نقش «حجت الاسلام میرزا محمدی» در توسعه کارکردهای هیئت بر محور ادعیه و مناجات/ طعم دل‌نشین مناجات با خدا پای «منبر میرزا» + فیلم

به گزارش سرویس اندیشه دینی پایگاه 598، او را بانام میرزا می شناسند. محرم که شروع می شود و قبل تر از آن به هنگامه مراسم دعای عرفه نام حجت الاسلام و المسلمین محمد میرزا محمدی مشهور به میرزا نقل دهان هیئتی ها و به خصوص جوانان حسینی است. جوانانی که در مجالس میرزا با نفس گرم و گیرای او عظمت حسین، مشی حسین، مرام حسین و  راه حسین ع را احساس می کنند.

وی در سال 1352 در یک خانواده مذهبی در تهران متولد شد و با آموزه های الهی پرورش یافت و پس از انقلاب در مقطعی از جنگ  تحمیلی افتخار حضور در دفاع مقدس و نبرد در جبهه حق علیه باطل را تجربه نمود. در این  برهه از زندگی برادر بزرگوارش به خیل شهدا پیوست و افتخار پیوستن به خانواده مکرم شهدا نصیب محمد شد.

این رزمنده جوان تحصیلات خود را به صورت حوزوی تا سطح سه تا رسیدن به سطوح عالی و درجه استادی در حوزه علمیه ادامه داده است.

پاسخ گویی به شبهات، پژوهش در تاریخ و سیره اهل بیت (ع) پژوهش در مقاتل و آموزش فن رثا از جمله مواردی هستند که میرزا در راستای انها فعالیت نموده و شاگردان بسیاری را تربیت و اموزش داده است.

میرزا در مسجد المصطفی محله یزدان شهر هیئتی را به نام حضرت علی اکبر ع احداث نموده است. هیئتی که بارزترین شاخصه آن فعالیت در محلات محروم شهر بود. محلاتی که میرزا با تمرکز و انتخاب آنها توانسته است ارتباط مثمر ثمری با جوانان برقرار نماید.

در همین هیئت ده ها مدافع حرم اعم از جوانان ایرانی و افغانی پررورش یافته که از جمله شاخص ترین  انها میتوان به شهید مهدی صابری فرمانده گردان حضرت علی اکبر (ع) در لشکر فاطمیون  اشاره کرد.

میرزا سپس هیئت دیگری را به نام «حداث الحسین» تاسیس کرده و روال سابق یعنی ارتباط با بدنه جوان و پرشور اجتماع را با قدرت هرچه تمام ادامه میدهد. مجموعه این ارتباط ها که عمده هدف آن نشر معارف ناب حسینی است؛ در میان قشر مذهبی، به خصوص میان جوانان بیش از پیش مورد توجه قرار گرفته است.

میرزا به همراه نوای ناب حسینی اش، جوانان با شور و اراده شان و جامعه ای با اهدف حسینی مثلثی شناخته شده و پررنگ است.

جهاد فی سبیل الله را میتوان پررنگ ترین نشانه منظومه فکری میرزا دانست. جهادی که وی حیات اسلام را بر پایه آن دانسته و بر همین اساس اسلام سکولار در نزد وی اسلامی تقلبی و ساختگی است.

بنا بر همین اصل یعنی اسلام و جهاد میرزا به کرات از نقشه دشمنان معاند و مخالف با مراسم و مناسک مذهبی پرده برداشته است. میرزا آرایه دهنده این نوع از تفکر است که اگر جهاد امام حسین (ع) نبود اسلام ما اسلام سکولار بود. امری که ضد انقلاب خارج نشین و منافق داخلی را براشفته و باعث شده بارها وی را  تخریب و مورد تهمت قرار دهند.

به عنوان نمونه بخشی از سخنان وی در سال های گذشته (هنگامی که عربستان سعودی به بازیکنان فوتبال در ماه رمضان اجازه بازی داده بود) می توان به این جمله اشاره کرد: "دولت سعودی حاضر شد جریمه آن را بپردازد اما عده ای بی بصیرت در کشور ما به خواسته یهودی هایی که بر فیفا حکومت می کنند تسلیم شدند."

حجت الاسلام محمدی تا کنون آثار متعددی را به رشته تحریر درآورده است که از جمله آنها می‌توان به کتاب‌های «عاشورا در لهوف»، «مع الحسین علیه السلام» و «سفینه النجاه» اشاره کرد. افزون بر این کتب، پژوهشگاه هیئت حداث الحسین نیز تاکنون چندین جلد کتاب زمینه امام حسین (ع) و واقعه عاشورا به چاپ رسانده است که این مهم  نیز حاصل توجه و دغدغه‌مندی حجت الاسلام و المسلمین میرزا محمدی بوده است.

از خصوصیات مجالس حجت الاسلام و المسلمین میرزا محمدی، به روز بودن و اشراف او بر مسائل و معضلات جوانان و جامعه و انطباق آنان با منبرهای وعظ و مراسم و مناسک مناسبتی و مجالس روضه‌ است. جلوه‌ای که به جرات می‌توان گفت به ندرت می توان نشانی از ان در مجالس کوچک و محلی یافت. و این مهم یعنی محور قرار دادن اسلام اجتماعی بر پایه انچه دیانت اسلام واقعی ترسیم نموده باعث  شده است که منبرهای این روحانی با صفا ، مملو از خیل جوانان مشتاق باشد.

دیگر ویژگی بارز این مجالس، تسلط وی به مقاتل معتبر و کتب روضه است که بر شیوایی و فصاحت کلام او تراوت خاصی بخشیده که میتوان از آن به تبلور جلوه های جلالی عاشورا در کلام میرزا تعبیر نمود.

روی هم رفته بعد از چندین سال فعالیت حجت الاسلام و المسلمین میرزا محمدی، مجالس وی به یکی از اصلی‌ترین جریانات هیئتی در قم تبدیل شده است؛ به طوری که در مراسم محرم امسال ایشان در مصلی قم، جمعیت غیر قابل پیش بینی حضور پیدا کرده‌اند که این خود نیز دلیلی بر موفق بودن سبک و سیاق روضه‌های او است. حتی شاید بشود گفت میرزا محمدی تا حد زیادی موجب آشتی جوانان با مراسمات سنتی عزا شده است.

آن‌چه که از کارنامه میرزا محمدی اهمیت پیدا می‌کند؛ توجه دست اندرکاران برگزاری هیئات مذهبی و دغدغه‌مندان به تعلیم و تربیت جوانان و خانواده بر تکثیر این گونه مدل ها در دیگر شهرها و نقاط کشور است. از طر

فی مطالبه جریان مذهبی کشور نیز باید بر پیگیری این سبک و سیاق باشد که هم جلوی برخی از انحرافات و سخنان لغو و بیهوده در مجلس عزاداری گرفته شود و هم زمینه‌ای برای رشد معنوی جامعه فراهم شود.

* گزارش از مهدی هواسی / غلامرضا جهانگیری