ویژگی‌های لباس کار دولت سیزدهم

پایگاه 598: شما فکر میکنید دولت مردان دولت جدید چه ویژگی‌هایی دارند؟ از کدام نسل هستند و چه تیپ و قیافه‌ و لباسی دارند؟ آیا باز همان کت و شلوارهای اتو کشیده مسئولان دولت‌های قبلی را به تن می‌کنند یا نه؟

بحث لباس اگرچه مهم است ولی بهانه‌ای است برای یک حرف مهمتر، حرف اصلی این است که دولت مردان جدید با کدام روحیه و طرز تفکر قرار است کار کنند؟ چند ساعت در روز کار می‌کنند؟ آیا فقط به ساعت اداری بسنده خواهند کرد؟ میانگین سنی آنها چند سال است؟

اگر قرار باشد در دولت جدید اتفاق جدیدی رخ بدهد واضح است که نمی‌توان با مدل همیشگی و ضعیف قبلی کاری از پیش برد و اصلاً توقع مردم هم دیگر چنین نیست. پس لباسی از نوع کار و خدمت باید پوشید، لباسی که با آن بشود روی زمین کنار پیرزن دستفروش کنار خیابان نشست. لباسی که کارگران خیابانی کنار میدان از ترس کثیف شدنش از آن فاصله نگیرند. لباسی که با آن بشود ماشین زندگی مردم را در کوچه پس کوچه‌های مشکلات اقتصادی، به سمت رهایی از این مشکلات سخت، هُل داد. اندازه این لباس نباید اینقدر بزرگ باشد که بشود هر بدن فربه و چاقی را در خود جای دهد و هر لکه‌ای به آن نچسبد.

شاید جنس آن لباس باید از فولاد باشد، شبیه لباس حاج قاسم، شبیه لباس بچه‌های اول جنگ، زین الدین، باکری، احمد کاظمی و اگر مصطفی صدر زاده هم بود همان را می‌پوشید. یک تکه از آن را درخان طومان دیده بودند. لباسی که استکبار هم از آن واهمه داشته باشد.

لباس بچه‌های دولت آینده سر میز مذاکره دیدنی است، لباس غیرت است و عزت.

این لباس باید قابلیت پوشیدن در سیل و زلزله را هم داشته باشد، ساخت وطن باشد، با همان سوزنی که کارگر خیاط خانه‌های بازار سعدی به آن زده باشند به امید لقمه نان حلال. مثل همه ی مردم عادی نه پر طمطراق؛ جلال و جبروتش در خاکی بودنش است.

با آن بشود نانوایی رفت و در صف نان و مرغ و بسته معیشتی ایستاد، لباسی که گوش شنوا داشته باشد، جیب‌های زیادی برای گرفتن درخواست‌ها و نامه‌های مردم لازم دارد، چیزی شبیه لباس رجایی و باهنر.

لباس نیروهای دولت آینده باید خیلی زخیم باشد که زیر آفتاب سیستان و گرد و خاک خوزستان دوام بیاورد، شاید شبیه لباس کوله بران کرد، بتوان آستین‌هایش را به راحتی بالا زد و وسط میدان آمد.

اگر شبیه لباس حاج عبدالله والی، پاگن هم داشته باشد خوب است. لباس پاگن دار بدون درجه همان سرباز صفری مردم است بدون هیچ ادعا.

دولتی که قرار است ۸ سال گذشته را جبران کند اینقدر باید پر کار، جهادی و مردمی باشد که حتی در شکل ظاهری هم با مدیران قبلی متفاوت باشد. مدیران کشور در دولت آینده وارد فضای جنگی می‌شوند، جنگ با بی عدالتی، تبعیض، کم کاری و ضعف‌های مدیریتی.

فضای جنگی، ساعت کار ندارد، تماماً آماده باش ۲۴ ساعته است. اصلا پوشیدن لباس در دولت آینده جرأت می‌خواهد و هرکسی که شیفته خدمت است باید آن را بپوشد نه کسانی که طمع قدرت دارند و در این سالها خون مردم را در شیشه کرده‌اند! خلاصه کلام لباس مسئولین دولت جدید باید لباس مردم باشد.