عقلانیت روسیه و حمایت از سوریه

«خبرگزاري دانشجو»؛ روسیه به دلیل حمایت از سوریه و مخالفت با قطعنامه های شورای امنیت در زمینه اعمال فشارهای بیشتر بر حکومت دمشق تحت فشار شدید غرب قرار گرفته است.

 

بنابر نظر روسیه عملکرد غرب در قبال سوریه به نوعی اجرای نقشه تغییر رژیم های مخالف هست که تحت لوای قطعنامه های سازمان ملل متحد جنبه قانونی به خود می گیرد، با این وجود دیپلمات های روسی اعتقاد داشته و دارند که برای رژیم سوریه تغییرات ضروری است ولی نه از آن نوعی که غربی ها بدنبال آن هستند.

 

عملکرد روسیه در این زمینه بصورت واضح عقلانیت این کشور را در حفظ نفوذ خود در سوریه به نمایش می گذارد، از دید مقامات روسیه قطعنامه های اتحادیه عرب علیه سوریه کاربرد تبلیغاتی دارد و عملی نیست چنانچه تاکنون نیز این گونه نبوده است.

 

از این رو روسیه رویکرد ایجاد تغییرات تدریجی و سطحی را در قبال سوریه مورد نظر دارد تا از یک طرف خشونت ها در سوریه فروکش کند و از طرف دیگر کنترل کشورهای غربی بر سوریه حاکم نشود و از دید دیگر مخالفت روسیه با تغییر سریع در سوریه ناظر بر این واقعیت است که در سوریه جایگزین مناسبی برای حکومت وجود ندارد و وضعیت آنارشیک ایجاد می شود.

 

سیاست واقع گرایانه روسیه در این زمینه از آنجا ظاهر خود را بیشتر آشکار می نماید که سیاست های غرب در رابطه با سوریه مبتنی بر قطع همه مناسبات و تعطیلی سفارتخانه ها بی اثری خود را نمایان می سازند.

 

تحلیل گران برخی از دلایل بی اثری در سیاست های غرب را اینگونه بر می شمرند: غربی ها در رابطه با سوریه سیاست هایی نظیر آنچه در رابطه با لیبی استفاده کرده اند را در حال دنبال کردن هستند و این درحالی است که تعداد افرادي که در لیبی توسط قذافی سرکوب شدند قابل قیاس با سوریه نیست و از طرف دیگر تعداد افرادی که بعد از ورود ناتو به قضیه لیبی کشته شده اند بسیار بیشتر از آنچه بوده که در دوره قذافی کشته شده اند. پس حضور ناتو نه تنها عاملی برای کم کردن خشونت نبوده است بلکه تشدید آن را هم در پی داشته است، لذا در رابطه با سوریه نمی توان از آن استفاده نمود.

مسئله بعدی در رابطه با سوریه این است که وقتی غربی ها رابطه با سوریه را قطع می کنند توانایی ایجاد ارتباط با نیروهای موجود در سوریه برای مدیریت بحران را نداشته و خود را در صحنه سوریه به حاشیه رانده اند. این رفتار غربی ها مبتنی بر دو پیش فرض بود؛ اول آنکه حکومت سوریه مانند لیبی پایگاه ضعیف مردمی دارد و حال آن که قدرت در سوریه بسیار بیشتر از لیبی بصورت افقی پخش شده است. دوم اینکه تغییر رژیم در سوریه حتمی است نکته ای که در اینجا خودنمایی می کند ضعف غربی ها در پیش بینی چگونگی ایجاد تغییر در این کشور بوده است.

تکیه غربی ها بر حمایت زبانی اتحادیه عرب باعث شد تا این مسئله برای غرب بصورت غلط تفسیر شود؛ چرا که اعضای اصلی این اتحادیه مانند عربستان در ضدیت با ایران از مخالفان در سوریه حمایت می نمایند و این موضوع موجب حمایت هرچه بیشتر ایران از سوریه می شود که خود ایجاد تغییرات در این کشور را بیش از پیش با مشکل مواجه می کند. از طرف دیگر برخورد ناشیانه غرب در مسلح کردن گروه های خراب کار در رابطه با سوریه موجب ایجاد حقانیت بیشتر برای رژیم سوریه می شود.

 

در نهایت می توان حمایت روسیه از عدم تغییر رژیم در کشور سوریه را حتی در منطق غربی ها بصورت عقلانی تبیین کرد، با این توصیفات حتی با منطق غرب، عملکرد روسیه در قضیه سوریه صحیح می باشد حال آن که بحث در سطح بین المللی خارج از منطق غرب مطرح می شود و اقدامات روسیه کاملا طبق منطق حاکم بر روابط بین المللی هم قابل تفسیر و تحلیل هست. با توجه به تمام این مسائل گفته شده می توان نتیجه گرفت که روسیه در رابطه با سوریه عقلانیت بیشتری از خود نشان داد و این موجب اثر گذاری بیشتر روسیه نسبت به غرب شده است.