امام حسن عسکری علیه السلام می فرمایند:
در تفسیر منسوب به ایشان درباره آیه شریف «و تا آنان طلب آمرزش میکنند،
خدا عذاب کننده آنان نخواهد بود»: یعنی تا اظهار توبه و انابه میکنند؛
زیرا از احکام خداوند در دنیا، این است که تو را به پذیرفتن ظاهر و جستجو
نکردن از باطن، امر میفرماید؛ چون دنیا سرای مهلت و فرصت است، و آخرت،
سرای سزاست و نه عبادت و عمل.
متن حدیث:
الإمام العسکری علیه السلام فی التَّفسیرِ
المَنسوبِ إلَیهِ، فی قَولِهِ تَعالی: «وَمَا کَانَ اللَّهُ مُعَذِّبَهُمْ
وَهُمْ یَسْتَغْفِرُونَ»: یُظهِرونَ التَّوبَةَ والإِنابَةَ؛ فَإِنَّ مِن
حُکمِهِ فِی الدُّنیا أن یَأمُرَکَ بِقَبولِ الظّاهِرِ وتَرکِ التَّفتیشِ
عَنِ الباطِنِ؛ لاِءَنَّ الدُّنیا دارُ إمهالٍ وإنظارٍ، وَالآخِرَةَ دارُ
الجَزاءِ بِلا تَعَبُّدٍ.
"بحارالانوار، ج ۴۲، ص ۴۲- التفسیر المنسوب إلی الإمام العسکری علیه السلام: ص ۶۳۳"