آويني فيلم: اكبر عبدي كه بهمن ماه امسال به خاطر
بازي در «خوابم مي آد» سيمرغ بلورين جشنواره فيلم فجر را از آن خود كرده
بود شب گذشته به همراه مادرش و به بهانه چهارشنبه سوري در برنامه «پارك
ملت» حاضر شده و در اين برنامه فارغ از بحث درباره بازيگري به يك سري نكات
درباره كم لطفي عوامل سري «اخراجيها» نسبت به خودش هم اشاره كرد. بخش هايي
از گفته هاي عبدي را در ادامه مي خوانيد:
زير قول و قرار خود زدند
من براي قسمت هاي اول و دوم «اخراجيها» حدودا 55 ميليون تومان گرفتم و براي
قسمت سوم هم حدودا 120 ميليون تومان يعني مجموع دستمزدم از اين سه گانه
حدودا 200 ميليون تومان بوده است آن هم در حالي كه فروش اين سه قسمت به
دهها ميليارد رسيد! بنا بود اگر فروش فيلم بيش از 2 ميليارد تومان باشد، ما
هم در سود شريك شويم اما به راحتي زير قول و قرار خود زدند. حتي آقاي
شريفي نيا را در جشنواره ديدم و يقه اش را گرفتم كه چه شد آن همه قول و
قرار اما باز هم به نتيجه اي نرسيديم.
هر كه از خدا دور شود، پول بيشتري هم نصيبش مي شود
درباره آنچه دست اندركاران «اخراجيها» بر من روا داشتند همين قدر مي گويم
كه هر كه از خدا دور شود، پول بيشتري هم نصيبش مي شود اما اين پول ها چه
ارزشي دارند؟!
حرفه اي هاي سينما با بداهه هاي من كنار مي آيند
درباره اينكه بسياري مي گويند اكبر عبدي نقش هاي خود را به صورت بداهه ايفا
مي كند و ديالوگ هاي خود را نيز بداهه مي گويد بايد بگويم اين بستگي دارد
به كارگرداني كه با او كار مي كنم. به عنوان مثل در «دلشدگان» كه تجربه
همكاري با علي حاتمي را داشتم او به صراحت تاكيد كرد اكبر لازم نيست ديالوگ
هايش را حفظ كند. در يك كلام بايد بگويم حرفه اي هاي سينما با بداهه هاي
من كنار مي آيند.
«بازم مدرسه ام دير شد» نوستالژيك تر از بقيه است
فكر مي كنم بيش از همه كارهايم اين «بازم مدرسه ام دير شد» بود كه در ياد و
خاطره مخاطبان باقي مانده. مردم از اين سريال خاطرات فراواني دارند و حتي
شركت سروش هم آن را با كيفيت بالايي در كشورهاي اروپايي و آمريكايي عرضه
كرده تا ايرانيان مقيم اين كشورها هم خاطرات خود را زنده كنند و هم از آن
براي آموختن زبان فارسي به فرزندان خود استفاده كنند.