دوران طلایی هنر

پایگاه 598-غلامرضا خواجه سروی/ با نزدیک شدن به روزهای پایانی هشت سال ریاست جمهوری حسن روحانی، مردم و اقشار مختلف به بررسی کارنامه او در عرصه های گوناگون می پردازند. در واقع اینطور هم نیست که فقط مخالفان و منتقدان حسن روحانی کارنامه هشت ساله او را مرور کنند بلکه حامیان روزهای انتخاباتی او چه در سال 92 و چه در سال96 نیز نسبت به عملکرد هشت ساله دولت روحانی موضع گیری می کنند. شاید هنرمندان را بتوان یکی از مهمترین این گروه ها دانست.

در انتخابات سال 92 و همچنین 96 حسن روحانی توانست با شعارها و وعده هایی این گروه اثرگذار را به سمت خود جذب نماید. این حمایت ها علنی بود و البته طبیعی. چراکه در هر انتخاباتی افراد و گروه های مختلف حق تبلیغ کاندیدای مورد نظر خود را دارند. اما نکته اساسی اینجاست. عملکرد متناقض دولت اصلاح طلب روحانی با طرفداران خودش! با کسانی که او را در انتخابات همراهی کرده بودند.

تاکتیک حسن روحانی در جذب هنرمندان ایجاد ترس میان آنها بود. ترس از پیروزی نیروهای انقلاب در سال 96. در واقع آنها کوشیدند این مساله را به هنرمندان و ستاره های سینما و موسیقی و ... القا کنند که در صورت پیروزی ابراهیم رئیسی در انتخابات سالن های سینما و تئاتر تعطیل و کنسرت های موسیقی لغو و در خیابان ها بین زنان و مردان دیوار کشیده خواهد شد. اما با پیروزی حسن روحانی هنرمندان کم کم دریافتند بین شعارهای دولت حسن روحانی و وعده های او به هنرمندان از زمین تا به آسمان فاصله است.

رویکرد و نگاه امنیتی به هنر توسط دولت روحانی تشدید شد، فیلم هایی توقیف و حتی از پخش برخی سریال های تلویزیونی  ممانعت به عمل آمد. همه این مسایل در کنار تورم افسار گسیخته و ایجاد نارضایتی عمومی در کشور که سبب خدشه دار شدن شخصیت ستاره هایی شد که از روحانی حمایت کرده بودند و عدم حمایت صحیح از هنرمندان مانند تئاتر یا موسیقی و... که در برابر بحران کرونا به شدت آسیب پذیر بودند صدای اهالی عرصه هنر را نیز درآورد. همه این عوامل سبب شده است هنرمندان که قشر فرهیخته  و فرهنگ ساز این مرز بوم هستند دچار سرخوردگی شوند.

با ورود آیت الله رئیسی به کارزار انتخابات 1400 بوق های تبلیغاتی معاندین و مخالفین و رقبا بار دیگر فعال شده اند تا در کنار یکدیگر یک ترس جمعی بزرگ را علیه ایشان در جامعه ایجاد کنند. اما من در اینجا به همه هنرمندان عزیز و اهالی فرهیخته این عرصه مقدس اعلام میکنم ابراهیم رئیسی نه تنها هنرمندان را تحت فشار نمی‌گذارد بلکه با شهامت عرض میکنم در دولت ایشان شاهد دوران طلایی هنر در تاریخ انقلاب اسلامی خواهیم بود. این سخنم را با توجه به شناخت خودم از آیت الله رئیسی و نیز کارنامه او در سمت ها و جایگاه های قبلی‌اش می‌دانم.

ایشان در مدت کوتاهی که در آستان قدس رضوی مشغول خدمت بودند توجه ویژه ای به هنر و هنرمندان داشتند و تاکید ایشان بر جذب قشر خاکستری جامعه بود و نه فقط قشر مذهبی. نگاه ایشان اینگونه بود که امام رضا متعلق به همه مردم هستند. امکانات فرهنگی آستان قدس نیز در اختیار همه هنرمندان قرار بگیرد. ایشان با حمایت هایش سبب شکل گیری جریان های فرهنگی در کشور بود و اهتمام ویژه ای به حمایت و تشویق از همه هنرمندان چه در عرصه موسیقی و چه سینما و تئاتر و خطاطی و ... داشتند.

اقدامات ایشان در قوه قضائیه بعنوان قاضی القضات با هنرمندان نیز سند دیگری بر همین امر است. ایشان با رویکردی باز با مقوله هنر و هنرمند برخورد داشت و رویه قضایی در دوره او چنان بود که هنرمندی را به سبب نگاه متفاوتش تحت فشار قرار نمی‌داد.در واقع ایشان با تعریف جرم سیاسی و مصادیق آن سبب تشویق هنرمندانی شد که از ورود به برخی مسائل تردید داشتند و در این موارد اختلافی با ضابطان قضایی طرف هنرمندان را گرفت. این کار بزرگترین حرکت حمایتی از هنرمندان به حساب می آمد تا هنرمندان با خیالی آسوده به تولید آثار بپردازند.

در چندین مورد حتی دستگاه قضایی حکم به رفع توقیف برخی فیلم‌هایی داد که توسط دولت روحانی توقیف شده بودند. بنابر این اهالی هنر به شایعات بی اساس درباره برخورد قهری ابراهیم رئیسی و جبهه انقلاب با هنرمندان که توسط بدخواهانی که برنامه ای برای اداره کشور ندارند توجهی نکنند و مطمئن باشند آیت الله رئیسی به شدت از هنر و اهالی فرهیخته آن در همه زمینه ها حمایت خواهد کرد.

با نزدیک شدن به انتخابات ریاست جمهوری 1400 شاهد سوگیری های اصناف و تشکل‌ها و گروه های مختلف به سمت کاندیداهای مختلف خواهیم بود.سوالی که مطرح می شود این است با تجربه تلخی که اهالی هنر از اصلاح طلبان و حسن روحانی داشتند آنها این بار هنرمندان و چهره های محبوب از چه کسی طرفداری خواهند کرد؟