دستاورد جدید دولت به تصویب رسید/ بازگشت به دهه ٦٠، در کمتر از ٦ سال! علی برکت الله

سرویس اقتصادی پایگاه 598؛ کمیسیون تلفیق مجلس شورای اسلامی روز گذشته پیشنهاد کوپنی شدن کالاهای اساسی را به تصویب رساند.

اواسط شهریورماه سال جاری بود که محسنی بندپی، سرپرست وقت وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی در این خصوص اعلام کرد: «بررسی اعطای کوپن الکترونیکی به آحاد جامعه با هدف تامین کالاهای اساسی در دستور کار قرار دارد. برای حمایت از خانوارهای ایرانی و تمامی دهک‌های درآمدی در این شرایط ویژه اقتصادی، تدابیری را پیش‌بینی کرده و برنامه تامین کالای اساسی برای هشت دهک یا تمامی افراد جامعه را با اعطای کوپن الکترونیکی در دستور کار داریم.»

تامین کالاهای اساسی با توزیع کوپن در بین مردم، یادآور شرایطی است که کشور درگیر جنگ بود و نابسامانی های اجتماعی و اقتصادی به گزاره‌ای جدانشدنی از جامعه بدل شده بود؛ بدون شک کوپنی کردن کالاهای اساسی و ناتوانی دولت در تامین قدرت خرید مردم تصویر خوبی از شرایط کشور به نمایش نمی‌گذارد اما در شرایط فعلی باید این واقعیت تلخ را بپذیریم که برای تامین کالاهای اساسی راهی جز کوپنی کردن اینگونه کالاها باقی نمانده است.

قدرت خرید مردم طی یکسال گذشته به شدت کاهش یافته است به گونه‌ای که برخی کارشناسان اقتصادی از کاهش 80 درصدی این شاخص سخن به میان آورده‌اند، از طرفی اعطای تسهیلات نقدی نیز نمی‌تواند راه حل مشکلات کشور باشد چراکه بیش از پیش موجب افزایش نقدیدگی خواهد شد؛ سیاست های اشتباه دولت در حوزه پولی و بانکی باعث شده میزان نقدینگی از سال 92 تا سال 97 با رشد 3 برابری از 490 هزار میلیارد تومان به 1650 هزار میلیارد تومان تا پایان سال قبل برسد.

عدم توانایی دولت در کنترل نقدینگی و سقوط ارزش پول ملی، کشور را درگیر شرایطی کرده است که به گفته کارشناسان اقتصادی قدرت خرید مردم تا 80 درصد کاهش یافته و خانوارهای ایرانی در تامین مایحتاج اولیه زندگی‌ خود با مشکلات جدی مواجه شده‌اند؛ در چنین شرایطی اعطای کمک های نقدی هرچند که ممکن است در کوتاه‌مدت به شکل مُسکن عمل کند اما در بلندمدت نتیجه‌ای جز تشدید مشکلات اقتصادی به بار نخواهد آورد.

بنظر می‌سد در شرایط فعلی، کوپنی کردن کالاهای اساسی هرچند که به نوعی "عقبگرد" محسوب می‌شود اما عاقلانه‌ترین راه‌حل برای تامین مایحتاج خانوارها و حمایت از اقشار ضربه‌پذیر جامعه باشد؛ اما این سوال برای مردم مطرح است که چرا دولت شرایط کشور را به سمتی کشانده که مجبور به کوپنی کردن کالاهای اساسی باشد؟ مگر حسن روحانی سال گذشته با شعار «به عقب باز نمی‌گردیم» به میدان انتخابات نیامده بود، آیا کوپنی شدن توزیع کالا نشاندهنده پیشرفت است یا عقبگرد؟ آیا شعار «به عقب باز نمی‌گردیم» فقط با هدف تحریک مردم در انتخابات مطرح می‌شد و دولت برنامه‌ای برای تحقق آن نداشت؟