به گزارش
پایگاه 598، حسن روحانی با بیان اینکه همان مدیرانی که ۹۵ را اداره کردهاند، ۹۹
را با همان قدرت و روحیه بهتر و توانمندی و تجربه بیشتر اداره میکنند،
اظهار داشت: فرق ۹۵ و ۹۹ هر چه هست مال جنایت آمریکاست و این تفاوت هر چه
هست، مربوط به تروریسم آمریکا و تحریم و فشارهای ظالمانه و غلط و نابجا
میشود. به گزارش «وطن امروز»، رئیسجمهور روز گذشته باز هم برای فرستادن
لعن و نفرین، آدرس کاخ سفید را به مردم داد و به دفاع از عملکرد خود و
کابینهاش در اوج نارضایتیهای عمومی پرداخت. 3 ماه پیش بود که حسن روحانی
در حاشیه یکی از جلسات ستاد ملی مقابله با کرونا از آدرس کاخ سفید برای
ارسال لعن و نفرینهای مردم رونمایی کرد و گفت: «مردم اگر میخواهند برای
کمبود و مشکلات لعن و نفرین کنند، آدرس آن کاخ سفید در واشنگتن است و کسی
آدرس اشتباه به آنها ندهد». او مردم را از ارسال لعن و نفرین به «آدرس
اشتباه» که احتمالا پاستور باشد منع کرد تا با بخشیدن عاملیت مطلق به
تحریمهای آمریکا، عملا هر گونه انتقادی نسبت به مدیریت دولت را خنثی کند.
روحانی پیش از این نیز حتی مدعی گذار از تحریم به جنگ اقتصادی در زمان
مدیرتش شده و گفته بود: «ما از سال 59 تحریم اقتصادی داشتیم ولی از سال 97
جنگ اقتصادی شروع شد و الان بحث تحریم مطرح نیست، بلکه جنگ اقتصادی است».
* روحانی95، روحانی99
رئیسجمهور روز گذشته در جلسه هیات دولت، بار دیگر در تفسیر وضعیت فعلی
کشور، تمام بارها را از روی شانههای دولت برداشت و به تکرار ادعاهای پیشین
خود پرداخت. روحانی پس از تفسیر و تشریح پایان دوره زمامداری ترامپ در کاخ
سفید، با بیان اینکه «در روزی که مردم ایران احساس پیروزی در برابر این
فشار و تروریسم را شاهد هستند مردم آمریکا شاهد یک شکست بزرگ در زندگی
اجتماعی و سیاسی خودشان هستند»، خاطرنشان کرد: شاهد یک شکاف بزرگ در داخل
آمریکا هستیم و ما میگفتیم یک آدم قانونشکن وقتی نسبت به ملتهای مظلوم و
مستقل دنیا قانونشکنی میکند، یک روز نوبت خود ملت آمریکا هم فرا
میرسد.
روحانی با بیان اینکه امروز میخواهم یک معیار برای کسانی مشخص کنم که
میگویند مدیریت و تحریم چند درصد مشکل برای کشور درست کرده، اظهار داشت:
سالهای ۹۵ و ۹۹ را کنار هم قرار دهید؛ همان مدیرانی که ۹۵ را اداره
کردهاند ۹۹ را با همان قدرت و روحیه بهتر و توانمندی و تجربه بیشتر اداره
میکنند. فرق ۹۵ و ۹۹ هرچه هست مال جنایت آمریکاست و این تفاوت هرچه هست،
مربوط به تروریسم آمریکا و تحریم و فشارهای ظالمانه و غلط و نابجا میشود.
وی افزود: البته در این راه ناموفق بودند ولی رنج فراوانی را برای ملت درست
کردند و ملت ما صبوری و ایستادگی کرد و خم به ابرو نیاورد و زانوی ملت در
برابر این فشار خم نشد و ایستاد ولی در عین حال فشار زیادی هم به مردم وارد
شد. روحانی با بیان اینکه «چیز عجیبی هست که هر مشکلی پیدا میشود
میگویند دولت چرا این کار را کرد و این کار را نکرد، در حالی که این دولت
همان دولت سال ۹۵ و پایان ۹۴ و آغاز ۹۶ است»، اظهار داشت: آنچه تفاوت ایجاد
شده تحریم ظالمانه علیه یک ملت بزرگ بوده و امروز ما کاملا مطمئن هستیم که
پایان مقاومت و ایستادگی مردم نمایان خواهد شد و در ماههای آینده نتیجه
این صبر و مقاومت و ایستادگی را خواهیم دید.
روحانی در ادامه سخنانش به ارزش پول ملی و پیشبینی نرخ ارز در سال آینده
پرداخت و گفت: یکی از مسائل بسیار مهم در لایحه بودجه ۱۴۰۰ این بوده که
ارزش پول ملی را بالا بردیم. در حالی که قیمت دلار در کشور چیزی حدود ۲۳ یا
۲۴ هزار تومان است، قیمت دلار را برای سال آینده حدود ۱۱ یا ۱۲ هزار تومان
دیدهایم و افق آینده را دولت اینگونه دیده است. رئیسجمهور ادامه داد:
اگر این دلار کمی بیشتر باشد، درآمد دولت بالاتر میرود ولی برعکس اگر قیمت
دلار را بالا نگه دارید و سال آینده قیمت دلار پایین بیاید که تصمیم ما هم
این هست، اگر منابع در اختیار بانک مرکزی قرار بگیرد، قیمت دلار از ۲۴
هزار تومان به حدود ۱۶ هزار تومان میرسد.
* دولت نتیجه تحریمها بود!
اظهارات اخیر روحانی هر چند در مقام توجیه عملکرد دولت در ماههای پایانی
عمرش باشد اما نمیتواند او را از پاسخگویی به سوالات بنیادین بازدارد. او
پیش از این تیرماه سال جاری نیز گفته بود: «وعدههایی که من در سال ۹۵
دادم، برای شرایط آن زمان بود». با این حال رئیسجمهور در حالی علت همه
مشکلات و فجایع اقتصادی تجربهشده در سالهای اخیر را به وجود یک عامل
خارجی (دولت ترامپ) نسبت میدهد و از تحریمهای آمریکا به عنوان مسبب
فشارهای اقتصادی سخن میگوید که اساسا کارویژه اصلی دولت او از ابتدا رفع
تحریمها بوده است. حیات و شکلگیری دولت روحانی وابسته به وجود تحریمهای
آمریکا بوده و اگر چنین تحریمهایی نبود اساسا دلیلی نیز برای امکان یافتن
تشکیل دولت یازدهم و دوازدهم وجود نداشت. دولتی که فلسفه شکلگیری آن رفع
تحریمها بوده است، نمیتواند در پاسخ به انتقادات، وضعیت موجود را نتیجه
همان تحریم بداند. روحانی پیروز میدان انتخابات شد چون وعده رفع تحریمها
را داده بود، پس گذار از «تحریم اقتصادی» به «جنگ اقتصادی» نهتنها
کارنامه دولتش را سفید نمیکند، بلکه او را بیش از پیش محکوم میسازد.
روحانی در حالی با ارجاع مردم به شرایط سال95 و مقایسه آن با سال99 به
دنبال تبرئه کابینه و مدیران دولتی خود است که اساسا او با به نقد کشیدن
وضعیت کشور در سال پایانی دولت قبل (پس از تحمیل تحریمهای گسترده) موفق به
کسب آرای مردم شد. با منطق وی، مدیران کشور در سال92، عمدتا همان مدیران
سال89 بودهاند، مقایسه شرایط اقتصادی این ۲ سال گویای 2 وضعیت کاملا
متفاوت است، پس او حق نقد به این وضعیت را در زمان ورودش به عرصه انتخابات
نداشته است.