
إِنَّاللَّهَ يَأْمُرُ بِالْعَدْلِ وَالْإِحْسَانِ وَإِيتَاءِ ذِيالْقُرْبَىٰ وَ يَنْهَىٰ عَنِ الْفَحْشَاءِ وَالْمُنْكَرِ وَالْبَغْيِ يَعِظُكُمْ لَعَلَّكُمْ تَذَكَّرُونَ * * * به راستی خدا به عدالت و احسان و بخشش به خویشاوندان فرمان میدهد و از فحشا و منکر و ستمگری نهی میکند. شما را اندرز میدهد تا متذکّر [این حقیقت] شوید [که فرمانهای الهی، ضامن سعادت دنیا و آخرت شماست.] * * * حق به داد و دهش دهد فرمان / نيز انفاق بهر نزديكان
به گزارش پایگاه 598، خبرگزاری «حوزه» روایت زیر را از کتاب «بحارالانوار» منتشر میکند.
حضرت عیسی علیه السلام:
وَیلٌ لِصاحِبِ الدُّنیا کَیفَ یَموتُ و یَترُکُها و یَأمَنُها و تَغُرُّهُ و یَثِقُ بِها و تَخذُلُهُ. وَیلٌ لِلمُغتَرّینَ کَیفَ رَهَقَهُم ما یَکرَهونَ و فارَقَهم ما یُحِبّونَ و جاءَهُم ما یوعَدونَ
بیچاره دنیادار که می میرد و دنیا را رها میکند؛ به دنیایی اطمینان میکند که او را میفریبد و به دنیایی اعتماد میکند که او را فرو میگذارد [و به موقع یاری اش نمیکند].
بیچاره این گول خوردگان که آنچه دوست ندارند، به آنان میرسد و آنچه دوست دارند، از ایشان جدا میشود و آنچه به ایشان وعده داده میشود، به سراغشان میآید.
بحارالانوار: ج ۱۴، ص ۳۲۸، ح ۵۴