آويني فيلم: پس از انتخابات باشكوه رياست جمهوري
در سال 88 كه با حوادث فتنه گون آن به تلخي كشيده شد، يك جنگ رو در رو و
آشكار رسانه اي بين رسانه ملي و رسانه هاي غربي و بيگانه آغاز شد. علي رغم
وجود اين تقابل از بدو انقلاب اسلامي و طي سه دهه اخير، در اين برهه از
زمان اين مبارزه سنگين آشكارتر و گسترده شد. به طوري كه حوادث فتنه گون سال
هاي اخير ريشه اصلي آن در رسانه هاي وابسته به دشمن بود و مهم ترين ابزار
براي پيشبرد اهداف آنان كه همان براندازي نرم است از طريق رسانه ها پيگيري
مي شد. در اين بين قطعا طرف درگير با رسانه هاي غربي، رسانه هاي داخلي و در
راس آن رسانه ملي بوده است.
تا آنجا كه طي دو سال اخير و پس از آن كه از طريق حضور ميداني و خياباني ضد
انقلاب نتوانستند راه به جايي ببرند، قصد تبليغ تحريم انتخابات و براندازي
نرم از طريق سلب مشروعيت مردمي نظام را داشته اند. علاوه بر آن مهم ترين
كاركرد رسانه ملي در قبال توطئه هاي ماه هاي اخير مبني بر زير سؤال بردن
سلامت انتخابات، تشويق مردم به تحريم، جوسازي عليه نظام و... اين بود كه به
خوبي توانست اكثريت مطلق اين توطئه ها را شناسايي و خنثي نمايد و همين امر
نقش بسزايي در مشاركت حداكثري مردم داشت.
به عنوان مثال پيرامون بحث سلامت انتخابات، طي اقدامي به موقع، رسانه ملي
با بسياري از افرادي كه قرار بوده است سر صندوق ها به عنوان مجري انتخابات
حاضر باشند مصاحبه و گفت وگو مي كرد. (در استان هاي مختلف با معرفي آنان به
عنوان همين مردم و شهروندان و كارمندان و معتمدين كه همه روزه در بين مردم
و با مردم زندگي مي كنند اين واقعيت را به مردم القا نمود كه تهمت تقلب
درواقع تهمت به خود مردم است كه بار اصلي اجراي انتخابات و شمارش آراء بر
دوش آنهاست) از سوي ديگر نسبت به تشويق مردم به عدم مشاركت در انتخابات هم
اقدام جالبي صورت گرفت كه از جمله مصاحبه ها و برنامه هاي تلويزيوني متعدد
با خود مردم بود كه نهايتا منجر به اين شد كه خود مردم يكديگر را تشويق به
مشاركت در انتخابات نمايند و رسانه ملي بيشتر نقش يك پل و يك واسطه را ايفا
نمايد.
در مجموع به جرأت مي توان گفت در يك جنگ بسيار سنگين رسانه اي بين رسانه
ملي و تمام رسانه هاي غربي، اين رسانه ملي بود كه پيروز از ميدان درآمد و
توانست با برنامه ريزي بسيار خوب و تدارك برنامه هاي بسيار مناسب در رقم
خوردن اين حماسه نقش خود را ايفا نمايد.