به گزارش پایگاه 598، روزنامه دنیای اقتصاد نوشت: «شاید ظهور کمکداور ویدئویی باعث ایجاد اختلال و سکته در مسابقات فوتبال شده باشد اما مهم این است که به اجرای هر چه بیشتر عدالت کمک میکند و همین مساله، آن را به ابزاری فراگیر و ضروری در تمام جهان تبدیل کرده است.
حالا داوران وسط این فرصت را دارند که در بزنگاههای مهم مثل برخوردهای داخل محوطه جریمه، گلها و موارد استفاده از کارت قرمز، اشتباه احتمالی خود را اصلاح کنند.
سیستم کمکداور ویدئویی، دنیای فوتبال را تکان داده و قطعا یکی از نقاط عطف این رشته محبوب و عالمگیر به شمار میآید. در عین حال اما همیشه این وسوسه وجود دارد که بدانیم اگر در گذشته هم VAR وجود داشت، چه اتفاقاتی ممکن بود رخ بدهد؟
مرور این ایده فانتزی، خیلی زود به ما ثابت میکند اگر در سالهای قبل هم از سیستم کمکداور ویدئویی استفاده میشد، بسیاری از اتفاقات تلخ و شیرین تاریخ فوتبال ایران رنگ و بوی کاملا متفاوتی به خود میگرفت.
حماسه ملبورن نداشتیم
استفاده از سیستم کمکداور ویدئویی میتوانست شیرینترین خاطره تاریخ فوتبال ایران را به فنا بدهد. هنوز هم هشتم آذر روزی است که خیلی از مردم آن را با خاطرهگویی و حلاوت و شیرینی پشت سر میگذارند اما جای هیچ شکی نیست که گل اول ایران در آن بازی مردود بود.
خداداد عزیزی در موقعیت آفساید به توپ رسید و آن را به کریم باقری سپرد. این گل حتما در بازبینی ویدئویی مردود میشد اما چه خوب که این اتفاق رخ نداد و نخستین شادی خیابانی و خودجوش مردم ایران رقم خورد!
دایی در جام جهانی گل میزد
در مرحله نهایی جام جهانی ۹۸ فرانسه اما یک پیروزی شیرین دیگر برای فوتبال ایران رقم خورد؛ جایی که بازیکنان کشورمان موفق به شکست دو بر یک آمریکا شدند. آن روز حمید استیلی و مهدی مهدویکیا برای تیم ملی گل زدند.
با این حال ما میتوانستیم یک گل دیگر بزنیم که اشتباه فاحش داور آن را از چنگمان ربود. در نیمه دوم این بازی خداداد عزیزی در محوطه جریمه آمریکا به وضوح توسط کیسی کلر دروازهبان تیم حریف متوقف شد اما اورس مهیر، داور سوئیسی آن بازی اعتقادی به خطای پنالتی نداشت.
گفته میشود مهیر سالها بعد به اشتباهبودن تصمیمش اعتراف کرده است. شاید اگر آن پنالتی اعلام میشد، علی دایی هم طعم گلزنی در جام جهانی را میچشید و یکی از نقصهای کارنامه باشکوهش از بین میرفت.
شاید آرژانتین را میبردیم
نمایش سزاوارانه ایران برابر آرژانتین در مرحله گروهی جام جهانی ۲۰۱۴ را شاید بتوان یکی از بهترین بازیهای تاریخ تیم ملی قلمداد کرد.
بازیکنان ایران، در روزی کماشتباه و استثنایی صرفا مقهور ضربه شگفتانگیز لیونل مسی در آخرین ثانیه مسابقه شدند. این اتفاق در حالی رخ داد که پابلو زابالتا، مدافع آلبیسلسته در دقیقه ۵۵ روی اشکان دژاگه مرتکب خطای آشکار پنالتی شد، اما میلوراد ماژیچ، داور صربستانی، این مسابقه که بدجوری از صحنه جا مانده بود نتوانست این خطا را بهدرستی تشخیص بدهد.
تصاویر اشکان در حالی که داشت خودش را جلوی چشم داور به آب و آتش میزد که او را متقاعد به اعلام پنالتی کند، هرگز از حافظه هواداران متعصب فوتبال پاک نخواهد شد. آن روز اگر VAR بود، بدون هیچ تردیدی پنالتی به سود ایران گرفته میشد.
شاید اگر آن پنالتی اعلام میشد و ما گلمان را میزدیم، میشد حتی آرژانتین کلافه و عصبی را شکست بدهیم و به دور بعد صعود کنیم اما این اتفاق رخ نداد و مسی روی آخرین توپ، زهرش را ریخت.
حماسهای که تراژدی شد
تیم ملی ایران در مسابقات جام ملتهای آسیا در سال ۲۰۱۵ استرالیا بسیار قبراق بود. ما از یک جام جهانی خوب برگشته بودیم و انگیزه و توان کافی برای قهرمانی در آسیا را داشتیم اما خیلی زود در بازی با عراق اتفاقاتی رخ داد که همه رویاهای تیم ملی را نقش بر آب کرد.
تیم ایران در این مسابقه با یک گل جلو افتاد و به نظر میرسید در مسیر کسب یک پیروزی آسان قرار دارد اما اخراج سختگیرانه مهرداد پولادی در دقایق پایانی نیمه اول همه چیز را به هم ریخت.
ایران تمام نیمه دوم و کل وقتهای اضافه را با ۱۰ نفر بازی کرد و طی دو بازگشت حماسی به جریان مسابقه، نهایتا به نتیجه مساوی ۳-۳ رسید اما ما در ضربات پنالتی بازنده شدیم. درباره اخراج مهرداد پولادی از سوی بنجامین ویلیامز استرالیایی خیلی حرف و حدیث به وجود آمد. او کارت دوم پولادی را در حالی به این بازیکن داد که شاید خیلی از داوران از این صحنه چشمپوشی میکردند.
چهبسا اگر VAR بود، آن روز این اخراج را وتو میکرد و تورنمنت رویایی ایران ادامه مییافت. هرچند قطعیت مداخله کمکداور ویدئویی در این صحنه به اندازه موارد قبلی نیست. در واقع آن صحنه برخورد پولادی با گلر عراق بسیار خاص بود و تصمیمگیری درباره آن به سلیقه داوران هم برمیگردد.»