وی، با بیان اینکه در قرآن برای حزبالله در دو جا مطالبی بیان شده است، اظهار داشت: در آیه ولایت سوره مائده آمده است که ولی ما فقط خداست و اگر ولایت حقی باشد، در طول ولایت الهی است که ولایت رسول خداست.
رئیس جبهه مردمی نیروهای انقلاب اسلامی خاطرنشان کرد: شیعه و سنی اتفاق نظر دارند که منظور از "الذین آمنوا" در این آیه امیرالمؤمنین است. در آیه بعد هم آمده است که هرکس ولایت اینها را بپذیرد، حزبالله هستند و حزبالله هم پیروز است. حزبالله کسانی هستند که ولایت خدا، رسول و ائمه را قبول دارند و ولایتفقیه هم در زمان غیبت همان ولایت رسولالله است.
حجتالاسلام رحیمیان افزود: کسی که ایمان به خدا و روز قیامت دارد، نمیتواند با دشمنان خدا مودت داشته باشد، از برجستهترین نعمتهای خدا پیامبر، ائمه و ولایتفقیه است.
وی با بیان اینکه مقامپرستی و جاهپرستی نوعی شرک است، گفت: اگر حزب تبدیل به بُت شود و اینکه بگوییم هرکس جزو حزب ما نبود، بد است و اگر بود، خوب است، نوعی شرک است. اگر هریک از اینها در عرض ولایت خدا قرار گرفت، خروج از چارچوب حزبالله است. تشکل و تجمع برای خدمت به دین خدا، خوب است، اما این تشکل باید در ذیل شاخص حزبالله باشد و هر نوع تولی در عرض تولی خدا و رسولش، به نوعی شرک است.
رئیس جبهه مردمی نیروهای انقلاب اسلامی با بیان اینکه در چارچوب حرفهای امام(ره) اسمی از حزب پیدا نمیشود، افزود: هرکس مدعی خط امام(ره) هم باشد، اما وابستگی به یهود و نصاری داشته باشد، نمیتواند از حزبالله باشد.
حجتالاسلام رحیمیان با بیان اینکه بعد از پاره کردن عکس امام(ره) در روز 16 آذر، بنده در دانشگاه تهران، پس از نماز جمعه، این آیات را خواندم و مردم یکپارچه، خواستار اعدام سران فتنه شدند، گفت: یکی از سران فتنه برای من پیام فرستاد که انتظار نداشتم حکم اعدام مرا صادر کنی و من پیام دادم به وی بگویید که این مردم بودند که آیات را بر شما تطبیق دادند.
وی
افزود: سران فتنه مرز خود را با یهود و نصاری و اسرائیل و آمریکا جدا
نکردند و حتی به هتک حرمتکنندگان روز عاشورا هم "خداجو" گفتند، حتی با
امثال سروش که وحی را کلام پیامبر میدانند هم مرزبندی نکردند. هیچکدام از
فتنهگران مرز خود را با جریانهایی که در تقابل با دین هستند، جدا نکردند
و انتظار داشتیم در حداقلی این مرزبندی جدا شود؛ در قرآن از ابتدا، همه
مرزبندیها بین اسلام و کفر و نفاق است، مگر میشود انسان این مرزبندیها
را رعایت نکند؟