق بند یک ماده 87 اساسنامه فدراسیون فوتبال، ماهیت حقوقی فعلی فدراسیون صرفاً تا یک سال پس از انتخابات لازم الاجراست و در صورت عدم تغییر قانون ملی ورزش کشور، حتی رأی دیوان عدالت اداری قابل تغییر خواهد بود. چرا که در بخشی از اعتراض صورت گرفته به نامه سازمان بازرسی کل کشور در دیوان عدالت اداری به این اساسنامه مصوب سال 1399 استناد شده که ماهیت حقوقی این اساسنامه فقط تا یک سال لازم الاجراست و پس از آن نیاز به تصویب مجلس دارد. (تصویر زیر)

با این وجود، سؤال مهمی که باید از فدراسیون فوتبال و به خصوص مشاور حقوقی این فدراسیون پرسیده شود این است که چگونه به یکباره رأی دیوان عدالت اداری برای آنها حائز اهمیت و قابل استناد شد؟ تاریخ دادنامه یاد شده مربوط به تاریخ 20 مهر ماه 1400 است که هم اکنون نزدیک به چهار ماه از آن می‌گذرد. در تمام این مدت، فدراسیون فوتبال تلاش زیادی کرده تا نظر مجلس را در خصوص تصویب اساسنامه جلب کند. شهاب‌الدین عزیزی خادم، رئیس فدراسیون فوتبال در این مدت از هیچ فرصتی برای جلب نظر مجلس نگذشت و حتی 16 آذر ماه و در مراسم آیین گرامیداشت مرحوم دهداری خواهان نگاه ویژه مجلس به اساسنامه فدراسیون فوتبال شد و در مراسمی که می‌بایست در خصوص دهداری سخن می‌گفت، به صحبت درباره اساسنامه و خواسته‌اش از مجلس پرداخت. (تصویر زیر)

عزیزی خادم در تاریخ دوم دی‌ماه و در گردهمایی پر هزینه هیئت‌های استانی در اصفهان نیز بار دیگر به این موضوع پرداخت و درباره بحث اساسنامه خطاب به رؤسای هیئت‌های فوتبال گفت: «بحث اساسنامه یک بحث مهم و تهدید جدی است. من در آن زمان که شما به آن رأی دادید هیچ مسئولیتی نداشتم. روی اساسنامه کار شده و کار بزرگی انجام شده است. این اساسنامه یک نقشه راه داشته که باید جمع‌بندی انجام می‌شد. فدراسیون جهانی آن را تأیید کرده و ضلع سوم دولت هم تأیید کرده است. مجمع فدراسیون جهانی و دولت تأیید کرده و در نهایت باید در مجلس تأیید شود که این امر با تغییرات دولت، مانده است. به همین دلیل در جلساتی که داشتیم فیفا این مسئله را پیگیری می‌کند و می‌گوید ما با شما قدم به قدم آمدیم و با توافقات شما گام برداشتیم. در برگزاری انتخابات و برگرداندن میزبانی‌ها و بنابراین آخرین قدم نیز برداشته و تصویب شود. هفتاد روز کمتر مانده به فرصتی که به ما داده شده است و فیفا با ما شوخی ندارد و زمان کم داریم. امیدوارم شما با نمایندگان خود در مجلس صحبت کنید تا مشکلات رفع شود. امیدوارم صدای مردم و ملت را منتخبین ملت بشنوند. این در شأن فوتبال ما و مردم نیست و باید راهکاری برای آن داشته باشیم. این کار را با یک کار جمعی و همدلی انجام دهیم تا نهایی شدن اساسنامه را قطعی کنند و فوتبال ایران در مسیر پیشرفت قرار گیرد. فوتبال ما جدای از تصمیمات و قوانین کشور نیست». (تصویر زیر)

طبق صحبت‌های رئیس فدراسیون فوتبال نیز، فیفا خواهان تصویب اساسنامه در مجلس است و در نهایت این اتفاق باید صورت بگیرد. همانطور که عزیزی خادم گفته فیفا نیز در این زمینه شوخی ندارد، اما گویا فدراسیون دست پیش را گرفته و سر شوخی را با فیفا باز کرده که رأی دیوان عدالت اداری را پایان کار می‌داند و با استناد به آن می‌گوید فیفا بابت اقدامات صورت گرفته در اساسنامه به فدراسیون فوتبال تبریک گفته است. به طوری که گویا رأی دیوان عدالت اداری در یک اعتراض شخصی، جای مصوبه مجلس را می‌گیرد و گویی فدراسیون همانند البسه تیم ملی،  قصد دارد گنجشک رنگ کند و به جای قناری  آن را به فیفا نشان دهد.

جالب اینجاست در تلاش‌های فدراسیون فوتبال برای جلب نظر مجلس، تعداد زیادی از نمایندگان مجلس با سایت این فدراسیون درباره اساسنامه گفت‌وگو کردند و رؤسای هیئت‌های استانی نیز پس از گردهمایی و جلسه با عزیزی خادم و خواست رئیس فدراسیون فوتبال برای صحبت آنها با نمایندگان مجلس استان و شهرشان، نامه‌ای برای محمدباقر قالیباف، رئیس مجلس ارسال کردند و خواهان تصویب اساسنامه فدراسیون فوتبال شدند. (تصویر زیر)

باز قابل تأمل است که غلامرضا رفیعی که امروز با خوشحالی فراوان از تبریک فیفا بابت اساسنامه صحبت می‌کند و نقش اصلی را در این پروپاگاندای رسانه‌ای به عهده دارد، در حالی مجلس و نقش آن را نادیده گرفته که 20 آذرماه در نامه‌ای سرگشاده به احمد راستینه، نماینده مجلس که روی سایت فدراسیون فوتبال منتشر شده به نقش مجلس در تصویب اساسنامه اشاره کرده و در بخشی از نامه خود آورده است: «اقدام و تصمیم گیری در مورد لایحه قانونی تقدیمی از سوی دولت محترم، در حیطه اختیارات فدراسیون فوتبال نیست! در حیطه اختیارات قوه مقننه و قانونگذاران محترم است».

در این بخش اشاره مشاور حقوقی فدراسیون فوتبال به نامه‌ای است که در دولت قبل برای تصویب اساسنامه و تغییر ماهیت حقوقی فدراسیون فوتبال به مجلس ارسال شد. رفیعی در مناظره‌ای هم که با احسان قاضی‌زاده هاشمی داشت به لایحه دولت اشاره کرد که این نماینده مجلس پاسخ داد، دولت لایحه‌ای به مجلس نداده و صرفاً یک نامه ارسال کرده است.

با تمام این تفاسیر، جالب است از 20 مهرماه 1400 که تاریخ دادنامه و صدور رأی اعتراض شخصی حیدر بهاروند به نامه سازمان بازرسی کل کشور در دیوان عدالت اداری بوده، تا پیش از ادعای فدراسیون فوتبال مبنی بر تبریک فیفا که بازه حدوداً چهار ماه می‌شود، فدراسیون با تمام ارکان و سلول‌هایش از نقش مجلس در تصویب اساسنامه سخن می‌گفت و حالا با استناد مداوم به رأی دیوان عدالت اداری مدعی تأیید اساسنامه است. اساسنامه‌ای که طبق ماده 87 خودش، می‌بایست در مجلس و با بازنگری قانون ملی ورزش کشور به تصویب برسد، اما انگار فدراسیون بازی دیگری را آغاز کرده است. بازی خطرناکی که می‌تواند فوتبال کشور را مقابل قوانین کشور قرار دهد.

حال سؤال این است که چگونه فدراسیون از تاریخ 20 مهر ماه تا 13 بهمن در سایت رسمی خود به دفعات درباره تصویب اساسنامه در مجلس مصاحبه منتشر می‌کرد و عزیزی خادم و مشاور حقوقی‌اش در برنامه‌های مختلف در این باره حرف می‌زدند؟ اگر آنها واقعاً بر این باور بودند که با نامه دیوان عدالت اداری مشکل فدراسیون حل شده پس چرا چهار ماه، مدام مصاحبه و سایت فدراسیون فوتبال را تبدیل به سایت «خانه ملت» کرده بودند؟ سؤال مهمتر اینکه آیا انتشار نامه فیفا کار سختی است که فدراسیون آن را انجام نمی‌دهد؟