«قلاده طلا» را مخالف و موافق ببینند

«محمود گبرلو» منتقد سینما در گفت‌وگو با خبرنگار سینمایی فارس درباره فیلم سینمایی «قلاده‌های طلا» گفت: این فیلم را باید دید‌. حداقل آن‌هایی که در جریان حوادث پس از انتخابات بودند، باید آن را ببینند‌، مخالف و موافق و همه کسانی که آن روزها به خیابان‌ها می‌آمدند و یا از پنجره‌ها، خیابان‌ها را نگاه می‌کردند یا چشم بسته قضاوت می‌کردند، باید این فیلم را ببینند.

وی ادامه داد:‌ فیلم «قلاده‌های طلا»‌ در ژانر اجتماعی پلیسی است که روایت خود را خیلی سر راست و گویا بیان می‌کند، البته ساختار پلیسی - معمایی خود را نیز دارد‌. به طوری که نمی‌توانید دقایقی از فیلم را رها کنید، چون زوایایی از قصه را دست می‌دهید و طبیعتاً در تحلیل نگاه کلی فیلم نکاتی را از دست می‌‌دهید.

گبرلو در ادامه اظهار داشت: حوادث پس از انتخابات که هنوز فراموش نشده است و همچنان درباره آن بحث‌هایی وجود دارد، تحلیل‌های متفاوتی را به همراه داشت که مهمترین و کاربردی‌ترین و به زعم من اصولی‌ترین‌ آن تحلیلی است که معتقد است طرفین در فضایی آرام در حال بحث و جدل انتخاباتی بودند که دشمن از این فرصت استفاده کرد و طرفین را به جان هم انداخت‌. «قلاده‌های طلا» هم از این زاویه داستان را روایت می‌کند.

این منتقد سینما در ادامه توضیحات خود درباره این فیلم، گفت: طالبی که خود از فیلمسازان نزدیک به دیدگاه‌های مقام معظم رهبری در عرصه فرهنگ و سیاست محسوب می‌شود، مسئولان امنیتی را در این ماجرا بی‌تقصیر نمی‌داند و حتی با صراحت، معاون وزیر اطلاعات را جاسوس دشمن در کشور معرفی می‌کند و به اختلاف دیدگاه‌های مسئولان امنیتی انتخابات نیز اشاراتی دارد.

گبرلو در پاسخ به این سؤال که تولید فیلم‌هایی چون «قلاده‌های طلا» تا چه میزان در سینمای ایران احساس می‌شود، بیان داشت: تولید فیلم سیاسی در کشور خیلی به ندرت انجام می‌شود‌. مسئولان علی‌رغم شعارهای حمایتی‌، در هنگام عمل، رغبت بیشتری به توقیف یک فیلم سیاسی دارند تا تولید آن، به همین دلیل بسیاری از فیلمسازان تمایلی به ساخت فیلم سیاسی ندارند مگر افرادی که حتی جدا از مسیر فیلمسازی خود دغدغه سیاسی در عرصه‌های مختلف کشور را دارند مثل ابراهیم حاتمی‌کیا که از بچه‌های دوران جنگ است یا مثل خود طالبی که از فعالان عرصه سیاست هم محسوب می‌شود.

وی در ادامه افزود: «قلاده‌های طلا» صحنه‌های حوادث پس از انتخابات را خیلی روان و حرفه‌ای کارکرده است، هرچند در نشان دادن فضای سیاسی به جریان «سبز» بیشتر گرایش دارد و  کمتر حضور جدی و گسترده رقیب را می‌بینیم اما به نظر می‌رسد هدف کارگردان تأکید روی نفوذ در یک جریان است و ما شاهد تصاویر بیشتری از آنان هستیم.

گبرلو ادامه داد: فیلمساز در این فیلم به شدت بر مظلومیت گروه‌های بسیج تأکید می‌کند. طالبی ‌معتقد است آنان مظلومانه برخلاف میل و رغبت خود اسیر دسیسه‌های دشمن شدند و این در تصاویر هجوم برخی به پایگاه مقداد به وضوح روشن است‌. در این فیلم همه گروه‌های توطئه‌گر همانند یک زنجیر به هم متصل هستند و در تحریک مردم برای آتش زدن و هجوم به پلیس و حتی کشتن آدم‌های بی‌گناه علی‌رغم آنکه ایدئولوزژی‌های متفاوتی دارند اما اتحاد و وحدت خود را حفظ کرده‌اند‌.

این منتقد سینما با اشاره به کارنامه کاری ابوالقاسم طالبی، اظهار داشت: طالبی در مسیر فیلمسازی خود، خوب پیشرفت کرده است‌. فیلم‌های سیاسی قبلی او به لحاظ ساختار خیلی باور‌پذیر و دل‌نشین نبودند‌. هر چند که خود او معتقد است همیشه با توطئه منتقدان و رسانه‌های غیر خودی روبرو بوده، اما ساختار محکم این فیلم نشان داد که هر فیلمی با ساختار درست مورد توجه مخاطب قرار خواهد گرفت.

گبرلو در مورد بازی کاراکترهای فیلم «قلاده‌های طلا» خاطر‌نشان کرد: ‌بازی‌ها به ویژه بازی امین حیایی و شریفی‌نیا بسیار قابل توجه و محکم است، اما برخی بازی‌ها چنگی به دل نمی‌زند.

وی در پایان درباره سینمای سیاسی ایران گفت: ‌این نوع از سینما در ایران با استقبال روبرو خواهد شد، چون مردم ایران مردمی سیاسی هستند و طبیعتاً به رویدادهای سیاسی به خصوص در عرصه سینما که با خود تحلیلی ارائه می‌دهد، روی خوش نشان خواهند داد. تنها لازمه ایجاد جریانی جدی در این مسیر تحمل شهامت و جسارت فیلمساز و تحمل پذیرش نقد در جامعه به‌خصوص در میان مسئولان سیاسی است.