رضایی: فیلمساز باید دردهای جامعه را به نمایش بگذارد

«رحمان رضایی» در گفت‌و‌گو با خبرنگار سینمایی فارس درباره ساخت فیلم‌های اجتماعی و معضلاتی که در این گونه از فیلم‌ها مطرح می‌شود و پیامدهایی که در جامعه دارد، گفت: فیلم‌های سینمایی و تمام رسانه‌های جمعی منشأ خبری و گزارشی برای جامعه و مردم هستند. مخاطب هر قدر مسایل فرهنگی را از طریق رسانه‌ها دریافت کند، سبب ارتقاء فرهنگ خواهد شد. این ارتقاء فرهنگی به صورت ناخودآگاه وارد ذهنیت جامعه می‌شود. فیلم‌های اجتماعی در این زمینه گسترده‌تر عمل می‌کنند و می‌توانند کمک به جامعه نمایند و نقش اشاعه فرهنگ را به خوبی ایفا کنند.

وی در ادامه گفت: ما در طول انقلاب در سینما دچار فراز و نشیب‌هایی شدیم که زاییده سیاستگذاری‌ها و تولیداتی است که وجود دارد‌. در طول سال‌ها سیاستگذاری‌ها به گونه‌ای بوده که رفته رفته فیلم‌های اجتماعی مهجور مانده‌اند و فیلم‌های سرگرم‌کننده به بازار آمده و این فیلم‌ها هرچه رو به ابتذال برود برای مردم جالب‌تر شده و یکی از ‌دلایل اشاعه فقر فرهنگی همین مورد است. ما ماموریت داریم این فقر فرهنگی را به حداقل برسانیم. خوشبختانه مردم در برخورد با این معضل‌ها بسیار حساس هستند و سودش به جامعه خواهد رسید.

کارگردان «اتانازی» در ادامه توضیح داد: علایق مردم نسبت به مسایل اجتماعی بسیار خوب است و ‌اگر فیلم‌های مناسب ارایه شود جامعه به سمت ‌تعالی پیش می‌رود و‌ تاثیرگذار خواهد بود. به طور مثال می‌توانیم در فروش فیلم‌ها و عدم فروش آن را جست‌و‌جو کنیم. فیلم‌های مبتذل و نازل از طریق تلویزیون و شبکه نمایش خانگی به بیننده ارایه می‌شود، این درحالی است که باید آثار بهتر و ارزنده در اختیار مخاطب قرار گیرد تا به ارتقاء فرهنگی که مد نظر ما است برسیم. در حال حاضر بستر برای فعالیت آدم‌های فرهنگی در سینما بیشتر فراهم شده اما در سال‌های گذشته شرایط برای‌‌ تاخت و تاز آثار مبتذل در عرصه سینما فراهم بود که خوشبختانه کمتر شده است. انشاء‌الله بتوانیم به تعالی فرهنگی برسیم.

وی در پاسخ به این سؤال که فیلمساز باید تنها طرح موضوع کند و یا راه برون‌رفت از مشکل را هم در فیلم با جمع‌بندی هوشمندان بگنجاند، گفت: مسلما فیلمساز اجتماعی باید تنها طرح مسئله کند. ممکن است طرح مشکل پایان خوشی نداشته باشد اما حل معضل و مشکل وظیفه فیلمساز نیست. ‌این‌ها کار تئوریسین‌های اجتماعی و جامعه‌شناسان است. فیلمسازان مانند سلسله اعصاب جامعه عمل می‌کنند و تنها باید دردهای جامعه را به نمایش گذارند تا دولتمردها و سیاستمدارها برای رفع آن تلاش کنند.‌ فیلمساز هنرمند است و باید طرح معضل کند.