پایگاه 598: ترامپ، آمریکای بدون روتوش بود. از آن عجوزههای کریهی که بزککنندگان غرب را به دردسر انداخت. آنها که در تبلیغ غربگرایی گنجشک را رنگ کرده و جای قناری جا میزدند، در مقابل موطلای روسیاه جا خوردند.
هرچه فوکویاما در مورد لیبرالدموکراسی بلغور کرده بود، ترامپ جوید و نشخوار کرد. او برای جهاز هاضمه تمدن غرب وحشی، لقمهی گندهتر از دهان بود که فرو رفت و گلوگیر شد و برای جهانخواران خوشاشتها، نه راه پیش گذاشت و نه راه پس. عصارهی فضولات امریکا، به زبالهدان تاریخ پیوست تا در ضایعاتیِ سرمایهداری مدرن هم قابل بازیافت نباشد.
ترامپ، بَزکپذیر نبود اما تحریفپذیر، چرا. «پرزیدنت ترامپ»، اگرچه واقعیتی عریان از زوال آمریکا بود، اما ترکیب وصفی «ترامپ دیوانه»، کلمه حقی بود که اراده باطلی در آن برای سازندگانش مستتر گردید. میشد تمام کاسه و کوزههای بیتدبیری را سر دیوانهای شکست که جفتپا وارد بازی دنیا شده تا زیر میز نظم نوین جهانی بزند.
میشد هیچ به روی خود نیاورد که بازی دنیا اصولا همین لگدپراکنیهای جهاناولیها و نظم نوین جهانی همین زیر میز امنیت جهانسومیها زدن است. میشد ظهور ترامپ گوربهگوری را یک بدشانسی برای برجام، آن معجزهی دیپلماسی گوگولیمگولی، دانست که اجازه نداد از زمین لمیزرع مذاکره، گلابی رفع تحریم بروید.
میشد در فهم این واقعیت خود را به تجاهل زد که عمر برجام دست کدخدای دهکدهی جهانی بود و ترامپ فقط وسیله بود. لعن و نفرین آمریکوفیلهای داخلی به دامن ترامپ گیر میکند اما به پر قبای آمریکا، نه. قمارباز برای وجهه امریکا وصله ناجور نبود، اصل وجهه ناجور آمریکا بود.
ترامپ هرچه بود رفت، اما ترامپیسم که همان چهرهی عریان فرهنگ گاوچرانهاست، هنوز هست. جنتلمنهای کراواتپوش هم حالاحالاها نمیتوانند برای پادشاه لخت دنیا لباس آبرو بدوزند. همه میدانند که بایدن، خرزهره با روکش شکلاتی است.
اگرچه «جو»، بَزک خورش ملس است و چند وقتی قلمهای روزمزد و حنجرههای بیترمز را سرگرم میکند، اما آخرش میگذارد در کاسهی لیبرالها تا کاسه چهکنم چهکنم دست بگیرند. برای راهاندازی موتور اقتصاد ما، تایتانیک نمیتواند تکچرخ بزند. بایدن تیغ تحریم را با پنبهی دیپلماسی سمباده میکشد. برای شیطان بزرگ، انقلاب ۵٧ تا انقلاب مهدی (عج) همواره محور شرارت و بزرگترین حامی تروریسم است و مهم نیست چه کسی در ینگه دنیا از خر شیطان پایین میآید و چه کسی سوار بر خر مراد میشود.
جمهوری اسلامی زیر کارزار فشار حداکثری استخوان ترکانده اما استخوانهای پوسیدهی ریگانها شهادت میدهند، ترامپها و بایدنها وارث آرزوهایی هستند که به گور میروند.