حامد ملک محمدی: هدف اول همه ورزشکاران سربلندی کشور است/ هیچگاه از تصمیم "خودداری از مسابقه با حریف اسرائیل" پشیمان نشدم/ سعید مولایی بزرگترین تصمیم اشتباه زندگی اش را گرفت

به گزارش سرویس ورزشی پایگاه پایگاه 598، تیم دونفره‌ی بدمینتون عربستان در جریان یکی از مسابقات قهرمانی بین‌المللی جوانان در اوکراین از مسابقه برابر تیم رژیم صهیونیستی خودداری کرد. «معاذ صالح العباسی الغامدی» و «نواف محمود العباسی الغامدی» دو بدمینتون‌باز جوان عرب، حتی با آن‌ها دست ندادند و زمین مسابقه را ترک کردند. این در حالی است که مدتی پیش نیز در جریان دانش‌آموز عربستانی به نام «بدر سلمان الملحم» که به نشان نقره المپیاد بین‌المللی شیمی در جمهوری چک دست یافته بود، در مراسم تقدیر از برگزیدگان المپیاد جهانی شیمی، به‌محض اینکه شرکت‌کننده‌ی اسرائیلی با پرچم رژیم اشغالگر قدس کنار وی قرار گرفت، از کنار وی رفت و چند متر آن‌طرف‌تر در کنار دانش‌آموز ایرانی که پرچم جمهوری اسلامی ایران را در دست داشت، ایستاد.

بایکوت ورزشی اسرائیل در جهان

در نسخه‌ی انگلیسی ویکی‌پدیا صفحه‌ای وجود دارد با عنوان «Boycotts of Israel in sports» (بایکوت اسرائیل در ورزش). بایکوت ورزشی یکی از اقسام بایکوت علیه اسرائیل است؛ و سایر زمینه‌ها نیز گاه بر ضد اسرائیل تحریم اجرا می‌شود؛ در زمینه‌های سیاسی و دیپلماتیک، اقتصادی و تجاری، مسافرت و گردشگری، آکادمیکی و دانشگاهی و... گفتنی است که صفحه‌ی مستقل دیگری در این دانشنامه با عنوان «Boycotts of Israel» (بایکوت‌های ضد اسرائیل) وجود دارد که برای هر کدام از زمینه‌های گفته‌شده نمونه یا نمونه‌هایی را ذکر کرده است. حاضر نشدن ورزشکاران مسلمان یا عرب در برابر ورزشکاران اسرائیلی گاه خودجوش است و گاهی به‌اجبار دولت‌های متبوع آن‌ها.

اسامی برخی از ورزشکاران ایرانی‌ای که حریفان اسرائیلی خود را بایکوت کرده‌اند، در ادامه می‌آید: مانند حامد ملک محمدی (جودو)، آرش میراسماعیلی جودو، محمد علیرضایی (شنا)، محمدحسین ابراهیمی (شمشیربازی)، محمد مهذب نیا (تنیس)، میثم باقری (تکواندو)، علی شاه‌حسینی (تکواندو)، مجید حسنی نیا (کاراته)، علیرضا کریمی (کشتی)، تیم ملی والیبال جوانان، تیم ملی والیبال مردان و...

و همچنین چند نمونه از ورزشکارانی از ملیت‌های دیگر که حریفان اسرائیلی خود را بایکوت کرده‌اند به نام‌های: سادوک خالکی، جودوکار تونسی (۲۰۰۱)، محمد الغریب، تنیس‌باز کویتی (2007)، بیان جمعه، شناگر سوری (2008)، مریم موسی، جودوکار الجزایری (2011)، عبدالمالک رحو، بوکسور الجزایری (2011)، مالک الجزیری، تنیس‌باز تونسی (2013)، زکریا جنوف، تکواندوکار الجزایری (2011)، تیم تنیس زنان اندونزی (Fed Cup، 2006)، تیم ملی شنای مردان کویت (2010).

نکته‌ی گفتنی دیگر این است که حمایت از مردم فلسطین و اعتراض به اسرائیل اختصاص به مسلمانان یا ملت‌های عرب نمی‌شود، بلکه ورزشکاران غیرمسلمان با ملیت‌های گوناگون را می‌توان در این زمینه فعال دید هرچند در حد بایکوت نباشد؛ افرادی مانند دیه‌گو آرماندو مارادونا (اسطوره‌ی فوتبال جهان و آرژانتین)، کریستیانو رونالدو (ستاره‌ی پرتغالی فوتبال جهان)، فردیناند (مدافع فوتبال انگلستان)، ادین هازارد (فوتبالیست بلژیکی) و...

همان‌طور که اشاره شد در لیست ورزشکاران ایرانی بایکوت کننده اسرائیل نام مربی فعلی تیم ملی بزرگسالان جودو هم به چشم می‌خورد. در همین رابطه خبرنگار پایگاه خبری تحلیلی 598 در گفتگوی کوتاهی با حامد ملک محمدی از دلایل این تصمیم می‌پرسد.

حامد ملک محمدی سال ۱۳۷۵ به عضویت تیم ملی جودو در آمد و تا سال ۱۳۹۰ عضوتیم ملی بود. کسب مدالهای طلا، نقره و برنز قهرمانی آسیا، برنز بازیهای آسیایی، دو برنز جام جهانی در کارنامه این جودوکار اوزان ۷۳- و  ۸۱- کیلوگرم تیم ملی ثبت شده است. وی سابقه حضور در دو المپیک به همراه تیم ملی جودو را دارد که در مسابقات ۲۰۰۴ آتن در یک قدمی کسب مدال بازنده و به عنوان هفتمی دست يافت.

حامد ملک محمدی که در حال حاضر در جنوب تهران مشغول به استعدادیابی در رشته جودو است در سال‌های 79، 80 از مبارزه با حریف اسرائیلی خودداری کرد. وی که در آن سال‌ها تازه به سن جوانی قدم گذاشته بود از تصمیم سخت خود برای این کار می‌گوید؛ برای یک جوان 18 ساله که تازه‌وارد فاز ورزش قهرمانی در سطح بین‌الملل شده است و تمام زندگی خود را گذاشته تا به جایگاه فعلی برسد واقعاً سخت است که از مدال چشم‌پوشی کند ولی به گفته حامد ملک محمدی هدف اول همه ورزشکاران ایرانی سربلندی کشور است یک‌بار با گرفتن مدال یک‌بار با انصراف از مدال. ولی گلایه ما ورزشکاران این است که مسئولین زحمات مارا نادیده می‌گیرند و حمایت لازم از ما نمی‌شود. وقتی ورزشکاری به خاطر آرمان‌های خود و نظام جمهوری اسلامی دست به چنین کاری می‌زند حداقل توقع از مسئولین این است که از لحاظ مالی هوای ورزشکار را داشته باشند و پس از مسابقات ورزشکار را تنها نگذارند.

وی که از مربیان سعید مولایی در المپیک 2016 نیز بود در ادامه می‌گوید: من همیشه به شاگردان خود این را می‌گویم که آرمان‌های نظام بالاتر از هر مدال رنگارنگی است و ما به‌عنوان یک مسلمان باید در درجه اول حمایت از مظلوم و آرمان آزادی‌خواهی و مردانگی را سرلوحه کار خود قرار دهیم و اگر روزی در مسابقات قرعه به اسرائیل افتاد با افتخار از مسابقه کناره‌گیری کنید و این را بدانید که ارزش کار شما بیش از هر مدالی است و پشت نکردن به وطن ارزش بی‌نهایت دارد، ولی در قضیه سعید مولایی متأسفانه ایشان در شرایطی قرار گرفت که بزرگ‌ترین تصمیم اشتباه زندگی خود را گرفت و با پشت کردن به وطنش دیگر نتوانست به سکوی قهرمانی برگردد و در مسابقات اخیر که با پرچم مغولستان در آن حاضرشده بود، در همان دور نخست بازی‌ها به حریف ایتالیایی‌‌اش باخت و حذف شد، این آخرین شانس مولایی برای رسیدن به المپیک بود که از دست داد.

مربی تیم ملی گفت: در پایان از مسئولین درخواست دارم به ورزشکارانی که در این موقعیت قرار می‌گیرند نگاه ویژه‌ای داشته باشند و ارزش کار آن‌ها را قدر بدانند تا داستان سعید برای هیچ ورزشکار دیگه ای تکرار نشود.

مصاحبه و تنظیم: علی شعبانی