آقاي نجفي! در لهستان از نحوه مديريت خود در تهران حرف زديد؟

به گزارش سرویس اجتماعی پایگاه 598، صبح سه شنبه صبحانه كاری شهردار و اعضای شورای شهر تهران در حالي برگزار شد كه در اين جلسه دستاوردهای سفر نجفی به ورشو هم بررسی شد.

اين اولين جلسه رسمي شهردار تهران با اعضاي شوراي شهر بعد از سفر ورشوي محمدعلي نجفي به حساب مي آيد.

رسانه هاي حامي شهردار تهران كوشيده اند سفر اخير نجفي به لهستان كه دومين سفر وي به خارج از كشور در پنج ماه گذشته به عنوان شهردار تهران است را در قالب ديپلماسي شهري سفري موفقيت آميز و ضروري جلوه دهند.

درباره اهميت اين سفر و چرايي انجام آن در حالي كه اساسا در شش ماه گذشته نجفي نتوانسته كار چنداني در تهران انجام دهد حتي در ميان اصلاح طلبان هم منتقداني دارد.

نجفي در سه بحران زلزله تهران، برف و در نهايت آتش سوزي ساختمان وزارت نيرو عملا از مدار فعاليت خارج بود. در ماجراي زلزله تهران وي تا ساعتها پس از زلزله عملا در تهران نبود و جلسات مديريت بحران بدون حضور شهردار تهران كه بر اساس قانون موظف به مديريت وضع پيش آمده بود، تشكيل شد. برخي رسانه ها از حضور نجفي در كيش نوشتند و وي اگرچه سفرش به كيش در شب زلزله تهران را تكذيب كرد اما بالاخره نگفت در ساعاتي كه مردم تهران در سرماي محسوس شبانه بيرون خانه هاي خود خوابيدند شهردار تهران كجا بود.

در ماجراي برف تهران هم كه موضوع سوءمديريت نجفي عيان تر شد بگونه اي كه شهرتهران عملا قفل شد و به گفته برخي اعضاي شوراي شهر شهرداري در ماجراي برف عملا غافلگير شد. در نهايت چندهزار درخت زير سنگيني برف شكست و بسياري از سرمايه هاي محيط زيستي تهران دريك برف چند سانتي متري بر باد رفت.

در ماجراي آتش سوزي ساختمان وزارت نيرو هم نجفي 24 ساعت بعد از آتش سوزي چند دقيقه اي را به ميان آتش نشان ها رفت. چند عكس يادگاري گرفت و با لب خندان سوار اتومبيل شد و به شهرداري رفت. اين در حالي است كه چندين آتش نشان به دليل صدمات ناشي از آتش سوزي در بيمارستان بستري شده بودند.

شهر تهران در شش ماه گذشته اينگونه اداره شده است. نه نشاني از يك پروژه بزرگ و نه حتي قول و وعده اي براي انجام كاري بزرگ به مردم داده نمي شود. تهران دچار روزمرگي شده است. در اين شرايط سفر شهردار تهران به ورشو چه دردي از دردهاي مردم تهران را درمان كرده است؟

ديپلماسي شهري بيش از آنكه معطوف به ديدار  از چند نقاشي و گالري باشد، يك هنر است. اقدامي است بزرگ براي بيشتر ديده شدن شهرهاي بزرگ در فراسوي مرزها. پا به پاي ديپلماسي خارجي يك كشور مي تواند حركت كند اگر سكان آن به دست توانمندها باشد نه كساني كه در انجام وظايف عادي خود هم مانده اند.