پیامهای مغرضانه، خطرات تحلیلگرانه!
در پي ارسال پيام تبريك بمناسبت نوروز از سوي رئيس جمهور آمريكا، بسيج دانشجويي 8 دانشگاه تهران نامه سرگشاده اي خطاب به باراك اوباما نوشت.
به گزارش خبرنگار «خبرنامه دانشجویان ایران»، در بیانیه دانشجویان آمده است: در صحبت هایتان سخن از پرده ای الکترونیکی به میان آوردید که دولت ایران به دور مردم خود کشیده است و این گونه نشان دادید که دولت ایالات متحده، می خواهد جریان آزاد اطلاعات را بوسیله فضای مجازی در ایران جاری کند، حال آن که بنظر می رسد این دولتمردان و سیاست مداران آمریکایی هستند که خودخواسته پرده ای الکترونیکی به دور خود کشیده اند و نمی خواهند صدای ملت ها را بشنوند.
متن كامل اين نامه بدين شرح است:
بسم الله الرحمن الرحیم
جناب آقای رئیس جمهور باراک اوباما؛
در روزهای گذشته پیام های تبریک شما و وزیر محترم خارجه ی کشور متبوع
شما، به مناسبت آغاز سال نو و عید نوروز خبر از این می داد که دولتمردان
ایالات متحده به دنبال شیوه ای جدید برای تعامل با مردم و ملت ها هستند،
این مساله را باید به فال نیک گرفت که بالاخره و با یک فاصله حدودا نیم
قرنی از زمانی که امام خمینی(ره) این بحث را مطرح کرد، سیاستمداران ایالات
متحده متوجه شده اند که شیوه مدیریت جهانی باید مبتنی بر ارتباط با ملت ها،
تعامل با آن ها و در اصطلاح دیپلماسی عمومی باشد و جامعه جهانی نمی تواند
مدل های گذشته را که غالبا مبتنی بر جنگ بود را تحمل کند. دوست داریم بعد
از این که شما در پیامتان ما مردم ایران را مخاطب خود قرار دادید و سعی
کردید با ما سخن بگویید و خواستار این شدید که نظرات ما را بشنوید و آرمان
های ما را درک کنید، ما نیز به عنوان دانشجویان ایرانی و بخش کوچکی از
مردم، شما را مخاطب خود بگیریم و ضمن استفاده از این فرصت، نکاتی را
خدمتتان عرض کنیم:
آقای اوباما؛
در صحبت هایتان سخن از پرده ای الکترونیکی به میان آوردید که دولت ایران
به دور مردم خود کشیده است و این گونه نشان دادید که دولت ایالات متحده، می
خواهد جریان آزاد اطلاعات را بوسیله فضای مجازی در ایران جاری کند، حال آن
که بنظر می رسد این دولتمردان و سیاست مداران آمریکایی هستند که خودخواسته
پرده ای الکترونیکی به دور خود کشیده اند و نمی خواهند صدای ملت ها را
بشنوند و دنیای رصد خود را به سایتهایی چون فیس بوک و توییتر و پلاس محدود
کرده اند؛ آیا شما مشکلات مردم در بحرین و دیکتاتوری آل خلیفه در این کشور
را آن طور که حقیقتا هست می بینید؟
آیا قبل از انقلاب در مصر، سیاستمداران آمریکایی صدای مردم این کشور را
می شنیدند؟ آیا ندیدن مصائب مردم فلسطین، که هرروز کودکان و زنان آن ها
مورد هجوم قرار می گیرد نشانه ای جز ساختن پرده ای خود خواسته به دور افکار
سیاست مداران آمریکایی است؟ البته این دولتمردان غیر از آن، سعی می کنند
مردم خود را نیز از فضای واقعی ملت ها و از افکار و آرمان های حقیقی آن ها
آگاه نسازند، مبادا که مردم با آگاهی از این آرمان ها بر علیه حکومت فعلی
اقدامی انجام دهند و دیدیم که زمانی که اندکی از این آرمان ها از جانب مردم
انقلابی مصر به آمریکا رسید، وال استریت اتفاق افتاد و مردم در وال استریت
شعارهای مردم مصر را سر دادند و بر هیچ کس پوشیده نیست که شعارهای مردم
مصر نشات گرفته از شعارهای مردم فلسطین و لبنان است و مردم فلسطین و لبنان
نیز اذعان دارند که الگویشان بسیجیان خمینی(ره) هستند.
آقای رئیس جمهور!
دم از این زدید که می خواهید مشکلات مردم ایران را حل کنید و به عنوان
نمونه ای از انجام اقداماتی برای بهبود اینترنت در ایران خبر دادید، عزم
شما برای حل مشکلات مردم و ملت ها، عزم خوبی است اما ما نه تنها نگران این
نیستیم که این صحبت شما در حد حرف باقی بماند، بلکه مطمئن هستیم عملی که
شما انجام می دهید صد در صد با صحبت شما در تضاد است. نمی دانیم این حجم
تحریمی که بر علیه مردم و ملت ایران اعمال و فشارهای آن را بر ملت عزیز
ایران تحمیل می کردید که حتی گاها آن ها از بهره مندی از نیازهای اولیه شان
محروم می شدند، باور کنیم یا این صحبت های شما را؟
جا دارد در همین جا شما را توصیه کنیم اوضاع ایران و آمریکا را بازبینی
کنید، از شما این سوال را بپرسیم که در حال حاضر مردم ایران وضعیت بدی
دارند یا مردم ایالات متحده؟ کدام ملت است که در سختی ها مستحکم تر عمل می
کند؟ مگر بیش از این تحریم هایی که در حال حاضر بر مردم ایران اعمال کرده
اید می توانستید اعمال کنید؟ آیا به مقصود خود رسیدید یا مردم در 12 اسفند
پای برگه شکست مطلق همه ی این تحریم ها را امضا کردند؟ اما در مقابل مردم
در وال استریت نشان دادند که سیاست های تغییری شما نیز هیچ فایده ای نداشته
و شما نیز از مردم صرفا به عنوان ابزاری برای رسیدن به قدرت استفاده کردید
و شعار «تغییر» شما نیز شعاری پوچ و توخالی بود و مردم دیگر بعد از 4 سال
اعتمادی به این شعارها ندارند.
رئیس جمهور محترم!
وزیر خارجه شما در پیام نوروزی خود، صحبت از پایبندی خود به حقوق بشر به
میان آورده بود، بله پایبندی به حقوق بشر خوب است اما به شرط اینکه مساله
ای جهانی باشد و همه خود را ملزم به رعایت آن کنند، نه این که عده ای
ناجوانمردانه حقوق بشر را زیر پا قرار دهند و دیگران را به دروغ متهم کنند
که شما حقوق بشر را رعایت نمی کنید، آیا وقایع گوانتانامو و وال استریت
خلاف حقوق بشر نیست؟ آیا ترور یک دانشمند جوان در مقابل چشمان خانواده اش
مطابق حقوق بشر است؟ ترور احمدی روشن را کدام بند از حقوق بشر تایید می
کند؟ البته این ها تنها نمونه ای از ده ها هزار جنایت مخفی آمریکاست که بنا
به مقاصدی علنی شده است؛ شاید شما قصد داشتید ملت ایران را با برخی از این
حرکات بهراسانید و آن ها را از آرمان هایشان عقب بنشانید اما دیدید که در
این حرکت نیز شکست مفتضحانه ای خوردید و ملت عزیز و دانشجویان گرامی ایران
بار دیگر با اقدامات خود شما را از رسیدن به مقاصدتان بازداشتند.
و در آخر، قصد داریم به اطلاع شما برسانیم که دیپلماسی عمومی مبتنی بر
ارتباط با دل ها و جان های انسان هاست و همانطوری که وقایع عراق و
افغانستان برای چندمین بار نشان داد، دیگر با حکومت بر جسم ها، نمی توان به
مقاصد خود رسید و برای ارتباط با دل ها و جان ها باید نه تنها از مسایلی
سخن گفت که ارزش های انسانی بر مبنای آن ها بنا گردیده، بلکه باید برای
تحقق ارزش های حقیقی انسانی قدم برداشت و این گونه عمل کرد تا بتوان بر ذات
انسان ها مسلط گشت، کاری که حکومت جمهوری اسلامی انجام داده و هرچند از
نظر شما - به اشتباه - از دامن کشورها فاصله گرفته اما در عمق دل ها نفوذ
کرده، ما به شما و سایر دولتمردان آمریکایی توصیه می کنیم که اجازه بدهید
ملت آمریکا با سایر ملت ها آزادانه ارتباط بگیرند و به غیر از غول های
رسانه ای خودتان(چه در فضای مجازی و چه در تلویزیون) با آشنایی با دیگر
رسانه ها حرف ها و آرمان های دیگر ملت ها را بشنوند تا با خواست و همکاری
مردم عدالت جهانی در سراسر عالم برپا گردد.
والسلام علیکم و رحمت الله
بسیج دانشجویی دانشگاه های امام صادق (ع)، تهران و علوم پزشکی تهران،
شهیدبهشتی، صنعتی امیرکبیر، صنعتی خواجه نصیرالدین طوسی، صنعتی شریف، علامه
طباطبایی و علم و صنعت.